Η κυριαρχία του Εμανουέλ Μακρόν και η αδύναμη αντιπολίτευση

Οντίν Λιναρδάτου 20 Ιουν 2017

Η κυριαρχία του Εμανουέλ Μακρόν στο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας είναι αδιαμφισβήτητη και σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ο πόλεμος της αντιπολίτευσης εναντίον του νέου προέδρου θα διεξαχθεί στους δρόμους και όχι στην εθνοσυνέλευση.

Το άλλοτε παντοδύναμο σοσιαλιστικό κόμμα δεν έχει απλά ηττηθεί αλλά έχει ταπεινωθεί από τους ψηφοφόρους του .
Εξασφάλισε  μόνο 44 έδρες από τις 284 που είχε και όπως είπε ο γενικός γραμματέας του κόμματος Ζαν Κριστόφ Καμπαντελίς , ο οποίος έχασε και τη δική του έδρα στο Παρίσι , το τέλος του κόμματος είναι αμετάκλητο .
Και το συντηρητικό ρεπουμπλικανικό κόμμα υπέστη μεγάλη ήττα και μπορεί μαζί με τους συμμάχους του να αποτελεί  τη μεγαλύτερη αντιπολιτευτική δύναμη μέσα στο κοινοβούλιο έχοντας 137 έδρες δεν παύει όμως να έχει  λιγότερες έδρες και από αυτές που είχε το 1981 μετά τη νίκη του Φρανσουά Μιτεράν. Στην προηγούμενη εθνοσυνέλευση είχε 199 έδρες.
Ο κεντροδεξιός δήμαρχος του Μπορντώ  Αλέν Ζιπέ επισήμανε ότι το κόμμα του θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να ανασυγκροτηθεί και θα πρέπει να έχει τρεις προτεραιότητες : τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στην κυβέρνηση , την ανανέωση της ηγεσίας του και την κεντρική πολιτική γραμμή που θα ακολουθήσει.
Το ερώτημα που τίθεται είναι τι είδους αντιπολίτευση θα μπορέσουν να κάνουν τα δύο παραδοσιακά κόμματα στον Μακρόν έτσι αποδυναμωμένα που είναι.
Οι σοσιαλιστές βρίσκονται  μπροστά σε ένα  μεγάλο δίλημμα γιατί από τη μία  θέλουν να παραμείνουν  ένα κεντροαριστερό κόμμα έτοιμο να ξανακυβερνήσει τη χώρα από την άλλη όμως πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν κάνοντας αντιπολίτευση στον Εμανουέλ Μακρόν. Κάτι που δεν θα είναι εύκολο όταν θα πρέπει να συναγωνίζονται την άκρα αριστερά του Μελανσόν και όταν θα υπάρχουν αρκετά σημεία με τα οποία θα συμφωνούν με την κυβέρνηση.
Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα θα έχει και το ρεπουμπλικανικό κόμμα που δύσκολα θα βρει αντιπολιτευτικό ρυθμό .
Σύμφωνα με τον αναλυτή της δεξαμενής σκέψης Fondapol Ντομινίκ Ρέινι την καθαρή αντιπολίτευση αναμένεται να κάνει ο ακροαριστερός Μελανσόν που με τους 17 βουλευτές του μπορεί να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα . Είναι η πρώτη φορά που εκλέγεται ο ίδιος και είναι σίγουρο ότι θα θέλει να ακουστεί η φωνή του και στην εθνοσυνέλευση αλλά και στους δρόμους στο πλευρό των εργατικών συνδικάτων που ετοιμάζονται για πόλεμο.
Ήδη προετοίμασε το έδαφος δηλώνοντας ότι ο Μακρόν δεν νομιμοποιείται να προβεί σε κοινωνικό πραξικόπημα ( βλ. δηλαδή Ζωή Κωνσταντοπούλου ).
Τώρα ο γάλλος πρόεδρος ετοιμάζει τη νέα του κυβέρνηση και έχει περιθώριο μέχρι  αύριο στις 6 το απόγευμα για  να την   παρουσιάσει . Αποτελεί παράδοση στη Γαλλία  μετά τις βουλευτικές  εκλογές  να παραιτείται ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του,  πράγμα που έκανε χθες ο Εντουάρ Φιλίπ.
Αμέσως  όμως ο Μακρόν έδωσε στον Φιλίπ  νέα εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης.
Όλα άλλαξαν βέβαια μετά την ξαφνική  παραίτηση δύο υπουργών.
Πρώτος παραιτήθηκε Ρισάρ Φεράν ο  υπουργός Εδαφικής Συνοχής και στενός συνεργάτης του Εμμανουέλ Μακρόν από τα πρώτα του βήματα. Ο Φεράν είχε εμπλακεί σε  οικονομικό σκάνδαλο  με ακίνητα για το οποίο ο εισαγγελέας  έχει ζητήσει  προκαταρκτική έρευνα.
Πάντως ο Φεράν δεν φεύγει από το πλευρό του Μακρόν. Φεύγει από την κυβέρνηση αλλά αναλαμβάνει επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Μακρονικών.  Ο Φεράν θεωρείται μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κινήματος “Εμπρός” και η μετακίνηση του σε αυτή τη θέση επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ο Μακρόν του έχει τυφλή εμπιστοσύνη.
Σήμερα  όμως  παραιτήθηκε και η  υπουργός  Άμυνας και πρώην ευρωβουλευτής  Συλβί Γκουλάρ που προέρχεται από το συνεργαζόμενο κεντρώο κόμμα του Φρανσουά Μπαϊρού . Ο Μπαϊρού  αντιμετωπίζει κατηγορίες παρόμοιες με αυτές της Μαρίν Λεπέν για πληρωμή υπαλλήλων του κόμματος με χρήματα της ΕΕ. Ο γαλλικός τύπος επισημαίνει ότι και η υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και πρώην ευρωβουλευτής, Μαριέλ ντε Σαρνέζ  είναι πιθανό να υποβάλλει παραίτηση γιατί και αυτή εμπλέκεται σε παρόμοιο σκάνδαλο πληρωμής υπαλλήλων της με χρήματα που έπαιρνε από την ευρωβουλή .