Η Κεντροαριστερά που μας εμπνέει

Πασχάλης Αγανίδης 10 Μαρ 2014

Η κεντροαριστερά που εμπνέει πρέπει να αποκτήσει κοινωνική αναφορά. Να ενσαρκώνει ιδέες, να δημιουργεί ταυτίσεις, να μετασχηματίζεται από κίνηση σε κίνημα. Αυτό θέλει τόλμη και απεύθυνση στον κόσμο που έχει γυρίσει την πλάτη στην πολιτική.

Μας ενδιαφέρουν οι νέοι. Αλλά, όχι επιτέλους, με τον αφόρητο διδακτισμό του πατερναλιστικού ύφους, όπου πρέπει να γίνεις 40 για να σε πάρει κανείς στα σοβαρά. Όχι αποκλειστικά με μία ελίτ διάθεση ανασυγκρότησης από τα «καφέ του Κολωνακίου», αλλά με τους πολλούς που είναι εκεί έξω και προσπαθούν να τα καταφέρουν δουλεύοντας 12 ώρες για 450 ευρώ ή στήνοντας μία μικρή επιχείρηση με τις τελευταίες οικονομίες των γονιών τους. Με εκείνους που δεν μπορούν σπουδάσουν σε ένα καλό πανεπιστήμιο ή παρατούν τις σπουδές τους. Με τις νέες μητέρες που δεν έχουν καμία σοβαρή υποστήριξη. Με τα παιδιά των μεταναστών που διψούν για δημιουργία και δικαιώματα.

Και ας αφήσουμε τις γενικότητες περί νέας γενιάς. Η νεότητα έχει περάσματα σε διαφορετικά σχέδια ζωής, από το σχολείο στην εφηβεία και στο πανεπιστήμιο, στην κατάρτιση και στην αγορά εργασίας, στο προσωπικό σχέδιο ζωής και στην οικογένεια. Σε κάθε μετάβαση, χρειάζεται ενα υποστηρικτικό χέρι. Εκεί έχουν αξία οι δημόσιες πολιτικές. Και, βέβαια, να δούμε τι σημαίνει εκπροσώπηση των εργαζομένων και σύνδεση με τους πιο αδύναμους. Γιατί κεντροαριστερά χωρίς νέες δυναμικές συλλογικότητες δεν υπάρχει. Ο κρατισμός των συντεχνιακών αναδιανεμητικών συμμαχιών τέλειωσε. Το στοίχημα είναι πώς αποτελείς την συλλογική, πολιτικά και θεσμικά, έκφραση μίας ολόκληρης γενιάς εργαζομένων και ανέργων που ζουν σε καθεστώς επισφάλειας. Πώς ξαναπιάνεις το νήμα της συζήτησης με όσους από την ταύτιση πριν την κρίση με την γενιά των 700ευρώ, ζητούν σήμερα την ταύτιση με κάτι καινούριο.

Είναι τόσο πολλά και διαφορετικά που πρέπει να πούμε. Είναι πολύ κρίσιμη η στιγμή και ο ανεκπροσώπητος κόσμος θέλει ανανέωση και εμπιστοσύνη σε ένα νέο πολιτικό λόγο, που να είναι πραγματικά (κεντρο)αριστερός. Δεν αποφύγαμε τον κατακερματισμό. Ας αποφύγουμε την κενότητα. Η μάχη που έρχεται είναι δύσκολη αλλά μπορεί να γίνει και σημείο αναφοράς μίας νέας αρχής….