Η κεντροαριστερά «σηκώνει κεφάλι»;

Νίκος Καλιακούδας 29 Αυγ 2017

Ασφαλώς και το θέμα του φετινού καλοκαιριού σε πολιτικό επίπεδο είναι οι διεργασίες στο χώρο της Κεντροαριστεράς ή της σοσιαλδημοκρατίας ή του προοδευτικού κέντρου, όπως  μπορεί να το πει κανείς.  Οι εξελίξεις αυτές είναι καθοριστικές για το μέλλον της πολιτικής ζωής του τόπου και πιστεύω θα προδιαγράψουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία της χώρας για τα επόμενα δύσκολα χρόνια. Είναι αναγκαίο και υγιές να υπάρχει ανάμεσα στην κλίμακα αριστερά-δεξιά, ένας ισχυρός πόλος, αυτός του κέντρου.  Βέβαια η ισχυροποίηση αυτού του χώρου προϋποθέτει συνεπή και συνετή στάση όλων, χωρίς εγωισμούς και μικροπρέπειες, τόσο στη πορεία των διαδικασιών για την εκλογή ηγεσίας, όσο και μετά από αυτήν, έτσι ώστε ο χώρος αυτός, ο οποίος αποτελεί διαχρονικά την πλειοψηφική δύναμη στη χώρα μας να παίξει ξανά κυρίαρχο ρόλο, στα πολιτικά πράγματα.

Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι  σε αντίθεση με όσα συνέβαιναν πριν λίγους μήνες αποφασίσθηκε να ανοίξει το παιχνίδι των εκλογικών διαδικασιών, με σκοπό να μετάσχουν και άλλες δυνάμεις που εκφράζουν το γενικό περίγραμμα του νέου φορέα, μακριά από το βάρος και τις αναστολές του παρελθόντος. Επίσης οι εγγυήσεις που διασφαλίζει η επιτροπή Αλιβιζάτου, δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας αδιάβλητης διαδικασίας και αδιαμφισβήτητης στοίχισης όλων των δυνάμεων του χώρου, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η κοινή πορεία τους.

Φυσικά όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να δημιουργήσουν τον ισχυρό πόλο εξουσίας, που παλαιότερα καθόρισε τα πολιτικά πράγματα της χώρας, με τα θετικά και τα αρνητικά του, όμως οι προϋποθέσεις που δημιουργούνται οδηγούν στο συμπέρασμα , ότι κάτι  αρχίζει να κινείται, και που μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία ενός πραγματικά νέου, που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία.

Η απογοήτευση των πολιτών από την σημερινή κυβέρνηση είναι διάχυτη και επειδή μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος έχει «αντιδεξιά» χαρακτηριστικά, ο χώρος αποτελεί την κύρια δεξαμενή. Η δυσαρέσκεια των προοδευτικών πολιτών για την πορεία των οικονομικών είναι σχεδόν καθολική. Με τα δεδομένα αυτά, η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς, θα αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων, και εφόσον όλα κυλίσουν ομαλά, ένα άλλο πολιτικό σκηνικό θα δημιουργηθεί και η κάλπη των επόμενων εκλογών θα πλαισιωθεί με νέα χρώματα.

Ο τόπος δεν χρειάζεται μισαλλόδοξες συμπεριφορές παλαιοκομματικού τύπου, ρεβανσιστικές θέσεις και πολιτικές. Χρειάζεται ομαλότητα, ρεαλισμό, μεταρρυθμιστικό πλαίσιο αρχών, ευρωπαϊκή προσήλωση, προκειμένου η χώρα να ανασυγκροτηθεί και να ξεφύγει από την διαρκή επιτροπεία. Πρέπει ένα νέο προοδευτικό και μεταρρυθμιστικό κίνημα, που να εκφράζει τις μικρομεσαίες παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, να τεθεί  απέναντι στις εθνικολαικίστικες αδιέξοδες πολιτικές. Η συγκυρία χαρακτηρίζεται ιδανική, ο κόσμος πρέπει να εμπνευσθεί από τις δυνάμεις του κέντρου, που διαχρονικά αποτέλεσαν τον καταλύτη της επόμενης μέρας και η νέα κοινωνική δυναμική που θα δημιουργηθεί θα αλλάξει σε σημαντικό βαθμό το πολιτικό πρόσωπο της χώρας.

Αν μη τι άλλο, προβλέπεται ένα ενδιαφέρον πολιτικό Φθινόπωρο, που μπορεί να αλλάξει τα δρώμενα του πολιτικού χάρτη της χώρας. Η κεντροαριστερά θα «σηκώσει κεφάλι ; Από τους πρωταγωνιστές του εγχειρήματος εξαρτάται.