Το τελευταίο διάστημα υπάρχει έντονη αντιπαράθεση στο δημόσιο διάλογο τόσο για τη συγκρότηση ενός αντισύριζα μετώπου όσο και για αυτή ενός προοδευτικού πόλου. Από τη μια πλευρά προσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι άνθρωποι που ουδέποτε έχουν δραστηριοποιηθεί στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα, έχουν ρισκάρει και καινοτομήσει σε οτιδήποτε. Δηλ. στην πράξη δεν συναντήθηκαν ποτέ με τις αξίες του οικονομικού φιλελευθερισμού. Όσο για τον πολιτικό φιλελευθερισμό, ειδικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τη στάση του σε ψηφοφορίες αναφορικά με ατομικά δικαιώματα, έχει προσφέρει πολλές ευκαιρίες στους επικριτές του να πιστεύουν ότι τον αποστρέφεται βαθύτατα. Επομένως, ο φιλελευθερισμός στο όνομα του οποίου απευθύνουν προσκλητήριο σε όσους πολίτες έχουν αγανακτήσει από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μόνο ως ψευδεπίγραφος μπορεί να χαρακτηριστεί.
Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανακυκλώσει όλες τις παθογένειες του φαύλου πολιτικού συστήματος που έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας το 2010. Λαϊκισμός, κρατισμός, ασύστολα ψεύδη και διοικητική ανεπάρκεια είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά της διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και μόνο η συνεργασία με το κόμμα του Πάνου Καμμένου αρκεί για ν’ αφαιρέσει από την «πρώτη φορά αριστερά» οτιδήποτε προοδευτικό στοιχείο μπορεί να έφερε μέσα της. Άλλωστε ο, σε κάθε ευκαιρία, διχαστικός λόγος του πρωθυπουργού δεν δύναται να συνάδει με την πρόοδο. Όσοι δεν αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ως εχθρούς δεν γίνεται να συμπτύξουν ένα πόλο με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ οποίος να χαρακτηρίζεται ως προοδευτικός. Όσοι θέλουν αξιοκρατία στο δημόσιο και σεβασμό στην ανεξάρτητη λειτουργία των θεσμών δεν γίνεται να στοιχηθούν πίσω από πολιτικούς που συνειδητά επιδίδονται στη λαφυραγώγηση του κράτους. Ενός κράτους που θα έπρεπε να λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών και όχι των ημετέρων του κάθε κυβερνώντος κόμματος.
Όπως γίνεται αντιληπτό και τα δυο στρατόπεδα τα χαρακτηρίζει η πλήρης αναντιστοιχία λόγων και έργων. Ο Αριστοτέλης δίδασκε «είμαστε αυτό που πράττουμε» . Επομένως, ούτε όσοι βιοπορίζονται διαχρονικά από κράτος είναι πραγματικά φιλελεύθεροι ούτε όσοι ενσαρκώνουν τον παλαιοκομματισμό και καλλιεργούν τη μισαλλοδοξία κομίζουν κάτι το προοδευτικό. Η εποχή των ψευτοδιλημμάτων έχει παρέλθει οριστικά.