Η κυβερνητική κρίση, η αυτοχειρία της Δημαρ και το υπεύθυνο ΠΑΣΟΚ

Βασιλική Σουλαδάκη 28 Ιουν 2013

Τις προηγούμενες μέρες ξέσπασε μια απίστευτη κυβερνητική κρίση που εξελίχθηκε σε θρίλερ, αφού λίγο έλειψε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές .

Οι Ευθύνες του κ. Σαμαρά τεράστιες . Το μαύρο της ΕΡΤ όπως έγινε , αγνοώντας τους άλλους δυο κυβερνητικούς εταίρους σε μια επίδειξη αυταρχισμού και τζάμπα μαγκιάς δεν ήταν απλώς μια αστοχία .

Ήταν ένα τεράστιο λάθος και η αφορμή να ανοίξει ο ασκός του αιόλου και να βγουν στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα που υπέβοσκαν όλο το προηγούμενο διάστημα , αν και ευτυχώς με την υπεύθυνη στάση που κράτησε το ΠΑΣΟΚ αποφύγαμε τα χειροτέρα οπότε και ο δρόμος για την Ιθάκη δεν χάθηκε όπως στα ομηρικό έπος .

Από την άλλη το βράδυ της πέμπτης η Δημαρ και ο πρόεδρος της σπάζοντας την αρχική συμφωνία που είχε επιτευχθεί με Σαμαρά και Βενιζέλο αποχώρησε από την κυβέρνηση σε μια κίνηση ιδανικής αυτοχειρίας .

Ο μύθος της υπεύθυνης αριστεράς κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα .

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η Δημαρ πάντα βρισκόταν στο ναι μεν αλλά.

Δεν συμμετείχε σε καμία διαπραγμάτευση , δεν συναντήθηκε ποτέ με εκπροσώπους της Τρόικα και δεν πήγαινε ποτέ σε συναντήσεις με Ευρωπαίους ηγέτες που επισκέπτονταν τη χώρα .

Το σίγουρο είναι πως η κίνηση αυτή μεγάλου ρίσκου δε της βγήκε ενώ κάθε περιθώριο ανασύστασής του μεγάλου κεντροαριστερού χώρου όπως το αντιλαμβανόμασταν μέχρι πρόσφατα , πλέον δεν υφίσταται και το βάρος πέφτει πάλι στο «αμαρτωλό» ΠΑΣΟΚ που τόσο λοιδορήθηκε αλλά και που σε όλες τις κρίσιμες φάσεις χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος ανέλαβε να κουβαλήσει στις πλάτες δυσανάλογο βάρος για τη σωτήρια της χώρας . Η υπευθυνότητα και σοβαρότητα του ΠΑΣΟΚ, η αίσθηση εθνικής ευθύνης, οδήγησε πάλι να αναλάβει το βάρος της κρίσης, να σώσει όχι μόνο την παρτίδα, αλλά την προοπτική της χώρας και της οικονομίας, που κάποιοι άλλοι απερίσκεπτα και επιπόλαια διακινδύνεψαν, βάζοντας μπροστά το προσωπικό και κομματικό «εγώ», από το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον .

Βέβαια οι διάφορες «αριστερές» και ακροδεξιές «αντιμνημονιακες» Σίβυλλλες δεν έχουν σταματήσει στιγμή να προφητεύουν καταστροφές , εφάμιλλες του κατακλυσμού του Δευκαλίωνος.

Έτσι ακούμε πως αυτή η κυβέρνηση μετατοπίζεται προς τα δεξιά , ότι η χώρα οδηγείται σε απόλυτη καταστροφή , ότι αυτή θα είναι η χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων χρόνων ότι το ΠΑΣΟΚ αφομοιώνεται από τη ΝΔ , ότι ο αρχηγός του Βαγγέλης Βενιζέλος ενδιαφερόταν μόνο να διασφαλίσει το εαυτό του θυσιάζοντας το κόμμα προκείμενου να γίνει ο Γκένσερ του Σαμαρά, ή ο Βεστερβέλε της Μέρκελ φτάνοντας σε σημείο να μιλάνε για διαστροφικη παρένθεση !!! Τόσο τους κόβει ή απλά εξυπηρετούν συμφέροντα που σίγουρα δεν συνάδουν με αυτά της χώρας στην παρούσα φάση.

Δεν μας λένε όμως τι προτείνουν

Ακόμα και αυτή η περίφημη πρόταση μομφής του Συριζα φαίνεται να χάθηκε στο δρόμο.

Πολύ ωραίες οι απόψεις τους αλλά πραγματικά μπορεί κάποιος από αυτούς να μου απαντήσει με ένα ρεαλιστικό σενάριο για το τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν πηγαίναμε τώρα σε εκλογές; Ποια θα ήταν η επόμενη μέρα;; ποιο κόμμα , ποια σενάρια , ποιες συνεργασίες , ποια πολιτική και ποιες προοπτικές;

Μέχρι λοιπόν να βρουν μια απάντηση ( πολύ χλωμό το βλέπω ) ας αφήσουν το τρισκατάρατο ΠΑΣΟΚ να οδηγήσει όπως ξέρει τη χώρα εκτός κρίσης σε μια κυβέρνηση που του δίνει πλέον τη δυνατότητα να χαράξει το δικό του προοδευτικής κατεύθυνσης στίγμα .

Σε μια κυβέρνηση που θα λειτουργεί συλλογικά όπως αντίστοιχες κυβερνήσεις συνεργασίας στην Ευρώπη . Μια «κανονική» κυβέρνηση συνεργασίας

Ο Σαμαράς δεν έχει πλέον περιθώρια λεονταρισμών μετά το πρόσφατο τραγικό λάθος του , τα ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος .

Η μόνη επιλογή πλέον είναι αυτή η κυβέρνηση να πέτυχει.

Για το συμφέρον της Ελλάδας , για το καλό όλων μας .