Η ευκαιρία των ευρωεκλογών

Βάσω Κιντή 22 Μαϊ 2014

Επί περίπου δύο ώρες το απόγευμα της Κυριακής το πολιτικό προσωπικό της χώρας, δημοσιογράφοι και αναλυτές συζητούσαν επί μιας εντελώς σαθρής βάσης, με αποτελέσματα δημοσκοπήσεων και exit polls στην καλύτερη περίπτωση πρόχειρα. Τα αποτελέσματα αυτά κυκλοφορούσαν (ανεπισήμως) από νωρίτερα, πριν κλείσουν οι κάλπες, με συνέπειες ασφαλώς στο πολιτικό κλίμα και πιθανόν στο εκλογικό αποτέλεσμα. Η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) διαμορφωνόταν από ανυπόστατες τελικά φήμες, ενώ η ίδια η χώρα ήταν έρμαιο αυτής της ανεύθυνης κατάστασης. Στη συνέχεια, όταν το αποτέλεσμα ήρθε τούμπα, το πολιτικό προσωπικό συνέχισε να συζητά απτόητο, από στούντιο σε στούντιο και από κανάλι σε κανάλι, κάνοντας κομματικό «ταμείο» με αυτοδιοικητικά ποσοστά.

.

Είναι εικόνα σοβαρής χώρας αυτή; Μπορούμε έτσι να αλλάξουμε πορεία; Αυτές οι ευρωεκλογές προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία. Να δείξουμε ως πολίτες, αυτή την τόσο αποφασιστική στιγμή, μετά από τέσσερα χρόνια βαριάς κρίσης και έκπτωσης των πολιτικών θεσμών, ότι δεν εγκλωβιζόμαστε σε αυτή τη φούσκα της παρακμής που μπορεί να ξεφουσκώνει αλλά ανεμίζει ακόμη τα ρετάλια της. Θέλει κανείς να χρησιμοποιηθεί η ψήφος του σε εφόδους με χάρτινα σπαθιά σε μυθολογικά χειμερινά ή θερινά ανάκτορα υπό τις ευλογίες της Εκκλησίας (την οποία δεν παραλείπουν να επισκέπτονται) για να έρθει δήθεν το ντόμινο ανατροπής στην Ελλάδα και στην ευρωπαϊκή ήπειρο; Για να γίνει τι; Συντρίμμια; Θέλει κανείς να συμβαδίζει με παλαιοπασόκους συνδικαλιστές που απομύζησαν το κράτος και θησαύρισαν κάνοντας σήμερα τους αριστερούς, με φοροφυγάδες που βγάζουν λόγους δεκάρικους ή με αυτούς, όπως ο κ. Τσίπρας και ο κ. Παναγούλης, που θέλουν να τρομοκρατούν πολίτες και πολιτικούς με φράσεις όπως «ο λαός κι ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί, τους τρομοκρατούμε» ή «…είμαι τρομοκράτης και θα σας τρομοκρατήσω όσο μπορώ, καθημερινά»; Θέλει κανείς να χρησιμοποιηθεί η ψήφος του σε εσωκομματικά παιχνίδια εξουσίας και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, για να ικανοποιηθούν εγωισμοί, υπολογισμοί, προσωπικά και κομματικά συμφέροντα (βλ. ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΝΔ); Θέλει κανείς να παραδώσει την ψήφο του σε ένα συνονθύλευμα ομάδων που μόνο του μέλημα είναι να ανέλθει ή να κρατηθεί στην εξουσία;

.

Χρειαζόμαστε μια νέα εικόνα, καθαρή. Χρειαζόμαστε σαφείς στόχους ανάταξης μιας ρημαγμένης χώρας με νέα πρόσωπα, καθαρά και δημιουργικά, για να φέρουν στο προσκήνιο την Ελλάδα που δημιουργεί, μόνη, κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες, τις τρικλοποδιές και τις βραχυκυκλώσεις.

.

Η ψήφος στο Ποτάμι είναι ψήφος ανανέωσης, ψήφος σοβαρότητας, ψήφος σταθερότητας μιας κανονικής χώρας. Με εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια, με πολιτικό προσωπικό υπεύθυνο, με πολιτικές για την κοινωνία και όχι για τους κομματικούς μηχανισμούς. Την Κυριακή έχουμε ευρωεκλογές και ψηφίζουμε για να εκπροσωπηθούμε στην Ευρωβουλή. Δεν ψηφίζουμε για κυβέρνηση. Όσοι είναι στην κυβέρνηση να φέρουν σε πέρας το καθήκον που τους ανέθεσε ο ελληνικός λαός στις βουλευτικές εκλογές, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να προστατεύσουν αυτούς που συνέθλιψαν με την ανευθυνότητα και την αβελτηρία τους. Ας πάψουν επιτέλους να ασχολούνται μόνο με εκλογές –το μόνο που τους ενδιαφέρει για να μπορούν να ανανεώνουν την παραμονή τους στην εξουσία– και ας ασχοληθούν με τις μεταρρυθμίσεις που η χώρα χρειάζεται, αντί να προσπαθούν να δραπετεύσουν από τις ευθύνες τους με μόνη μέριμνα τη διάσωση των εαυτών τους και των πελατών τους στις συντεχνίες και το κράτος. Όταν γίνουν βουλευτικές εκλογές, θα είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε την ψήφο των πολιτών ώστε να μην είναι η χώρα χώρα της ασυδοσίας, της αυθαιρεσίας και των κολλητών, αλλά χώρα δικαιοσύνης, χώρα αλληλεγγύης, χώρα παραγωγής. Η αξιωματική αντιπολίτευση, μπροστά στις ευρωεκλογές, επισκέπτεται τη Ρωσία του Πούτιν και θέλει την Ελλάδα στην Ευρώπη σαν το παιδί που κάνει τσαμπουκά. Το μέλλον που μας υπόσχεται είναι αυτό της χρεοκοπημένης Αργεντινής και της Βενεζουέλας του Τσάβες και του Μαδούρο.

.

Η ψήφος στο Ποτάμι στις ευρωεκλογές θα στείλει στην Ευρωβουλή ανθρώπους που θα δουλέψουν για να αλλάξουν την εικόνα και την πραγματικότητα της χώρας. Είναι παρακαταθήκη γι’ αυτά που στο μέλλον έρχονται. Πρέπει ως πολίτες να δώσουμε δύναμη στη δύναμή μας. Να δείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να στρέψουμε την Ελλάδα προς μια νέα κατεύθυνση, με περισσότερη παιδεία, περισσότερες δουλειές. Αυτό είναι πολιτικό και όχι η ακατάσχετη πολιτικολογία που κρύβει έλλειψη ιδεών, στην καλύτερη περίπτωση, αν όχι έναν βολικό γι’ αυτούς βάλτο ακινησίας.