Η μπαλάντα των παραισθήσεων…

Νικηφόρος Αντωνόπουλος 31 Μαϊ 2021

Εξακολουθεί να απασχολεί τον δημόσιο διάλογο το ερώτημα, γιατί δυο χρόνια τώρα μετά τις εκλογές ο Σύριζα δεν τραβάει. Γιατί "δυο χρόνια βρίσκεται σε βέρτιγκο", όπως γράφει στα Νέα ο Δημήτρης Μανιάτης, ψάχνοντας κι αυτός να βρει, "πού σκοντάφτουν οι προσπάθειες της Κουμουνδούρου και τι πάει στραβά στην αντιπολιτευτική της στρατηγική"...Υπάρχει βέβαια η προφανής απάντηση, «είναι η κυβέρνηση», που δεν του αφήνει χώρο για αντιπολίτευση», αλλά ας το προσπεράσουμε.
Θα μπορούσε ωστόσο ο καλός δημοσιογράφος να βρει μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα του στην ακριβώς διπλανή σελίδα από το ρεπορτάζ του, στην οποία τα Νέα φιλοξενούσαν άρθρο του Σκουρλέτη με τίτλο "Μια χαμένη διετία"!Φυσικά για τον Σκουρλέτη η διετία "είναι χαμένη" γιατί δεν είναι στην κυβέρνηση ο Σύριζα - με τους ΑνΕλ του Καμένου, αλλά αυτή τη λεπτομέρεια την παρακάμπτει ευσχήμως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Σύριζα – και είναι εδώ και δυο χρόνια η ΝΔ, "οι απαντήσεις της οποίας στα κρίσιμα ζητήματα συνιστούν αναπαλαίωση χρεοκοπημένων νεοφιλελεύθερων συνταγών" (!) όπως επαναλαμβάνει μονότονα ο Σύριζα και γράφει ο πρώην γραμματέας του κόμματος, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι για τον Σύριζα "χρειάζεται μια πιο δυναμική και τεκμηριωμένη πολιτική παρουσία"...
Και ως "δυναμική και τεκμηριωμένη πολιτική παρουσία" ο Σκουρλέτης προτείνει την … "ψηφιακή δημοκρατία ως απάντηση στον ψηφιακό καπιταλισμό"!Και μόνο αυτή την παράγραφο αν είχε διαβάσει ο Δ. Μανιάτης θα είχε την απάντηση στην απορία του, για το «τι πάει στραβά στην αντιπολιτευτική στρατηγική» του Σύριζα.Μιλάει για «ψηφιακό καπιταλισμό» - τον οποίο μάλιστα αντιπαραβάλει με κάποια «ψηφιακή δημοκρατία» - την ώρα που εκατομμύρια Έλληνες έχουν άνετη, δωρεάν, απ? ευθείας πρόσβαση σε δεκάδες υπηρεσίες του Δημοσίου, για τις οποίες μόλις λίγους μήνες πριν θα χρειαζόντουσαν ατέλειωτες ώρες ταλαιπωρίας, μετακινήσεων από υπηρεσία σε υπηρεσία, χάσιμο χρόνου, αφόρητο εκνευρισμό και, βέβαια, έξοδα.
«Ψηφιακός καπιταλισμός», είναι για τον κ. Σκουρλέτη και το κόμμα του ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα – πρωτοποριακό όχι μόνο για την Ελλάδα – χάρις στο οποίο όλος ο ενήλικος πληθυσμός της χώρας εδώ και τέσσερις μήνες έχει πρόσβαση στον εμβολιασμό κατά του κορονοιού, χωρίς να χρειαστεί να κάνει κάτι περισσότερο από το να απαντήσει σε ένα μήνυμα στο κινητό του, να επιβεβαιώσει το ραντεβού που του έχουν κλείσει και, φυσικά, να πάει στον χώρο που του έχουν υποδείξει οι … καπιταλιστές του κ. Πιερακάκη και να κάνει το εμβόλιο!
Και γίνεται έτσι για μια ακόμη φορά προφανές, ότι ο κ. Σκουρλέτης και το κόμμα που εκπροσωπεί, δεν γνωρίζουν τι σημαίνει πρόγραμμα, οργάνωση, εκτέλεση. Αγνοεί – και όχι μόνο για ιδεολογικούς λόγους – πόσο σύνθετοι και απόλυτα ακριβείς υπολογισμοί και ανάλογα ακριβείς εργασίες χρειάζονται για να παραγγελθούν τα διαθέσιμα εμβόλια, να ετοιμαστούν οι αποθηκευτικοί χώροι και τα εμβολιαστικά κέντρα, να βρεθούν κατά ηλικίες και ανά την επικράτεια οι προς εμβολιασμό πολίτες, να οριστούν τα ραντεβού και να οδηγηθεί καθένας από αυτούς στο πλησιέστερο σ? αυτόν εμβολιαστικό κέντρο στην καθορισμένη ημέρα και ώρα… Δύσκολα πράγματα, ακόμη και να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι σημαίνει κάθε μια τέτοια διαδικασία χωριστά, όχι να προσπαθήσεις να την κάνεις.
Γι? αυτό και όταν είσαι Σύριζα και Σκουρλέτης πετάς ένα «καπιταλιστικά πράγματα», δηλαδή, εξ? ορισμού κακά πράγματα, διαβολικά και ξεμπερδεύεις. Όπως πετάς και ένα «αριστερός, αριστερά» και νομίζεις ότι αυτό σου δίνει το «πτυχίο της γνώσης», σαν αυτά των ανύπαρκτων σχολών και τμημάτων που σκόρπισε σε όλη την Ελλάδα η κυβέρνηση των Τσίπρα – Καμένου και φωνάζουν τώρα – από κοντά, δυστυχώς και η κυρία Γεννηματά – γιατί τις μαζεύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως είχε πει ότι θα κάνει, άλλωστε.Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς και να το ψάχνει, γιατί ο Σύριζα του κ. Τσίπρα δυο χρόνια τώρα βρίσκεται σε φάση αποπροσανατολισμού και παραισθήσεων, έχοντας χάσει κάθε σταθερό σημείο αναφοράς. Σε βέρτιγκο, δηλαδή, με μια λέξη.