Σύμφωνα με τον Μαρκ Μαζάουερ, «η Ελλάδα υπήρξε πολλές φορές το εργαστήρι των σύγχρονων εξελίξεων» και «τα τελευταία 200 χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης». Όπως αναλύει ο διαπρεπής ιστορικός, «στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας… Στη διάρκεια του 20ού αιώνα ο νέος ριζοσπαστικός συνδυασμός της συνταγματικής Δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν τρεις αυτοκρατορίες -η Οθωμανική, των Αψβούργων και η Ρωσική- κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 ήταν η σκοτεινή πλευρά της Δημοκρατίας που ήρθε στο προσκήνιο: Έλληνες και Τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας… Όπως αναφέρει ο Μαζάουερ, η ελληνοτουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε. Ένα μοντέλο που αργότερα θα το επικαλούνταν οι ναζιστές και άλλοι για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην Ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία.
Διαβάστε τη συνέχεια στο protagon.gr
Πηγή: www.protagon.gr