Μελέτες, συνεντεύξεις, βιβλία και κάθε είδους παρεμβάσεις έχουν δημοσιευτεί για την ελληνική κρίση. Είναι λογικό, μια και η διάσωση της χώρας μας ήταν η πρώτη στην ευρωζώνη και η μεγαλύτερη διαχρονικά στην πλούσια ιστορία διασώσεων παγκοσμίως.
Τα δύο γεγονότα συνδέονται άρρηκτα. Γιατί η ευρωζώνη είναι ένα υβριδικό σύστημα νομισματικής ένωσης κρατών που έχουν εκχωρήσει εθνική κυριαρχία σε υπερεθνικό όργανο στη νομισματική πολιτική, ενώ έχουν διατηρήσει την οικονομική πολιτική (φορολογία, προϋπολογισμό κ.λπ.) .
Ολη αυτήν την περίοδο, περισσότερο επικοινωνιακό θόρυβο προκάλεσαν ορισμένοι αριθμοί. Και αυτό είναι φαινόμενο ενδιαφέρον για τους επικοινωνιολόγους, τους πολιτικούς, τους οικονομολόγους και το ευρύ κοινό.
Θα καταγράψω μερικά παραδείγματα αυτού του φαινομένου. Που μπορεί να συνοψίσει σε μια σελίδα την ελληνική, και ευρωπαϊκή κατά συνέπεια, κρίση.
1.15,6 %. Ελλειμμα σε μια χρονιά. Ο αριθμός αυτός, που επιβεβαιώθηκε από την Eurostat, προκάλεσε σοκ. Ηταν τότε που ο Γιούνκερ αναφώνησε το περίφημο «The game is over», αν και αφορούσε μικρότερο αριθμό, όταν εκφωνήθηκε στο περίφημο Eurogroupe του Οκτωβρίου του 2009.
2.83%. Τα αθροιστικά ελλείμματα και οι συνολικές δημόσιες δαπάνες για το Ασφαλιστικό αντιπροσώπευαν το 83% των αθροιστικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων της περιόδου 2006-2009. Το εφιαλτικό νούμερο προκύπτει από τη σχετική μελέτη του καθηγητή Τάσου Γιαννίτση και σφραγίζει τον αβάσταχτο περιορισμό των δυνατοτήτων περιορισμού των δημοσίων δαπανών και το κατεξοχήν κοινωνικό πρόβλημα – μαζί με την ανεργία – της χώρας.
3.25%. Η ανεργία των τελευταίων χρόνων. Το νούμερο παραπέμπει σε κράτη ύστερα από πόλεμο. Και η επιμονή του την αποτυχία των προγραμμάτων εξυγίανσης. Το ίδιο νούμερο αποτυπώνει και τη μείωση του ΑΕΠ στην διάρκεια της κρίσης. Ιδια τα συμπεράσματα.
4.300 δισ. Το χρέος. Οπως είπαμε, αποτυπώνει τη μεγαλύτερη ώς τώρα διάσωση και προϊδεάζει για ένα σκοτεινό μέλλον.
5.5%. Το ποσοστό που διατέθηκε από την πρώτη και τη δεύτερη διάσωση για τις ανάγκες του κρατικού προϋπολογισμού. Ο ακριβής προσδιορισμός δημοσιεύτηκε πρόσφατα από τη μελέτη του γερμανικού EMST. Τα υπόλοιπα χρήματα από τα 212 δισ. διατέθηκαν για την αποπληρωμή τόκων και δανείων, διάσωση ελληνικών τραπεζών και αποζημιώσεις ιδιωτών από το κούρεμα.
6.100 δισ. Ο καθηγητής Νίκος Χριστοδουλάκης διατύπωσε τις ανάγκες σε επενδύσεις την επόμενη πενταετία για τη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω ανάπτυξης.
Αυτά τα νούμερα καθώς και άλλα και η ερμηνεία τους είναι κομβικά για την ιστορία, την απόδοση ευθυνών και τη ρεαλιστική αντιμετώπιση για το μέλλον της πτωχευμένης χώρας μας και της αποτυχίας των δανειστών μας. Αλλά και αποδεικνύουν τη μαγεία των αριθμών που καταφέρνουν να συμπυκνώσουν σε λίγες μόνο σελίδες το δράμα της Ελλάδας, την αποτυχία των προσπαθειών, ξένων και δικών μας, και την ιστορία.
Αριθμοί. Σημαδούρες στη θάλασσα της πληροφορίας.