Η κολοκυθιά και ο επίτροπος

Αντώνης Τριφύλλης 01 Αυγ 2014

Πρωινό καφέ έχουμε και στην καφετέρια που βλέπει στη θάλασσα. Και στα Αντικύθηρα που έβγαλαν και τον πρώτο τους δήμαρχο. Ομως η παρέα, που κάθε χρονιά ασπρίζει περισσότερο, ψάχνει για θέματα να γκρινιάξει. Να στηλιτεύσει τους κυβερνώντες. Και να παραπονεθεί για πόνους, πότε στον γοφό και πότε στη μέση. Αυτές τις ημέρες είχαμε το θέμα «επίτροπος στις Βρυξέλλες». Οπως και στα κοινωνικά δίκτυα, άλλος ήθελε την Ντόρα, άλλος τη Μαρία κι άλλος την Αννα. Προσπάθησε και κάποιος που γνώριζε καλά τα μαγειρεία να εξηγήσει.

Ολοι όσοι είχαν παρουσιαστεί από τον Τύπο είχαν τα προσόντα. Η Μαρία και η Αννα ήταν επιτυχημένοι επίτροποι. Ο Κούρκουλας στιβαρός τεχνοκράτης με γνώση όσο λίγοι των διεθνών κρίσεων. Ο Αβραμόπουλος συναινετικός και γνώστης επίσης των διεθνών σχέσεων και ισορροπιών. Η Τζαβέλλα πετυχημένη στον χώρο των επιχειρήσεων και με καλές επιδόσεις στην Ευρωβουλή. Η Ντόρα πολιτικός επίσης συναινετική και με μεγάλη πείρα σε πολλούς τομείς. Ο Χατζηδάκης διέπρεψε ως νέος ευρωβουλευτής και πολιτικός. Και πάει λέγοντας. Με άλλα λόγια, όσα ονόματα προβλήθηκαν ως επιλογές της κυβέρνησης είχαν τα προσόντα. Κι αυτό είναι στα συν. Συχνά τα παλιότερα χρόνια πολλές χώρες είχαν την Επιτροπή ως πάρκινγκ αποχωρούντων πολιτικών. Η κρίση και κυρίως η εκλογή για πρώτη φορά του Γιούνκερ από το Κοινοβούλιο ανέβασε τον πήχη. Και οι προεπιλογές τής συγκυβέρνησης ανταποκρίθηκαν.

Ομως στην επιλογή του εθνικού επιτρόπου έχει και δυο κριτήρια που δεν άλλαξαν διαχρονικά. Ο επίτροπος ο υποψήφιος θα πρέπει να είναι πολιτικό πρόσωπο και να προέρχεται από την πολιτική οικογένεια του πρωθυπουργού. Είδαμε τι έγινε στη Γερμανία για παράδειγμα. Η χώρα κυβερνάται από συνασπισμό κομμάτων. Παλιότερα, όταν οι μεγάλες χώρες διέθεταν δύο θέσεις επιτρόπων, μπορούσαν να ικανοποιήσουν τους συγκυβερνώντες. Τώρα όμως που κάθε χώρα έχει έναν επίτροπο, η Μέρκελ ήταν υποχρεωμένη να επιλέξει από τον συντηρητικό χώρο. Ο Μάρτιν Σουλτς ήταν υποψήφιος για τη θέση του γερμανού επιτρόπου, όταν μάλιστα έχασε τη θέση του προέδρου της Επιτροπής λόγω ψήφων υποστήριξε τον Γιούνκερ για πρόεδρο. Ομως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ηταν αδύνατον για τη Μέρκελ να επιλέξει Σοσιαλδημοκράτη. Θα ήταν αδύνατον να μην προέρχεται από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στο οποίο ανήκει η καγκελάριος και κυριαρχεί αριθμητικά το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. Ετσι, σύντομα ξεπεράστηκε η διαφωνία των συγκυβερνώντων. Βλέπετε, οι Σοσιαλδημοκράτες γνωρίζουν τους κανόνες και υποχώρησαν διακριτικά.

Με αυτήν τη λογική αυτομάτως διαγράφτηκαν από τη λίστα τη δική μας τρεις πολιτικοί, επιτυχημένοι μεν, αλλά καταχωρισμένοι στην Κεντροαριστερά. Επειδή δε ο Βενιζέλος είναι αφοσιωμένος στη σταθερότητα για την έξοδο από την κρίση, έκανε ό,τι κάνουν και οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες που συγκυβερνούν. Δεν προκάλεσε προβλήματα στην πρόταση του Πρωθυπουργού. Ο «γνώστης» απάντησε ότι δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά όποιος και αν επιλεγόταν θα μπορούσε να επιτύχει, υπό έναν όρο που ελάχιστα είναι κατανοητός σε νότιες πρωτεύουσες. Και ο όρος είναι η αξιοκρατική επιλογή των λιγοστών επιλογών που έχει ο εκάστοτε επίτροπος για την στελέχωση του προσωπικού του γραφείου, του γνωστού στην κοινοτική ορολογία ως Cabinet.

Βλέπετε, οι επίτροποι δεν προάγουν μόνο το χαρτοφυλάκιο που τους έχει ανατεθεί, αλλά ψηφίζουν για όλα τα θέματα, κάθε Τετάρτη, που αφορούν όλη την Επιτροπή. Ετσι πρέπει να επιλέξουν συνεργάτες με γνώσεις σε πολλούς τομείς, συνήθως αυτούς που ενδιαφέρουν τη χώρα τους.

Στο τέλος της κουβέντας, μια και η ώρα περνούσε και η θάλασσα προσκαλούσε, ο «ειδήμων» πέταξε και μια πρόκληση. «Η κυβέρνηση έκανε καλά τη δουλειά της. Εμείς ως ψηφοφόροι όμως για την Ευρωβουλή;».

Τα παλιά χρόνια θυμήθηκε τους ευρωβουλευτές που έστελναν τα κόμματα. Ενας Λαμπρίας, ένας Ρωμαίος, ένας Πεσματζόγλου, ένας Αναστασόπουλος, μια Γιαννάκου, ένας Αλαβάνος, ένας Παπαγιαννάκης και τόσοι άλλοι τίμησαν την Ελλάδα με την παρουσία τους. Και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα εθνικά θέματα και σε άλλα συνεργαζόμενοι και διαλεγόμενοι. Τώρα κάναμε εξαγωγή πόλωσης και νεοναζισμού. Πράγμα που φάνηκε στις πρώτες συνεδριάσεις της Ολομέλειας. Και προκάλεσαν με τις παρεμβάσεις κάποιων δυσάρεστα σχόλια για τη χώρα. Βέβαια υπάρχουν πολλοί ικανοί, αλλά υπήρχαν και πολλοί ικανοί στα ψηφοδέλτια των κομμάτων που όμως δεν τους επιλέξαμε.

Για μια φορά λοιπόν ας σταματήσουμε την γκρίνια και ας ευχηθούμε καλή επιτυχία σε όλους.