Αγαπητές συντρόφισσες και αγαπητοί σύντροφοι, στο 5λεπτο που μου επιτρέπεται, δε μπορώ, να αναφερθώ σε όλα τα θέματα, που απασχολούν το συνέδριό μας. Για το λόγο αυτό θα εστιαστώ μόνο σε ένα. Αφορά στην ένταξη του κόμματός μας σε ένα ευρωπαϊκό κόμμα και σε μια ομάδα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Κατά τη γνώμη μου οι επιλογές είναι 3: οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές, το κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς και το κόμμα των πρασίνων. Κάθε άλλη επιλογή θα πρέπει, να
αποκλειστεί για ευνόητους λόγους. Θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου και θα αναφερθώ στα μειονεκτήματα της κάθε λύσης, αν και πιστεύω ακράδαντα, ότι το κόμμα δεν πρέπει, να θεωρεί τον εαυτό του ανάδελφο μέσα στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.
1) Η λύση του κόμματος των ευρωπαίων σοσιαλιστών εμφανίζει το μειονέκτημα, ότι οικογένεια κομμάτων που το απαρτίζουν έχει απεμπολήσει προ πολλού τη λαμπρή παράδοση της 150χρονης πορείας της σοσιαλδημοκρατίας για κράτος δικαίου
και κοινωνικό κράτος. Θα αναφερθώ σε δυο παραδείγματα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ο μπλερισμός πέρα από το πισωγύρισμα στις κοινωνικές κατακτήσεις του λαού της χώρας αυτής οδήγησε το λαό αυτό στο αιματοκύλισμα του πολέμου του Ιράκ μαζί με τις πιο σκληροπυρηνικές δυνάμεις της συντήρησης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Στη Γερμάνια η ατζέντα 2010 του Γκέρχαρτ Σρέντερ καταδίκασε μεγάλα στρώματα του γερμανικού λαού, να ζούνε κάτω από το βάρος πολιτικών λιτότητας. Σήμερα το
γερμανικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αναλαμβάνει πρόθυμα το ρόλο του ουραγού πίσω από το γερμανικό χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, που υλοποιεί αυτές τις πολιτικές λιτότητας με ακόμη μεγαλύτερο κύρος.
2) Η λύση του κόμματος της ευρωπαϊκής αριστεράς παρουσιάζει το μειονέκτημα, ότι στο κόμμα αυτό αντιπρόεδρος είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος σε πιθανή ένταξή μας στο κόμμα αυτό θα τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια μας συνέχεια. Στο κόμμα αυτό επίσης συμμετέχει και το γερμανικό DIE LINKE, στο οποίο υπάρχει πλήθος μελών, που συνεργάστηκαν με το ανελεύθερο καθεστώς της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
3) Η λύση του κόμματος των πρασίνων παρουσιάζει το πρόβλημα, ότι και το κόμμα αυτό παρουσιάζει μεγάλη ανομοιομορφία φιλοξενούμενων απόψεων. Είναι άλλο οι ριζοσπάστες γάλλοι πράσινοι και άλλο οι συντηρητικοί γερμανοί πράσινοι. Οι μεν
κατανοούν, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό, όταν ένα κράτος δε μπορεί, να αποπληρώσει τα δάνειά του, τα δάνεια αυτά να παραγράφονται μερικά ή και ολικά ακόμη, οι δε μέσα σε ένα κλίμα προτεσταντικής ηθικής όχι. Τέλος δε θα πρέπει, να
ξεχνάμε το ρόλο του θλιβερού Γιόσκα Φίσερ, που συναίνεσε στο αιματοκύλισμα της Σερβίας βομβαρδίζοντας το δύστυχο σερβικό λαό με «οικολογικές» βόμβες απ – εμπλουτισμένου ουρανίου (μαζί με το Σρέντερ βέβαια).
Σύντροφοι και συντρόφισσες, το σώμα μας έχει, να ασχοληθεί με πάρα πολλά άλλα σοβαρότατα θέματα. Δε μπορούν όλα να λυθούν στο συνέδριο αυτό. Προτείνω, λοιπόν, επειδή και το θέμα αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό, να γίνει το συνέδριό μας η αρχή ενός γόνιμου προβληματισμού γύρω από το θέμα αυτό και η απόφαση
να ληφθεί αργότερα. Τέλος δηλώνω, ότι στηρίζω τις θέσεις της κεντρικής επιτροπής και το κείμενο εμπλουτισμού των θέσεων.
Τέλος δηλώνω, ότι θα είμαι υποψήφιος για την επόμενη κεντρική επιτροπή.