Φαίνεται ότι επιτέλους κάτι κινείται στην Ευρώπη. Και ότι ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν ήταν ένας ακόμη προεκλογικός πομφόλυγας. Μιλώντας κατά τη διάρκεια της βράβευσής του (βραβείο Charlemagne) στο Άαχεν, ο Γάλλος Πρόεδρος, προσηλωμένος στο όραμά του για την Ευρώπη που παρουσίασε πρόσφατα και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, άδραξε την ευκαιρία για να πιέσει ξανά για μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη και την ευρωζώνη «ξεχνώντας τα ταμπού» και να υπογραμμίσει την ανάγκη να γίνει η Ευρώπη μια κυρίαρχη «γεωπολιτική και διπλωματική δύναμη» που οι αποφάσεις για την πορεία και την ασφάλειά της δεν θα εξαρτώνται από άλλες μεγάλες δυνάμεις.
Η απάντηση της πάντα συγκρατημένης Μέρκελ, ότι «η Ευρώπη πρέπει να πάρει την τύχη στα χέρια της» δείχνει ότι η υλοποίηση του σχεδίου Μακρόν μπορεί μα προχωρήσει. Ιδιαίτερα τις δύσκολες αυτές ιστορικές στιγμές όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες, υπό την τυχοδιωκτική ηγεσία του απρόβλεπτου και επικίνδυνου Τραμπ, με τη πρόθυμη συνδρομή και άλλων ηγετών επαναφέρουν ταχύτατα τον πλανήτη στο ψυχροπολεμικό κλίμα που τόσο ακριβά πλήρωσε η ανθρωπότητα.
Παίρνοντας υπ’ όψη τις αρνητικές πολιτικές εξελίξεις σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες-μέλη, με αποκορύφωμα την υπό συγκρότηση κυβέρνηση στην Ιταλία, είναι επείγουσα ανάγκη να διαμορφωθεί, εν όψει των ερχόμενων ευρωεκλογών ένα πολύχρωμο μέτωπο δυνάμεων που θα έχει στο ευρωκοινοβούλιο μια ισχυρή δύναμη ικανή να ωθήσει την Ευρώπη μπροστά. Οι δυνάμεις της – «πραγματικής» – σοσιαλδημοκρατίας και οι δυνάμεις του φιλελεύθερου κέντρου μπορούν και πρέπει πρωταγωνιστήσουν.