athensvoice.gr
«Η απάντηση της Αριστεράς και της δικής μας πλευρά είναι ότι σε μία χώρα σαν την Ελλάδα όπου κυριαρχούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπου στον αγροτικό τομέα κυριαρχεί ο μικρός κλήρος, χρειάζονται και συνεταιρισμοί και συνεργατικότητα και το κράτος να είναι δίπλα στον επιχειρηματία, με χρηματοδοτήσεις και business plan για στρατηγική και εξωστρέφεια. Δεν γίνονται όλα αυτά μόνο με τον ανταγωνισμό κι όποιος επιζήσει».
Το απόσπασμα είναι από συνέντευξη του υπουργού Οικονομικών στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο». Θα μπορούσαμε βεβαίως να «κιτρινίσουμε», ρωτώντας τι εννοεί ο κ. Τσακαλώτος με τα περί συνεταιρισμών. Μήπως το μοντέλο των κολχόζ και σοβχόζ στην πάλαι ποτέ κραταιά Σοβιετία; Δεν θα υποκύψουμε όμως στον πειρασμό.
Αλλού είναι το θέμα. Ο κ. Τσακαλώτος, που αναγνωρίζει ότι στην Ελλάδα κυριαρχούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ήταν ο βασικός εκφραστής μιας χωρίς προηγούμενο φορομπηχτικής πολιτικής, που αφάνισε την μεσαία τάξη. Ο ίδιος ήταν που παραδεχόταν σε ανύποπτο χρόνο ότι, ναι, αδικήθηκε η μεσαία τάξη όμως αυτό έγινε συνειδητά για να προστατευθούν οι πιο αδύναμοι. Στις 13 Νοεμβρίου 2017 δήλωνε στη Βουλή πως «δεν τσακίσαμε την μεσαία τάξη, την ζορίσαμε γιατί είχαμε άλλες προτεραιότητες». Λίγο νωρίτερα, στις 3 Νοεμβρίου, ο υπουργός Οικονομικών προσυπέγραφε τα όσα είπε ο κ. Χουλιαράκης από το βήμα της Βουλής ότι «η φορολογική επιβάρυνση που συνεπάγεται ο προϋπολογισμός του 2017 και του 2018 είναι μεγάλη για τους έντιμους και τους συνεπείς, για τη μεσαία τάξη και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Και είναι μια συνειδητή επιλογή που μεταβατικά πήρε η κυβέρνηση ώστε να ενισχύσει τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα». Πιο κυνική παραδοχή, δεν γίνεται.
Αυτή η επιθετική και ανάλγητη επίθεση του κράτους στους μικρομεσαίους-απόρροια του μνημονίου που εφάρμοσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-, σε συνδυασμό με άλλα «επιτεύγματα», όπως τα capital controls, η μηδενική χρηματοδότηση από τις τράπεζες, τα αβάσταχτα χρέη, ήταν από τις βασικές αιτίες που καθόρισαν και το εκλογικό αποτέλεσμα ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
Τώρα, ξαφνικά, ανακάλυψε ο κ. Τσακαλώτος ότι χρειάζεται η «συνεργατικότητα»-πώς την εννοεί άραγε;-να ενισχυθεί με χρηματοδοτήσεις και business plan για εξωστρέφεια. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: Καλά, τέσσερα χρόνια τι έκαναν; Ακόμα και όταν ο κ. Τσίπρας κήρυττε πέρσι από την Ιθάκη την έλευση της καθημερινότητας, το υπουργείο Οικονομικών επιδιδόταν σε αδηφάγα πρωτογενή πλεονάσματα, για παροχή βοηθημάτων, χωρίς παράλληλα ενίσχυση των μικρομεσαίων.
Τώρα, οι μικρομεσαίοι γίνονται αντικείμενο λατρείας από τον ΣΥΡΙΖΑ, με σφοδρή κριτική για το φορολογικό πρόγραμμα της ΝΔ. Τουλάχιστον, ο κ. Τσακαλώτος δεν χρησιμοποιεί την ρήση του πρωθυπουργού ότι το πρόγραμμα του κ. Κυρ. Μητσοτάκη «μυρίζει αίμα»…