Κάθε επιλογή που κάνουμε εμπεριέχει ένα ή περισσότερα διλήμματα. Είναι φυσικό λοιπόν, οι εκλογές, ως δημοκρατική έκφραση της βούλησης των πολιτών, να αποτελούν τη μέγιστη στιγμή κατά την οποία ο καθένας και η καθεμία καλείται να επιλέξει, αντιμέτωπος με διλήμματα.
Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Μετά από πολλές θυσίες, πόνο, αγωνία. Ματώσαμε και παρά λίγο να πέσουμε. Σταθήκαμε όμως όρθιοι και παλέψαμε. Πήραμε σκληρές, αντιδημοφιλείς αποφάσεις, πικραίνοντας ανθρώπους δικούς μας, φίλους, συντρόφους, συμπολίτες.
Ναι, βρεθήκαμε στη δύσκολη θέση ν’ αναγκαστούμε να κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Επώδυνα, οδυνηρά βήματα, προκειμένου να κατοχυρώσουμε όλα όσα είχαμε κερδίσει τα τελευταία 40 χρόνια της μεταπολίτευσης, τα καλύτερα 40 χρόνια της ιστορίας του τόπου, από τότε που ιδρύθηκε το νέο ελληνικό κράτος. Ναι, κάναμε βήματα προς τα πίσω, αλλά το κάναμε συντεταγμένα, υπεύθυνα, ώστε να έχουμε τις μικρότερες δυνατές συνέπειες και να γλιτώσουμε την καταστροφή, την ασύντακτη χρεοκοπία. Και τα καταφέραμε.
Και τώρα, βρισκόμαστε πάλι εδώ, μπροστά στην κάλπη, και καλούμαστε να επιλέξουμε. Την πορεία της χώρας για τέσσερα χρόνια την καθορίσαμε στις διπλές εκλογές του 2012, όταν η Ελλάδα βρισκόταν πραγματικά στο χείλος του γκρεμού. Και η επιλογή μας αυτή βασιζόταν σε ένα δίλημμα: «Συνεχίζουμε τον δύσκολο δρόμο που έχουμε πάρει ή κάνουμε άλμα στο κενό»; Ο λαός μας έκανε την πρώτη, την σωστή επιλογή που είχε δύο σημαντικές επιπτώσεις: Πρώτον, ανάγκασε τον σημερινό κυβερνητικό μας εταίρο να κάνει στροφή 180 μοιρών και να υιοθετήσει πλήρως τη δική μας πολιτική, τη μόνη λογική και υπεύθυνη πολιτική. Και δεύτερον, έκοψε τον δρόμο της εφόδου, της δήθεν επέλασης, στον πολιτικό τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ που υποσχόταν επιστροφή στο παρελθόν παίζοντας τη χώρα στα ζάρια.
Την Κυριακή λοιπόν επιλέγουμε και πάλι. Σε μία «κανονική χώρα» θα επιλέγαμε απλά τους δημάρχους, τους περιφερειάρχες και τους ευρωβουλευτές του τόπου μας. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά του να πολώσει και να διχάσει την κοινωνία, επέλεξε να δώσει δημοψηφισματικό χαρακτήρα σε αυτές τις εκλογές. Την περασμένη Κυριακή, ενθουσιασμένος από την εικονική πραγματικότητα των exit polls μεταξύ 7 και 9 το βράδυ, επανέφερε το δίλημμα: «Πάμε σε εκλογές-δημοψήφισμα, υπέρ ή κατά της κυβέρνησης». Και επέμεινε στο δίλημμα αυτό ακόμα και όταν ξεκαθάρισε το τοπίο και είδε ότι η λογική της εφόδου έχει καταρρεύσει σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο -πλην Αττικής.
Τα διλήμματα όμως δεν είναι ποτέ απλά. Πίσω από το «υπέρ ή κατά της κυβέρνησης» κρύβεται το δίλημμα: «Αστάθεια, με βάση την ετερόκλητη λαϊκιστική, αντιευρωπαϊκή, εθνικιστική, συνωμοσιολογική αντιπολίτευση που τη συμπληρώνουν οι αυτόκλητες ιαχές των Ναζιστών της Χρυσής Αυγής -γιατί αυτό είναι όλο το κοκτέιλ- ή η άλλη λύση, η σταθερότητα, η προοδευτική σταθερότητα όπως την έχουμε ορίσει, που βασίζεται στον προοδευτικό πόλο μέσα στην κυβέρνηση, στη Δημοκρατική Παράταξη, στην ηρωική Κοινοβουλευτική μας Ομάδα των 29 βουλευτών που κουβαλάνε στους ώμους τους τεράστια ευθύνη»;
Εμείς στο ΠΑΣΟΚ, στην Ελιά, στη Δημοκρατική Παράταξη, είμαστε μαθημένοι στην πρώτη γραμμή της μάχης. Δεν φοβηθήκαμε ποτέ να πάρουμε αποφάσεις για το καλό του τόπου και να επωμιστούμε το κόστος αυτών των αποφάσεων. Αποτελούμε τον προοδευτικό πόλο της κυβέρνησης και είμαστε η εγγύηση της προοδευτικής σταθερότητας της χώρας.
Προοδευτική σταθερότητα όμως δεν σημαίνει στασιμότητα. Δεν σημαίνει θυσίες και πάλι θυσίες. Σημαίνει δυναμική πορεία προς το καλύτερο. Σημαίνει εγγύηση ότι νέα δημοσιονομικά μέτρα, νέα μέτρα λιτότητας δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν τώρα και δεν θα υπάρξουν. Σημαίνει για πρώτη φορά μετά από πολλά δύσκολα χρόνια θετικές εξελίξεις που ήδη άρχισαν να φαίνονται σιγά–σιγά και σε λίγο θα αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται. Γιατί όταν ξεκινήσει η στροφή, υπάρχει επιτάχυνση και αυτό θα φανεί στην καθημερινή ζωή των πολιτών.
Γι αυτό λοιπόν λέμε: Η ψήφος μας δεν είναι χαλαρή. Τα συνδυαστικά αποτελέσματα που θα προκύψουν από τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές της Κυριακής θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό αν οι πολίτες θέτουν σε αμφισβήτηση την πορεία προς την ομαλότητα, και τις θυσίες του ελληνικού λαού, ή αν επιλέγουν την προοδευτική σταθερότητα που εγγυάται το ΠΑΣΟΚ και η Ελιά στην κυβέρνηση και τη Βουλή.
Καλούμε λοιπόν σε συσπείρωση, ενότητα και κινητοποίηση όλες τις δυνάμεις και τα πρόσωπα του χώρου μας, χωρίς δισταγμούς και προκαταλήψεις. Τους καλούμε όλους σε εθνική και παραταξιακή πανστρατειά.