Η παρέα μου είναι διχασμένη για την διαδήλωση της Τετάρτης με το σύνθημα “παραιτηθείτε”. Αλλοι παθιάζονται και ελπίζουν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πάρει το μήνυμα η κυβέρνηση, άλλοι απωθούνται από το γεγονός ότι έχουν παραεμπλακεί στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και φανατισμένοι του μεσαίου χώρου στην κινητοποίηση, όλοι συμφωνούν ότι οι απόψεις Φίλη (για διαμαρτυρία στα όρια της συνταγματικής ανοχής και ακροδεξιάς κατεύθυνσης) έχουν απήχηση σε έναν κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ παρά τις αποστάσεις που πήρε το Μέγαρο Μαξίμου.
Η παρέα μου ψήφισε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και παρόλα αυτά υπάρχουν διαφωνίες για τη διαδήλωση της Τετάρτης. Αλλοι θυμούνται πόσο στοίχισαν τα “Γερούν γερά” και η όσμωση της πιο δεξιάς ΝΔ με την κεντροαριστερά στην κάλπη, άλλοι ανησυχούν ότι οι “Αγανακτισμένοι” του τρίτου μνημονίου θα συμβάλουν στη συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ και θα δημιουργήσουν την εντύπωση ότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι της φιλοευρωπαϊκής όχθης ενώνονται από τη μανία επιστροφής στην εξουσία και κλείνουν τα μάτια μπροστά στις ιδεολογικές και αξιακές τους διαφορές.
Το θέμα είναι ότι η εποχή δεν σηκώνει επιφυλάξεις, αναστολές και αναστοχασμό. Καλούνται όλοι να διαλέξουν χαράκωμα. Η θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν έλεγε ο Α. Τσίπρας προεκλογικά και κατάφερε να μεταλαμπαδεύσει αυτή την απόλυτη διάζευξη σε όλο το πολιτικό φάσμα. Η εμείς ή αυτοί, ή εδώ ή εκεί, άσπρο ή μαύρο, δεν υπάρχουν αποχρώσεις, σκιές, ενδιάμεσες λύσεις, η άλλη άποψη, το δικό σου και το δικό μου, οι δυο αλήθειες, οι πολλές όψεις της πραγματικότητας, η σύνθεση των αντιθέσεων. Το μόνο που υπάρχει είναι η διάθεση εξόντωσης του εχθρού, η λύτρωση μέσα από την καταστροφή, η νίκη σου μέσα από τη συντριβή του άλλου, η δικαίωσή σου μέσα από την αποτυχία του, η περιχαράκωση, τα σκληρά σύνορα ανάμεσα στον κόσμο σου και τον κόσμο των απέναντι.
Είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να διαμαρτυρηθούν για την πολιτική της κυβέρνησης και για το παράδειγμά της αλλά δεν πολυκαταλαβαίνουν αυτό το “παραιτηθείτε” – και μετά; Εκλογές όπως ζητά η ΝΔ; Εκλογές που θα βοηθούσαν τη χώρα και με ποιον τρόπο; Αλλη κυβέρνηση από την ίδια βουλή; Γιατί το ίδιο πολιτικό προσωπικό μπορεί να τα καταφέρει αλλιώς μέσα από μια νέα νομή της εξουσίας;
Είναι πολλοί οι απογοητευμένοι, θυμωμένοι, προδομένοι, απελπισμένοι, κουρασμένοι, αηδιασμένοι που θέλουν να εκτονωθούν αλλά δεν θα πάνε στην πλατεία γιατί δεν θέλουν να ταυτιστούν με τους πρώην που αγωνίζονται να γίνουν οι επόμενοι χωρίς να αλλάξουν. Και κάποιοι που δεν αντέχουν να τους λένε ακροδεξιούς, διαπλεκόμενους ή κρυφομητσοτακικούς ακόμη και αν αυτός που τους καταγγέλλει είναι νεομνημονιακός και νεομερκελιστής εκπαιδευμένος στο διχασμό από τον καιρό των “Αγανακτισμένων” 2011.
Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο