Οι ευρωεκλογές τέλειωσαν. Τα μηνύματα ηχηρά. Σκεπτικισμός για την Ευρώπη, ενώ στο κυβερνητικό μέτωπο ούτε λευκή επιταγή, ούτε ανατροπή. Το εκλογικό σώμα παρείχε δικαίωμα! Τη δυνατότητα αποφάσεων στην κυβέρνηση με χρονικό περιορισμό και πολιτική επιτήρηση. Ουσιαστικά κάτι σαν εντολή να ολοκληρώσει τον κύκλο της πολιτικής της, αλλά όχι τις κατευθύνσεις. Από την άλλη έστειλε μήνυμα στην ευρωσκεπτικιστική αντιπολίτευση να περιοριστεί στις αντιδράσεις επί του κύκλου της τρέχουσας πολιτικής ωσάν να τη θεωρεί μια αναγκαία φάση προσαρμογής.
Παράλληλα υπογράμμισε την απαίτηση να προετοιμαστεί για την παρέμβασή της επί των κατευθύνσεων και έδωσε χρονικό περιθώριο. Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές η αντιπολίτευση θα κριθεί για τη φερεγγυότητα της πρότασής της επί των νέων κατευθύνσεων που πρέπει να πάρει η χώρα και πάντως μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος κύκλου που ολοκληρώνεται στη διαπραγμάτευση για το χρέος. Ουσιαστικά το λαϊκό ένστικτο έδωσε εντολή στην κυβέρνηση να διαπραγματευθεί και να ολοκληρώσει τη φάση της επανασυσσωμάτωσης της οικονομίας στη διεθνή οικονομική κοινότητα μέσω της «υποταγής» στα εντελλόμενα της τρόικας. Από την άλλη ζήτησε την προετοιμασία κατάλληλου εναλλακτικού σχεδίου για το μέλλον, μετά την επανασυσσωμάτωση.
Είναι καθήκον της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης να ανασυνταχθεί και να συγκροτήσει αυτό το εναλλακτικό σχέδιο που θα υπερβαίνει τον ευρωσκεπτικισμό, μέσω του ανασχεδιασμού της ίδιας της ευρωπαϊκής πολιτικής και κυρίως του τρόπου που εφαρμόζεται στη χώρα. Απαιτείται άμεση εγκατάλειψη του υφιστάμενου παραδείγματος που συνιστά μονόδρομο εξυπηρέτησης τραπεζικών και ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων, επιτείνοντας την ύφεση. Απαιτείται άμεση υιοθέτηση του εναλλακτικού υποδείγματος που ακολούθησαν σχεδόν όλες οι χώρες του ΟΟΣΑ, με προεξέχουσες τις ΗΠΑ. Ρευστότητα στην οικονομία, προτεραιότητα στην πραγματική οικονομία, στην υποστήριξη των μικρών, των μεσαίων όσο και των μεγάλων επιχειρήσεων σε ένα πλαίσιο ίσων ευκαιριών και ισονομίας.
Μόνον έτσι δεν αποφεύγουμε τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης και την εγγενή πολιτική αστάθεια. Οι στιγμές της Ιστορίας συγκροτούνται από τους πολιτικούς συσχετισμούς και τις ιδεολογικές συγκρούσεις. Ας μην εγκλωβιστούμε στη συγκυρία των συσχετισμών χάνοντας τη μάχη των ιδεών. Η ευρωπαϊκή Ελλάδα είναι το μοναδικό μέλλον. Μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη είναι μπροστά μας ως αναγκαιότητα.