Η κ. Τασία η Χριστοδουλοπούλου αγαπάει όλον τον κόσμο. Οχι μόνον επειδή μέσα σ’ αυτόν ζει και ο σύζυγός της κ. Δρίτσας -κατά το γνωστό δημώδες- αλλά και γιατί διαθέτει το γονίδιο του ανθρωπισμού. Σε αντίθεση με όλους εμάς που ηδονιζόμαστε να βλέπουμε ανθρώπους να πεινούν και να υποφέρουν πίσω από τα σίδερα, εκείνη δεν το αντέχει. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να κοιμηθεί ώς την ημέρα εκείνη που θα καθίσει πίσω από το γραφείο του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και θα απαλλάξει επιτέλους τους μετανάστες από τα δεινά τους. Φαίνεται όμως πως το γονίδιο του ανθρωπισμού δεν αστειεύεται. Με αποτέλεσμα όταν η κ. Χριστοδουλοπούλου διεπίστωσε, όπως όλοι μας, πως το έργο της κυβέρνησης προχωρά με οργιώδεις ρυθμούς σε όλους τους τομείς, εκείνη δεν μπόρεσε να μείνει άπραγη. Αν την καλούσαν συχνότερα στην τηλεόραση, μπορεί να εκτονωνόταν όπως ο κ. Βαρουφάκης και να έκανε λίγη υπομονή ώς την ημέρα που θα της έδιναν τη σφραγίδα της «Ελληνικής Δημοκρατίας» διά της οποίας θα έλυνε το μεταναστευτικό. Ομως δεν την καλούν, με αποτέλεσμα εκείνη να κοιτάζει τον κόσμο έξω από το παράθυρο και να γυρνάει και να μουγκρίζει σαν το λιοντάρι στο κλουβί. Λέαινα του ανθρωπισμού, εννοείται. Διεμήνυσε λοιπόν στον υποστράτηγο κ. Νίτσα ότι πρέπει να απελευθερωθούν πάραυτα όλοι οι μετανάστες από τα κέντρα κράτησης. Και να αφεθούν ελεύθεροι να πεινάσουν με την ησυχία τους στη φύση της Ομόνοιας, της πλατείας Κουμουνδούρου και του Αγίου Παντελεήμονος.
Ο κ. Νίτσας διοχέτευσε το έγγραφο στους αρμοδίους, το δαιμόνιο ειδοποίησε τον κ. Πανούση πως κάτι συμβαίνει στην Αστυνομία, ο κ. Πανούσης ανεκάλεσε το έγγραφο, η κ. Χριστοδουλοπούλου δήλωσε ότι δεν είχε ιδέα -άλλο «ανθρωπισμός» και άλλο «θάρρος της πολιτικής ευθύνης»- και ο κ. Νίτσας αποστρατεύθηκε εν μέσω φημολογιών ηχηρής προβοκάτσιας από την Πέμπτη Φάλαγγα και λοιπά αποβράσματα, που ο σταλινισμός τα έχει αποκαλύψει πολύ πριν γεννηθούν και ο κ. Πανούσης και η κ. Χριστοδουλοπούλου. Ολα αυτά είναι γνωστά. Οπως έγινε γνωστός ο τρόπος με τον οποίον θα λύσει ο ΣΥΡΙΖΑ το μεταναστευτικό. Δεν θα αναγνωρίσει ότι οι μετανάστες που περνούν τα σύνορα λαθραία είναι πρόβλημα, οπότε δεν θα υπάρχει και πρόβλημα. Εκείνο που δεν είναι ακόμη γνωστό είναι η τύχη των διαταγών που θα φτάνουν στα γραφεία των αστυνομικών μετά το πάθημα του κ. Νίτσα. Πώς θα ξέρουν οι άνθρωποι αν θα πρέπει να τις εκτελέσουν ή αν θα διαψευσθούν την επομένη; Μα είναι απλό. Ως γνωστόν η Αριστερά ενδιαφέρεται πάντα για την ουσία, οι διαδικασίες και οι ιεραρχίες είναι για τους αστούς και τους κομφουκιανιστές.