Δεν είμαι από αυτούς που έχουν παράλογες αξιώσεις από τους βουλευτές. Ούτε και τους αξιολογώ συνολικά με βάση τις λαμογιές λίγων, τα καραγκιοζιλίκια ορισμένων και τις ρουσφετολογικές επιδόσεις των πολλών. Στο κάτω κάτω δεν ευθύνεται η ιδιότητα του βουλευτή αν εμείς την απονέμουμε με την ψήφο μας σε άτομα που σε κάποιες περιπτώσεις ούτε ως επισκέπτες δεν θα έπρεπε να περνάνε την πόρτα του Κοινοβουλίου.
Δεν είμαι επίσης από εκείνους που πιστεύουν ότι ο βουλευτής πρέπει να είναι άβουλο φερέφωνο της κομματικής προπαγάνδας και δεν έχει το δικαίωμα να αποστασιοποιείται από την κομματική γραμμή, αν αυτή δεν αφορά προγραμματική δέσμευση. Κι αν θέλετε, κατανοώ ακόμη και το άγχος της επανεκλογής ως έκφρασης της αγωνίας που διακατέχει κάθε επαγγελματία για το μέλλον του.
Αλλά από την άλλη αρνούμαι να αποδεχτώ αυτό το διαβρωτικό φαινόμενο των τελευταίων χρόνων που θέλει κάποιους -δυστυχώς αρκετούς- να περιφέρονται από το ένα κόμμα στο άλλο ψάχνοντας για πολιτική στέγη και αδιαφορώντας αν ιδεολογικά καλύπτεται ή αν οι κινήσεις του ανταποκρίνονται στους στοιχειώδεις έστω κανόνες της αξιοπρέπειας.
Δυστυχώς, όμως, σε αυτό το επίπεδο έχει φτάσει η πολιτική μας ζωή. Και δεν αποτελεί ελαφρυντικό ότι η κρίση των τελευταίων χρόνων έχει οδηγήσει το πολιτικό σύστημα στον κατακερματισμό και στην αποσύνθεση. Γιατί αυτό έχει να κάνει με τα κόμματα και τη λειτουργία τους και όχι με τον χώρο στον οποίο κινούνται ή τις απόψεις που εκφράζουν για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου και της εποχής μας.
Δεν γίνεται να είσαι δεδηλωμένος κεντροαριστερός και να κρύβεσαι στα ψηφοδέλτια της Κεντροδεξιάς. Δεν γίνεται τη μια να ομνύεις αφοσίωση στο κόμμα σου και την επομένη να «ανταποκρίνεσαι» στο κάλεσμα του διαχρονικού αντιπάλου. Ή, από την άλλη, δεν γίνεται να μαζεύεις ως κόμμα τον κάθε πολιτικό επαίτη που υπηρέτησε πιστά ό,τι εσύ πολέμησες και πολεμάς και την ίδια στιγμή να απορρίπτεις, και μάλιστα με άκομψο τρόπο, πρώην συντρόφους σου με τους οποίους διατηρούσες διάλογο συνεργασίας για όσο διάστημα τους χρειαζόσουν.
Είναι βέβαιο ότι γυρίζουμε σελίδα. Είναι αναπόφευκτο να συμβεί. Αλλά καλό θα είναι να προσέχουμε πώς θα τη γράψουμε. Βλέπετε, δεν έχουμε ξεκινήσει καλά.