Παρακολουθούσε την συζήτηση πολιτικών αρχηγών στη Βουλή … ήταν μελαγχολικός … η Χώρα είναι στην εντατική, σκεφτόταν … ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια και τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα τελείωσε την ομιλία του … τον χειροκρότησε όρθιο το τσούρμο με τα σκουρόχρωμα σακάκια και τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα … στο βήμα ανέβηκε ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες … η μελαγχολία του βάρυνε … ως πότε θα διχαζόμαστε σε αυτή τη Χώρα για μετρήσιμα πράγματα, αναρωτήθηκε … ο αρχηγός του τσούρμου με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες τελείωσε την ομιλία του … χειροκροτούσε τώρα όρθιο το τσούρμο με τα σκουρόχρωμα σακάκια τα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και τις κοκκινόχρωμες γραβάτες … απελπίστηκε … το αποφάσισε … θα μάθει να χρησιμοποιεί το Skype … να μπορεί να βλέπει τα παιδιά του όταν τους μιλά … να δει όταν θα έρθει η ώρα τις φατσούλες των παιδιών τους … τα εγγόνια του … τη γενιά του Skype …

*ένα παλιό γράψιμο, η πρόσφατη βαλκανικής αισθητικής θλιβερή αντιπαράθεση  στη Βουλή των πλέον ισχυρών πολιτικών αρχηγών με έκανε να το θυμηθώ.