Σε αδρές γραμμές υπήρξαν ως τώρα κάποιες φόρμες Κ/αριστερής διαχείρισης σαν τις ακόλουθες:
.
.
- Το παρασιτικό μοντέλο ψευδούς Κεϋνσιανής κατεύθυνσης, με δήθεν ανάπτυξη μέσω μηχανισμών πελατειακού Κρατισμού, όπως συνέβη στην Ελλάδα.
.
- Ένα άλλο, που άρχισε να υλοποιείται στην Ιταλία επί Πρόντι- Ντ’ Αλέμα και πάσχιζε να συνδυάσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη με αλλαγές στο πολιτικό εποικοδόμημα της ολικής διαφθοράς, μα έμεινε στα μισά μιας κι ο κυρίαρχος λαός ήθελε τους επίκαιρους επιγόνους του Κράξι και του Αντρεόττι.
.
- Κάποια μοντέλα με υπέρμετρη ανάπτυξη – στρεβλή, μονομερή και μιμητική- του οικοδομικού τομέα, όπως στην Ισπανία .
.
- Και βέβαια τα παραδοσιακά ρεφορμιστικά κυβερνητικά προγράμματα των Γερμανών κυρίως αλλά και των Αυστριακών δια χειρός Μπράντ, Σμίτ και Κράϊσκυ του Αυστριακού.
.
- Η πρωτοπορία της Σ/δημοκρατίας, διακυβεύτηκε εκείνα τα χρόνια στην Σουηδία, στα πλαίσια μιας οιονεί φιλελεύθερης Κ/αριστεράς με ισχυρό Προνοιακό ιστό αλληλεγγύης και μάλλον σωστές δόσεις οικονομίας της αγοράς και κρατικής παρέμβασης. Το προνοιακό –φοροδοτικό της πλαίσιο λίγο- πολύ επεκτάθηκε και στην λοιπή Σκανδιναβία, υιοθετούμενο ακόμα κι από κεντροδεξιές κυβερνήσεις, κι αυτό ήταν το καθαρό πολιτικό κέρδος της Σουηδίας.
.
- Η γοητευτική Γαλλική Σ/δημοκρατία, αρχινισμένη και στοιχειωμένη για την ώρα από τον πληθωρικό διανοούμενο Φρ. Μιτερράν, δεν μπόρεσε έκτοτε παρά τις εκδοχές Ζοσπέν και σημερινού Ολάντ, να προτείνει πειστικά μιαν επίκαιρη πολιτική φόρμα του Ριζοσπαστικού Κέντρου.
.
.
Η σημερινή Κ/αριστερά, εγχώρια και ευρωπαϊκή, δεν μπορεί να υπερβεί την Τευτονική δημοσιονομική καθαρότητα και τον προκύπτοντα υφεσιακό κύκλο.
.
Δεν μπορεί να ζυμωθεί μέσα σ’ άλλα πρότυπα, αυστηρά και πειθαρχημένα μεν, αλληλέγγυα και ευρηματικά δε.
.
Και δεν είμαι καθόλου βέβαιος, πως μια πιθανή νίκη ή έστω πολιτική συγκατοίκηση των Γερμανών Σ/δημοκρατών, θ’ αλλάξουν δραματικά τα τωρινά βασανιστικά δεδομένα.
.
Θυμάστε τις φρούδες ελπίδες, κάθε φορά που κάποιος Δημοκρατικός ανελάμβανε Πρόεδρος στις ΗΠΑ για επίλυση του Κυπριακού στα πλαίσια των αποφάσεων του ΟΗΕ και το τελικό μηδενικό αποτέλεσμα , που προέκυπτε.
.
Όσο η Κ/αριστερά αντιλαμβάνεται, ηθελημένα ή αθέλητα , τον ρόλο της με μεταφυσική χροιά δίχως ρεαλιστικό, ευέλικτο και σχετικώς πραγματοποιήσιμο σχέδιο, τουλάχιστον όσο πραγματοποιήσιμο είναι αυτό που διακονούν οι Κεντρο-Βόρειοι συντηρητικοί πολιτικοί δύσκολα θα υπάρξουν άμεσες δραματικές αλλαγές.
.
Στην Ελλάδα υλοποιείται με εξοντωτικούς ρυθμούς το αποκαλούμενο ανάλγητο Μνημόνιο των μηδενικών ρυθμών ελπίδας και των οριζοντίων περικοπών, αλλά το άλλο μνημόνιο αυτό του εκσυγχρονισμού, της εξάλειψης του παρασιτισμού και των στοιχειωδέστερων προσπαθειών ανάπτυξης, αυτό για το οποίο μίλησαν σχετικά ο Κ. Σημίτης το 1996 και ο πρεσβύτερος Καραμανλής το 1977 ακόμα να πάρει μπροστά. Και πως να πάρει αφού πολλοί από τους πολιτικούς μας που το υιοθετούν σήμερα, ουδέποτε το πίστεψαν παλιότερα ως οι καλύτεροι πελάτες του πελατειακού ναού. Απλώς σήμερα καμώνονται πως τις θέλουν τις προαπαιτούμενες αλλαγές, ως πονηροί πολιτευτές. Αν το ήθελαν θα τις είχαν υλοποιήσει λυτρωτικά τόσα χρόνια, είναι τόσο στοιχειώδες, που θάλεγε κι ο Χόλμς στον Γουώτσον.
.
Μόνον ατελείωτες διαπραγματεύσεις έχουμε με την Τρόικα, δίχως ίχνος μιας αναπτυξιακής πρότασης, ακόμα και παραδοσιακού παντοπωλείου σε δυσπρόσιτη περιοχή στα πλαίσια της γυναικείας επιχειρηματικότητας, όπως και το ΕΣΠΑ προβλέπει.
.
Όσον αφορά, στις Δημόσιες Επενδύσεις αυτές καρκινοβατούν ανάμεσα στους μνημονιακούς περιορισμούς και την όζουσα παρασιτική κομματοκρατική διευθυντική γραφειοκρατία.
.
Αλήθεια, τα ενεργειακά προγράμματα ‘ΗΛΙΟΣ’, που προσυμφωνήθηκαν μεταξύ Χρυσοχοϊδη και Ρέσλερ τι απέγιναν; Μήπως εμπεριέχουν και μη υλοποιηθείσες προαπαιτήσεις, όπως οι αλυσιτελείς αλλαγές στο Δημόσιο ή η αδυναμία εντοπισμού του μεγάλου φοροφυγάδικου πλούτου;
.
Η πρόσφατη ανακοίνωση του ΕΤΑΑ για τις οφειλές των Μηχανικών είναι σήμα κινδύνου. Τα τελευταία δύο χρόνια, το 63% των ασφαλισμένων Μηχανικών έχει ολικώς ή μερικώς ανεξόφλητες οφειλές. Να μια επιτομή του φαύλου κύκλου της ύφεσης. Εκτός από τα προφανή ταμειακά ελλείμματα, ένας ικανός αριθμός επαγγελματιών επιστημόνων δεν μπορεί για μέσο διάστημα ενός έτους να νοσηλευθεί ή να αγοράσει φάρμακα. Τραγικά δείγματα προνοιακής έλλειψης και προϊούσας κοινωνικής κατάρρευσης.
.
Η δικιά μας Κ/αριστερά, ομφαλοσκοπεί για τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα της μαγικής λέξης και πασχίζει –επί του παρόντος- ματαίως για την συνολική και πληθυντική της εκδοχή, δίχως όμως τωρινή πειστικότητα για ένα αυριανό στοχευμένο πλαίσιο αυστηρής, σύγχρονης και απολύτως υλοποιήσιμης κυβερνητικής Σ/δημοκρατικής εκδοχής, που σήμερα όμως είναι ανύπαρκτη ουσιαστικά. Κι επιτέλους, ας ζητήσουμε από κοινοβουλευτικούς δεξιούς και κάθε χρώματος κεντροαριστερούς τον στοιχειωδέστερο οδικό χάρτη ανάπτυξης από την βιοτεχνία ως το μικρομάγαζο κι από τους οδικούς άξονες ίσα μ΄ένα απόμακρο αλιευτικό καταφύγιο.
.
Όσο ως μόνη εναλλακτική λύση παραμένει η αδίστακτη πλευρά του Μερκελισμού- γιατί υπάρχει κι αυτή της κοινής λογικής του νόμιμου δανειστή- κι εμείς μηρυκάζουμε – νισάφι πια, τόσα χρόνια- για εκδιώξεις επιόρκων και καταργήσεις Οργανισμών, τόσον η πληθυντική φιλελεύθερη Κ/αριστερά θα στερείται νοήματος, παραχωρώντας το μηδέν στους κάθε χρώματος Γκρίλο.
.
Λοιπόν, Τευτονική πειθαρχία ή τίποτα , ή μήπως προτεσταντικός πολιτικός συντηρητισμός κόντρα σ’ ένα νέο προνοιακό, αλληλέγγυο, αναπτυξιακό και αριθμητικά ορθολογικό Σ/δημοκρατικό μοντέλο;
.
Υ.Γ. Οι κερασιές δε θ’ ανθήσουν και φέτος
.
Ο Νίκος Γκιώνης είναι Πολιτικός Μηχανικός