Η γεροντική μνήμη του κράτους

Πάσχος Μανδραβέλης 17 Αυγ 2013

Ποιος είπε ότι το κράτος δεν πληρώνει τα χρωστούμενα; Σύμφωνοι! Δεν πληρώνει προμηθευτές και επιστροφές ΦΠΑ με αποτέλεσμα να γονατίζουν ή να κλείνουν επιχειρήσεις, αλλά θυμάται παλιές «οικογενειακές παροχές» στους υπαλλήλους του από το 1996 και εγκρίνει την πληρωμή τους.

Eτσι στη μόνη δικτυακή υπηρεσία διαφάνειας που έχει το Δημόσιο, δηλαδή τη «Διαύγεια» (et.diavgeia.gov.gr) διαβάζουμε κάποιες αποφάσεις της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η πρώτη εγκρίνει «τη δέσμευση πίστωσης ποσού που ανέρχεται σε 58.671,77 ευρώ για πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος πίστωσης του προϋπολογισμού εξόδων του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και Δικτύων/Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, ειδικού φορέα 35/720 και ΚΑΕ 0288 – οικονομικού έτους 2013 για καταβολή σε δικαιούχους υπαλλήλους ΥΠΑ (Βασίλειος Τζίμος κ.ά. Σύνολο 29 ατόμων) ως αποζημίωση για οικογενειακή παροχή το διάστημα 1/1/1996 έως 30/11/1998.» Η δεύτερη απόφαση είναι σχεδόν πανομοιότυπη με την πρώτη και αφορά την καταβολή σε 27 υπαλλήλους της ΥΠΑ συνολικού ποσού 41.587 ευρώ «ως αποζημίωση για οικογενειακή παροχή για το χρονικό διάστημα 1/1/1999 έως 28/2/2001». Η τρίτη απόφαση αφορά παροχή οικογενειακής δαπάνης 21.652,96 ευρώ σε πέντε άτομα για την περίοδο 1/1/1997 μέχρι 28/2/2001. Ολες οι αποφάσεις ελήφθησαν στις 23 και 24 Ιουλίου και αναρτήθηκαν στη «Διαύγεια» παραμονές του Δεκαπενταύγουστου, καταρρίπτοντας έτσι έναν άλλο μύθο ότι το Δημόσιο νεκρώνει το καλοκαίρι.

Δεν γνωρίζουμε τι σόι «οικογενειακές παροχές» είναι αυτές οι δαπάνες -τα έγγραφα δεν διασαφηνίζουν- αλλά δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε τη μνήμη του κράτους, η οποία δεν επηρεάστηκε καθόλου από τη σφοδρή κρίση που περνά η χώρα. Θυμήθηκε οικογενειακές παροχές προ δεκαεπταετίας (από 1/1/1996) κάτι που μάς κάνει να ελπίζουμε ότι θα θυμηθεί και τις επιστροφές ΦΠΑ προ πενταμήνου. Εκτός αν αυτή η κρίση χτυπά μόνο εκείνο το μέρος του εγκεφάλου που χειρίζεται τη βραχυπρόθεσμη μνήμη. Οπως λένε και οι επιστήμονες, «στα ηλικιωμένα άτομα η βραχυπρόθεσμη μνήμη εξασθενεί, ενώ οι πληροφορίες που είναι εγγεγραμμένες στη μακροπρόθεσμη μνήμη διατηρούνται καλύτερα. Ετσι εξηγείται και η αδυναμία τους πολλές φορές να συγκρατήσουν πρόσφατα γεγονότα, ενώ θυμούνται με λεπτομέρειες γεγονότα που συνέβησαν πριν από πάρα πολλά χρόνια» (Αθανασία Γιακουμή, «30 ημέρες υγείας», Ιούλιος-Αύγουστος 2003).