Καθώς ξεκινάνε οι συνομιλίες για τη σύναψη του τρίτου μνημονίου και μετά τη αρχική συμφωνία και τη ψήφο στη Βουλή θα πρέπει να είναι σαφές ότι πήραμε μια επικίνδυνη στροφή και επί του παρόντος- αλλά μόνο επι του παρόντος- αποφύγαμε το ολέθριο Grexit. Αλλά το Grexit παραμένει στο τραπέζι .Παραμένει οχι απλά διότι το έχει ως σχέδιο ο W. Shauble αλλά για γενικότερους λόγους. Κι αν όλα εξελιχθούν ομαλά με την σύναψη του τελικού μνημονίου ( πράγμα καθόλου βέβαιο με τη σημερινή κυβέρνηση) και χωρίς κάποιο άλλο ατύχημα, η τριετία που έχουμε μπροστά μας θα είναι η πιο κρίσιμη της μεταπολεμικής ιστορίας. Είναι η τριετία μέσα στην οποία θα κριθεί οριστικά και τελεσίδικα το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας.

Το Grexit . θα απομακρυνθεί οριστικά από την ατζέντα μόνο εάν εφαρμοσθούν με μαθηματική ακρίβεια και συνέπεια όλα τα μέτρα και μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί με τους εταίρους μας ώστε η Ελλάδα να ανακτήσει την αξιοπιστία της και μπορέσει να επανέλθει στις αγορές. Γιατί εάν δεν γίνει αυτό, εάν δηλαδή η Ελλάδα δεν μπορέσει να επανέλθει στις αγορές άλλο, τέταρτο, πρόγραμμα είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να υπάρξει. Οι τεράστιες δυσκολίες για τη συμφωνία πάνω στο τρίτο πρόγραμμα έδειξαν τα όρια μέχρι τα οποία μπορεί να φθάσει η Ευρώπη. Επομένως οποιαδήποτε αποτυχία θα σημάνει αυτομάτως ολική χρεοκοπία, άτακτη αποχώρηση από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ως εκ τούτου η τριετία καθίσταται κομβικά κρίσιμη. Ανεξάρτητα του τί θα γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του και η κοινωνία οφείλουν να αναδείξουν και κινητοποιήσουν τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις που θα καταστήσουν την Ελλάδα μια κανονική Ευρωπαϊκή χώρα, χωρίς προγράμματα στήριξης με οδυνηρούς όρους και προϋποθέσεις. Άλλωστε ούτε η κοινωνία θα μπορέσει να αποδεχτεί ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα. Η πρόκληση της τριετίας είναι συνεπώς υπαρξιακών διαστάσεων.

Οι πολιτικές δυνάμεις έδειξαν τις τελευταίες μέρες υψηλό αίσθημα ευθύνης, αν και συγκεκριμένα μέλη του πολιτικού προσωπικού πιστοποίησαν ότι οι ιδεοληπτικές τους αντιλήψεις υπερτερούν έναντι οποιασδήποτε πραγματικότητας. Είναι πρόθυμα να πειραματισθούν με ένα λαό, με την απόλυτη καταστροφή, το χάος παρά να βγουν από ιδεοληπτικό τους κέλυφος. Κάποιοι πρέπει οριστικά να αποσυρθούν από την πολιτική σκηνή. Το μοναστήρι είναι ίσως ο ιδανικός τους χώρος για τον θρησκευτικό τους λόγο..
Κατά κάποιο τρόπο όμως θα είναι και μια κρίσιμη τριετία για την Ευρώπη καθώς θα πρέπει να δείξει ότι μπορεί επιτέλους να διαχειρισθεί και επιλύσει οριστικά μια κρίση, να διορθώσει τις ατέλειες της ευρωζώνης που τροφοδοτούν κρίσεις και να βελτιώσει το θεσμικό της σύστημα και διαδικασίες λήψης αποφάσεων.

Το δράμα του ζήσαμε τις τελευταίες εβδομάδες δεν πρέπει να επαναληφθεί. Η ευρωζώνη χρειάζεται άλλο σύστημα διακυβέρνησης άμεσα. Και αυτό φαινεται να συνειδητοποιείται τωρα ευρυτερα και να προτείνεται από χώρες όπως Γαλλία και Ιταλία.

Η Ελλάδα τι λέει ;