Όπως φαίνεται, η πανδημία του COVID-19 αποτελεί τη στιγμή της αλήθειας και για το πολιτικό σκηνικό, συμπεριλαμβανομένης της κεντροαριστεράς.
Η στείρα αντιπολίτευση που επικράτησε στα χρόνια του αντιμνημονιακού αγώνα είναι μια παράσταση που δεν κόβει πλέον εισιτήρια, κυρίως γιατί οι βασικοί πρωταγωνιστές της δοκιμάστηκαν για μια τετραετία. Ελλείψει αφηγήματος, η αξιωματική αντιπολίτευση πιάνεται από δευτερευούσης σημασίας γεγονότα (όπως για παράδειγμα η προχειροδουλειά που έγινε με την τηλε-κατάρτιση), αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς στο να αρθρώσει έναν αντιπολιτευτικό λόγο με συνοχή και όραμα που θα μπορέσει να αποκτήσει πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στην κοινωνία.
Δυστυχώς, η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει χαραχθεί στη μνήμη του κόσμου με ανεξίτηλα σημάδια. Δεν ξεχνιούνται εύκολα οι κλειστές τράπεζες, η αυθάδεια και η ασέβεια στους πληγέντες από τις πλημύρες και τις πυρκαγιές, η απόπειρα ελέγχου της ενημέρωσης και της δικαιοσύνης κ.ο.κ. Πώς λοιπόν να γίνει η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς την σοσιαλδημοκρατία όταν επέλεξε (δις) για συγκυβερνήτη τους ΑΝΕΛ; Η εμπιστοσύνη με τους προοδευτικούς και μετριοπαθείς κεντρώους ψηφοφόρους έχει χαθεί.
Δυο τρόποι θα υπήρχαν για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού: είτε ο κ. Τσίπρας να παραιτούταν της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και να έμμενε στο περιθώριο για λίγα χρόνια (ελπίζοντας σε μια μελλοντική του επάνοδο), είτε να άλλαζε κόμμα (με την ίδρυση νέου κόμματος και εκλογή από τη βάση όπως έκανε το ΚΙΝΑΛ). Ανάλογα με το αν πιστεύει κανείς ότι το brand name «Τσίπρας» ή «ΣΥΡΙΖΑ» έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα, μπορεί να στραφεί στην μία επιλογή ή την άλλη.
Τουναντίον, η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει ακάθεκτη με την ίδια ηγετική ομάδα, η οποία αποδοκιμάστηκε στις εκλογές του 2019, να προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ αριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας. Τα ίδια τσιτάτα, ο ίδιος ξύλινος λόγος, η γνωστή τοξικότητα από τα προσκείμενα στο ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ, και από κοντά κάτι πολιτικά λείψανα του παλαιού ΠΑΣΟΚ που ψάχνουν δημόσιο λόγο μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη φθίνουσα πορεία της εκλογικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τη ΝΔ, ιδίως όταν το ΚΙΝΑΛ φαίνεται να έχει παγιωθεί στα ποσοστά του.
Όλα δείχνουν ότι έτσι θα πάμε ως τις επόμενες διπλές εκλογές, αλλά ίσως η επικείμενη πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ να είναι η ευκαιρία για τη δημιουργία ενός καινούργιου, ευρύτερου και πλειοψηφικού κεντροαριστερού σχήματος. Ούτως η άλλως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει ρόλο σε μια μελλοντική ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς, μιας και είναι το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης. Τότε οι ανένταχτοι προοδευτικοί πολίτες θα ξανασυναντηθούμε.