Η μεγάλη χειραγώγηση και η διαχείριση κρίσεων από τον απερχόμενο Πρόεδρο των ΗΠΑ.

Αντώνης Τριφύλλης 12 Απρ 2020

Καθώς πλησιάζουν οι αμερικανικές εκλογές, ξεκαθαρίζει το τοπίο στους Δημοκρατικούς.  Η διαφαινόμενη εκλογή του πρώην Αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν, έχει την στήριξη των φιλελεύθερων Αμερικανών-αναμενόμενο- αλλά  από τη στιγμή που ο Ομπάμα στήριξε τον Αντιπρόεδρό του φανερά, έχει στο πλευρό του και τους μαύρους ψηφοφόρους , που κανονικά θα απείχαν.

Είναι δύσκολο να αποτραπεί μια δεύτερη εκλογή εν ενεργεία Προέδρου. Αλλά η διαχείριση της κρίσης της  πανδημίας, απεκάλυψε τρία χαρακτηριστικά της  προεδρίας του, που μέχρι τώρα λειτουργούσαν υπέρ του στο κοινό στο οποίο απευθύνονταν. Στα στρώματα της ??Αμερικανικής σκουριάς?? της χειμαζόμενης περιοχής των μεσοδυτικών πολιτειών: την υποτίμηση της επιστημονικής γνώσης,  την απέχθεια στους θεσμούς-??το βαθύ κράτος??- και την επιπόλαια αντιμετώπιση πολύπλοκων κρίσεων. Η κρίση του νέου κορονοϊού  και η αντιμετώπισή της απεκάλυψε την άγνοια κινδύνου, στην καλύτερη περίπτωση, του ηγέτη που απεχθάνεται τους ειδικούς. Είτε αυτοί είναι στρατιωτικοί και διπλωμάτες, δικαστές και υγειονομικοί, είτε είναι ειδικοί στα θέματα υγείας.

Αποδείχτηκε ότι δεν φρόντισε να ενισχύσει το σύστημα υγείας, ώστε να ανταπεξέλθει σε τσουνάμι, αλλά και το αποδυνάμωσε συστηματικά. Οι αλλοπρόσαλλες αποφάσεις, δηλώσεις και  κι αυτές καθυστερημένες , οι συνεχείς προσπάθειες να πείσει ότι όλα βαίνουν καλώς τη στιγμή που δεν υπάρχουν επαρκή μέσα για να στηρίξουν την δημόσια υγεία και η προσπάθεια να ρίχνει το φταίξιμο σε όλους τους άλλους, έδειξε στους λιγότερο φανατικούς των οπαδών του, ότι είναι ακατάλληλος για την θέση που διεκδικεί. Και  ότι το σύστημα δημόσιας υγείας είναι επαρκές μόνο για τους πλούσιους. Οι φτωχοί υποστηρικτές του, τώρα βιώνουν στο πετσί τους τις ελλείψεις των άλλοτε αξιοσέβαστων CDC, την ανυπαρξία επαρκών δημόσιων κλινών ΜΕΘ, μέχρι και την αδυναμία παραγωγής επαρκών μέσων διάγνωσης.

Για να καταλάβουμε κάπως καλύτερα την εξέλιξη αυτή, που μπορεί να του στοιχίσει τον θώκο, ας δούμε εν συντομία τις διαδοχικές φάσεις της μετάλλαξης του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, από συντηρητικό σε αναξιόπιστο.

Η άνοδος του Ντόναλτ Τράμπ στην εξουσία, δεν υπήρξε κεραυνός εν αιθρία. Ήταν αποτέλεσμα μιας σειράς ??μεταλλάξεων?? της συντηρητικής ιδεολογίας σε προπύργιο του λαϊκισμού, και η αξιοποίηση των νέων μέσων επικοινωνίας.

Δυο άνθρωποι σφράγισαν αυτές τις αλλαγές. Οι Roger Ailes, και ο Steve Bannon που  στην ουσία διαμόρφωσαν όχι μόνο την επικοινωνιακή πολιτική του λαϊκισμού, αλλά και την ιδεολογία . Το κοινό στοιχείο τους ήταν η άποψή ότι οι κατεστημένες συντηρητικές  δυνάμεις έχουν χάσει την επαφή τους με ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και δρουν για λογαριασμό των ελίτ. Αυτήν την διαπίστωση την μετέτρεψαν σε ισχυρό όπλο πολιτικών  στις εκλογικές αναμετρήσεις στις ΗΠΑ. Ας δούμε τα χαρακτηριστικά και εργαλεία που χρησιμοποίησε ο καθ? ένας.

Η εποχή του Fox News-Roger Ailes. Οι απόψεις του ήταν ακραία συντηρητικές. Πατρίδα, Οικογένεια, Αμερικανική οικονομική και στρατιωτική ισχύς, όχι στην φορολογία και μίσος για την παράταξη των Δημοκρατικών. Υποστήριζε, ότι η εποχή του έντυπου Τύπου, στον οποίο οι εφημερίδες τού κατεστημένου φιλελευθερισμού κυριαρχούσαν, είχε παρέλθει. Η εικόνα, η τηλεόραση, θα είναι αυτή που θα κυριαρχήσει στην ??διάπλαση??, δηλαδή την χειραγώγηση, του εκλογικού σώματος. Τότε, ως νέα τεχνολογία στα ΜΜΕ εμφανίστηκε η συνδρομητική καλωδιακή τηλεόραση. Ο Αυστραλός μεγιστάνας των ΜΜΕ Rupert Merdoch πείστηκε να χρηματοδοτήσει την δημιουργία ενός νέου ριζοσπαστικού καναλιού καλωδιακής εκπομπής, το FOX News, με επικεφαλής και απόλυτο άρχοντα τον Alies. Καθώς απευθυνόταν στο κοινό των ??καταφρονημένων??  χρησιμοποιούσε τη γλώσσα τους, την περιφρόνηση στους διανοούμενους, και αντί για ειδήσεις πρόβαλε μονόπλευρες και στρεβλωμένες απόψεις. Σύντομα έγινε το μεγαλύτερο και πιο κερδοφόρο τηλεοπτικό μέσο. Το ζενίθ της πολιτικής και της τηλεοπτικής κυριαρχίας του FOX, συνέπεσε με την στήριξη στον Τζωρτζ Μπους τον νεότερο και τους συμμάχους του νεοσυντηρητικούς ιέρακες. Η κρίση του 2008 και η κόπωση της κοινής γνώμης από την επεμβατική πολιτική που στοίχιζε αμερικανικές ζωές, έφεραν στην εξουσία του Μπαράκ Ομπάμα.

Η εποχή της alt write -εναλλακτική δεξιά. Ο Στιβ Μπάνον. ΄Ένα νέο πρόσωπο ανέλαβε να επαναφέρει τις ιδέες του απομονωτισμού.  Στο ακροδεξιό σάιτ Breibart, που από ένα σημείο και μετά, ανέλαβε ο Bannon, ??χώρεσαν?? ακόμη και φιλοναζιστικές ομάδες. Ο ίδιος έδωσε ιδεολογική υπόσταση στον λαϊκισμό, διατεινόμενος ότι μόνον αυτός  μπορεί να απαλλάξει την Αμερική από τον εκφυλισμένο εναγκαλισμό των ελίτ και των δυο κομμάτων. Και ότι μόνο με την δημιουργική καταστροφή της άρχουσας τάξης θα μπορέσει να δημιουργηθεί από τα συντρίμμια της ο πραγματικός εθνικισμός, και το μεγαλείο της Αμερικής. ο Τραμπ τον διόρισε επικεφαλής της προεκλογικής του καμπάνιας. ο Bannon κήρυξε πόλεμο κατά του ρεπουμπλικανικού κατεστημένου με μέσα ανορθόδοξα και πολλές φορές ύπουλα. Όσο προχωρούσε η εκστρατεία, ο λαϊκίστικός λόγος του μέλλοντος Προέδρου έδειξε να έχει απήχηση στους ??ξεχασμενους?? των πολιτειών της ??Αμερικανικής Σκουριάς??.

Η εποχή της ψηφιακής χειραγώγησης. ??Cambridge Analytica/ CLA. Με λίγα λόγια, η εταιρεία είχε την ιδέα της χρησιμοποίησης κατάλληλων αλγορίθμων ώστε να εντοπίσει τις προτιμήσεις, τον χαρακτήρα χιλιάδων χρηστών του Facebook, αλλά και τους ??φίλους?? τους.  Στην συνέχεια ομαδοποιούσε τους ψηφοφόρους και έστελνε μηνύματα και βίντεο με ψευδή ??γεγονότα??, και δολοφονία χαρακτήρων. Η παρέμβαση των ??κακοποιών?? της πολιτικής περιορίστηκε σε τέσσερεις πολιτείες, τις οποίες κέρδισε με λίγες χιλιάδες ψήφους ο Τραμπ, που ήταν αρκετές για  να νικήσει, παρά το γεγονός ότι η Δημοκρατική υποψήφια κατέγραψε 3 εκ. ψηφοφόρους περισσότερους από τον νικητή Τραμπ.

Αυτό το πλαίσιο έδωσε την δυνατότητα να θεμελιωθεί ο ρόλος του ??πατερούλη??, που δεν μασάει τα λόγια του, αγνοεί τους συμμάχους του, λοιδορεί τους αντιπάλους του, παρεμβαίνει σε θεμελιώδεις θεσμούς, και νομίζει ότι με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετεί τα συμφέροντα της μεταπολεμικής ηγεμονικής δύναμης. Στην πραγματικότητα τους μόνους που εξυπηρετεί είναι τους υπερπλούσιους και το μεγάλο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.  Τελικά, με την υποτίμηση της κρίσης πανδημίας, όλα αυτά αποκαλύπτονται ανεπαρκή ??στο πεδίο??.

Σε λίγους μήνες θα ξέρουμε αν η περίοδος της λαϊκίστικής ??αθωότητας?? τελείωσε. Ο Κόσμος, με την κρίση του κορονοϊού, έβαλε σε δοκιμασία την παγκοσμιοποίηση, αλλά ταυτόχρονα έδειξε ότι η συνεργασία των κρατών είναι προϋπόθεση για να αντιμετωπιστεί ένας τέτοιας τάξεως κίνδυνος. 

Πηγή: www.tovima.gr