Η στήλη επανέρχεται στο μεγάλο θέμα των πανελληνίων εξετάσεων, τώρα που έκλεισε και ο φετινός κύκλος. Αφορμή, η πληροφορία που μου μετέφερε παλιός μου φοιτητής που δραστηριοποιείται στον φροντιστηριακό χώρο.

Σοκαρισμένος μου ανέφερε ότι λίγα, προς το παρόν, φροντιστήρια των Αθηνών επινόησαν μια σατανική μηχανή. Απέκτησαν άδεια λειτουργίας ιδιωτικού σχολείου, κάτι που είναι πολύ απλό σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Έπεισαν γονείς να σταματήσουν να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο (στην Γ’ Λυκείου), καθώς με την άδεια στο χέρι έχουν τη δυνατότητα έκδοσης νομότυπων απολυτηρίων. Οι μαθητές και οι μαθήτριες χάνουν οριστικά κάθε επαφή με την εγκύκλια παιδεία και παρακολουθούν μόνο τα 3-4 φροντιστηριακά μαθήματα της κατεύθυνσης. Δεν πρόκειται πια για την υποκατάσταση του λυκείου, αλλά για την πλήρη κατάργησή του. Αν η ιστορία αυτή αληθεύει, πρώτα από όλα πρέπει να επέμβει εισαγγελέας ανηλίκων, γιατί οι γονείς αυτών των παιδιών επιδεικνύουν βαριά αμέλεια στην ανατροφή τους. Κατόπιν, πρέπει να ελεγχθούν για πιθανές νομικές παραβάσεις τόσο οι διευθυντές των σχολείων στα οποία φοιτούσαν αυτά τα παιδιά όσο και οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων που επινόησαν και υλοποίησαν αυτή την ιστορία. Μία ακόμη αφορμή ήταν η προσωπική εμπειρία του γράφοντος σε συνάντηση γονέων και κηδεμόνων μαθητών λυκείου, όπου επρόκειτο να συζητηθεί μια ενδιαφέρουσα αναμόρφωση του προγράμματος. Γονέων με εμφανή συμπτώματα έντονου στρες, απόγνωσης και πανικού, για ένα πρόγραμμα που θα αυξήσει τη θετική επίδραση του σχολείου στον αγώνα των μαθητών για μια θέση στο πανεπιστήμιο, αλλά με σεβασμό της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Κι αυτό γιατί η αναμόρφωση ανατρέπει σε μικρό βαθμό τον φροντιστηριακό προγραμματισμό. Η ιστορία των λυκείων-μαϊμού, αν αληθεύει, προστίθεται στην αλυσίδα των πλαστών πιστοποιητικών δυσλεξίας και των εικονικών υιοθεσιών που μετέτρεπαν μια οικογένεια σε τρίτεκνη εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη είσοδο στο πανεπιστήμιο ή την πολυπόθητη μεταγραφή. Κυρίως, όμως, προστίθεται στο βαρύ διαρκές έγκλημα που πραγματοποιείται εις βάρος των νέων αυτής της χώρας. Η συντεταγμένη πολιτεία πρέπει να σταματήσει αυτή την αδιανόητη δραστηριότητα. Στις φετινές πανελλήνιες είδαμε μέχρι και οικογενειακές τραγωδίες. Η χώρα δεν αντέχει άλλο την κατάργηση του λυκείου. Κάθε χρόνο στο πανεπιστήμιο έρχονται οι νέοι άνθρωποι κουρασμένοι, εξοντωμένοι, από μια παράλογη κούρσα χωρίς νόημα. Με κατεστραμμένο τον τρόπο σκέψης, την ικανότητα πρόσληψης νέας γνώσης, τη δυνατότητα να αντιληφθούν την ευρύτητα της πανεπιστημιακής μόρφωσης. Αν προσθέσουμε και τα δομικά προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημιακού συστήματος, το αποτέλεσμα είναι η τεράστια φοιτητική διαρροή ή στην καλύτερη περίπτωση η παράλογη παράταση των σπουδών. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να συνεχίσει να βαδίζει με αυτόν τον τρόπο. Η μεταρρύθμιση της παιδείας δεν έχει δημοσιονομικό κόστος, αντίθετα θα προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό όφελος. Δυστυχώς, δεν βρίσκεται στην ατζέντα του συνόλου του πολιτικού κόσμου.