Ας κρατήσουμε το κύριο. Για πρώτη φορά η Ευρώπη πήρε μια «ομοσπονδιακή» απόφαση. Θα δανειστεί ποσά - και θα τα επιστρέψει - ως Ευρωπαϊκή Ένωση για να επιδοτήσει/δανείσει τα μέλη της Ένωσης. Από αυτή την άποψη και μόνο αξίζει να χαρακτηριστεί ιστορική. 

Ο μαραθώνιος των διαπραγματεύσεων ανέδειξε την σταθερή προσήλωση της ευρωπαϊκής ηγεσίας στην κατεύθυνση της ολοκλήρωσης και ταυτόχρονα τον δύσκολο δρόμο που πρέπει να διανυθεί για την εκπλήρωση του στόχου. Τα εθνικά τείχη δεν θα πέσουν εύκολα, οι αντιστάσεις όμως δεν είναι ανυπέρβλητες και οι προωθητικοί συμβιβασμοί θα βρίσκονται συνεχώς στην ημερήσια διάταξη.

Η νέα σελίδα στην πορεία της Ευρώπης απαιτεί και αλλαγή στον τρόπο που τα διαφορετικά κράτη αντιμετώπιζαν ως σήμερα τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Η Ελλάδα έχει μια τεράστια ευκαιρία να αξιοποιήσει το πρωτοφανές συνολικό πακέτο για να περάσει, μετά από δύο σοβαρές διαδοχικές κρίσεις, στο στάδιο της ανάκαμψης και ανάπτυξης. Η διαχείριση των πόρων και το χρονικό διάστημα που θα αντληθούν απαιτεί την εξασφάλιση μιας ευρύτερης προγραμματικής συναίνεσης σε στόχους και προτεραιότητες, ώστε να αποφευχθούν οι  «κεκτημένες» πρακτικές αξιοποίησης των ΕΣΠΑ αλλά και οι παραλυτικές γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Η χώρα μας, μετά από μια περίοδο κλυδωνισμών που κορυφώθηκε τον Ιούλιο του ΄15 με το δημοψήφισμα, καλείται να φανεί αντάξια της ιστορικής απόφασης και να πρωταγωνιστήσει θετικά στην μακρά, αισιόδοξη πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.