Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που καθιστούν τις εγκληματικές δραστηριότητες τόσο επικίνδυνες, ώστε να τις παρομοιάζουμε με χταπόδι, ή σαν Αλιεν που με γρήγορους ρυθμούς πνίγει με τα πλοκάμια του την κοινωνία, την οικονομία και τη δημοκρατία;

Το πρώτο είναι η εξέλιξη της ψηφιακής τεχνολογίας. Σήμερα μιλάμε για το κυβερνοέγκλημα, τις ανεξέλεγκτες κινήσεις μαύρου χρήματος με το πάτημα ενός κουμπιού και την  προσπάθεια ελέγχου των πολιτικών εξελίξεων. Στη Γαλλία, το κίνημα του Μακρόν κατήγγειλε πριν από τις εκλογές τη μαζική παρενόχληση των συστημάτων πληροφορικής του. Καταγράφηκαν 4.000 επιθέσεις. Στην Αμερική, η παρεμβολή ξένης δύναμης στον προεκλογικό αγώνα με διάδοση fake news έχει πάρει τον δρόμο της έρευνας από το FBI και το Κογκρέσο. Κάποιοι μιλούν για τον νέο πόλεμο που δεν θα γίνεται μόνο με τα όπλα αλλά και με το Internet.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι, όπως είπαμε, η προσχώρηση στο πεδίο του εγκλήματος μεγάλων κεφαλαίων της σκιώδους τραπεζικής. Οπως έλεγε πριν από λίγες ημέρες ο συγγραφέας του βιβλίου «Γκαμόρα» Roberto Saviano στην Euronews TV, οι εγκληματικές δραστηριότητες απλώνονται σε τράπεζες και χρηματοοικονομικά συστήματα, χωρίς αυτές να συμμετέχουν στο παιχνίδι. Με διάφορα κόλπα διακινούν τεράστια ποσά, προϊόντα φοροδιαφυγής, διαφθοράς κ.λπ. Κυρίως όμως τα κεφάλαια αυτά είναι σε μέγεθος πολλαπλάσια των κλασικών εγκληματικών κεφαλαίων. Και μετέρχεται κάθε είδους μεθόδους για τη διακίνησή του. Η εγκληματικότητα αυτών των κεφαλαίων έγκειται στο ότι συνήθως είναι αφορολόγητα, τα κέρδη είναι τόσο μεγάλα που έχουν φτάσει να μετέρχονται μεθόδων πολιτικής καθυπόταξης της κοινωνίας.

Παλαιότερα η μαφία αρκούνταν να κρύβεται πίσω από ελεγχόμενες τράπεζες. Σήμερα οι συστηματικές τράπεζες είναι αμέτοχες. Δεν τις έχουν ανάγκη. Οταν ρωτήθηκε ο συγγραφέας, αν σε περίπτωση που ελεγχθούν αυτές οι δραστηριότητες θα κινδυνεύσει το σύστημα, απάντησε θετικά. Τέτοια είναι η έκταση του φαινομένου.

Τα τελευταία χρόνια στόχος των εγκληματικών κεφαλαίων είναι η Ευρώπη, γιατί η Ενωση έχει αρχίσει να αντιδρά συστηματικά. Η αποχώρηση της Αγγλίας, που εμπόδιζε μέτρα και πρωτοβουλίες της Γαλλίας, της Γερμανίας κ.ά. για τον έλεγχο του μαύρου χρήματος και πολιτικής καθυπόταξης, θα επισπεύσει την προσπάθεια των χωρών που έχουν συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο. Η πολιτική που προσπαθούν να εφαρμόσουν δεν είναι μόνο καταστολή, όπως γινόταν πριν από χρόνια. Αλλά η γνωστή μέθοδος follow the money – ακολουθήστε το χρήμα. Πρώτα με την άσκηση συστηματικής πίεσης στους «φορολογικούς παραδείσους». Η Ελβετία, το Λίχτενσταϊν, η Ανδόρα, οι νήσοι της Μάγχης κ.λπ. αναγκάζονται να συνεργάζονται σταδιακά. Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα για κράτη και κρατίδια εκτός Ευρώπης.

Τώρα δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με τους Εσκομπάρ αλλά και με κατοίκους στις αριστοκρατικές συνοικίες της Νέας Υόρκης και του Σίτι του Λονδίνου. Αν αποτύχουν οι προσπάθειες της Ευρώπης, σύντομα θα ζούμε σε έναν κόσμο που θα θυμίζει Εξάρχεια. Κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών, αυταρχισμός και εξαθλίωση θα είναι ο κανόνας.

Αρχίζει και γίνεται φανερό ότι ακόμη και κρατικές δομές έχουν προσχωρήσει στην κατηγορία του εγκλήματος με στόχο να διαβρώσουν τους αντιπάλους τους πολιτικά και να επιβάλουν τα συμφέροντά τους χρηματοδοτώντας κινήματα στα όρια του κλασικού εγκλήματος για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Αξιοποιώντας όσο μπορούν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών με όπλο τον εθνικισμό, τον απομονωτισμό και την αφέλεια.

Υπάρχει κόμμα που διεκδικεί την εξουσία σε χώρα της ΕΕ το οποίο ξεδιάντροπα παραδέχεται ότι χρηματοδοτείται από εκτός ΕΕ δύναμη. Και που εκφράζει πολιτικά ό,τι πιο αντιδραστικό, ξενοφοβικό και καταστροφικό για την κοινωνία. Σε άλλες χώρες εξαγοράζονται περιφερειακές εφημερίδες χωρίς αναγνώστες και κινήσεις που εξοπλισμένες στηρίζουν τις κυβερνήσεις που ασκούν εξουσία με τρόπο που να αλλοιώνουν ακόμη και την εθνική ταυτότητα καταρρακώνοντας κάθε αξία του σύγχρονου κόσμου στο όνομα αυτής της ταυτότητας.

Πιστεύω ότι η Ευρώπη αφυπνίζεται, ανασυντάσσεται και συνειδητοποιεί το μέγεθος του κινδύνου. Οι σχηματισμοί και τα άτομα που πιστεύουν στις αξίες της έχουν πολλή δουλειά να κάνουν. Η διάβρωση από το νέο και το παλαιό έγκλημα έχει προχωρήσει. Εμειναν αδρανείς και αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις σε κράτη-μέλη και μόνο τον τελευταίο χρόνο αντιδρούν. Ο δρόμος είναι επίπονος, ο εχθρός έχει δυναμώσει πολύ, έχει μεταλλαχθεί και η κοινωνία χρειάζεται νέα αντισώματα. Ομως φαίνεται ότι αφυπνίζεται κατανοώντας ότι το οργανωμένα μοντέρνο έγκλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλώς σαν πολιτικός αντίπαλος. Αλλά σαν αυτό που είναι στην πραγματικά. Θανάσιμος εχθρός της κοινωνίας.

Μένει να συλλογιστούμε όλοι γιατί η Ευρώπη είναι ο κύριος στόχος.