Παρακολουθώντας κανείς τις εξελίξεις στο θέμα της Novartis και τις αποκαλύψεις-καταγγελίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας από «εισαγγελικούς» υπουργούς, «ντοκουμενταρισμένους» δημοσιογράφους και πρώην προστατευόμενους μάρτυρες μπορεί εύκολα να θεωρήσει ότι κατοικεί στην Τουρκία του Ερντογάν.

Μόνο σε τέτοια καθεστώτα η δικαστική εξουσία έχει ουσιαστικά καταργηθεί και μετατραπεί στον μακρύ βραχίωνα της εκτελεστικής εξουσίας προκειμένου να εξυπηρετήσει τις πολιτικές της σκοπιμότητες.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η παρούσα συγκυβέρνηση περιφρονεί και μάλιστα με επιδεικτικό τρόπο την διάκριση των εξουσιών. Η προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης έχει ταυτιστεί με την θητεία της και σφραγιστεί από την αποδεδειγμένη πλέον προνομιακή πληροφόρησή των στελεχών της για την πορεία των ερευνών και την εξέλιξη των δικαστικών υποθέσεων. Οι προαναγγελίες των διώξεων και των προφυλακίσεων έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Όπως και οι δημόσιες επιπλήξεις αλλά και οι επιβραβεύσεις με δημόσιες θέσεις των «προθύμων» να συνεργαστούν δικαστικών λειτουργών.

Η εκκωφαντική σιωπή του πρωθυπουργού – ακόμα και στις επίσημες καταγγελίες των δικαστικών και εισαγγελικών ενώσεων – είναι ενδεικτική της επιδοκιμασίας από την πλευρά του των φαινομένων αυτών που αφήνουν την δικαιοσύνη απροστάτευτη και τη χώρα παραδομένη στον διεθνή χλευασμό.