Μετά από μια επιτυχημένη διαδικασία εκλογής ηγεσίας από τη βάση το Κίνημα Αλλαγής πορεύεται προς το ιδρυτικό του συνέδριο (τον Μάρτιο) μέσα σε μια ατμόσφαιρα που μάλλον δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των περισσότερων από όσους πίστεψαν στην προσπάθεια:
-Η σύνθεση των οργάνων που θα λειτουργήσουν μέχρι το συνέδριο δείχνει τη διάθεση του ΠΑΣΟΚ να ελέγξει τη διαδικασία περιορίζοντας την επιρροή όσων δεν στήριξαν την Φ. Γεννηματά. Επανεμφανίζονται στο προσκήνιο παλιοί πολιτευτές και στελέχη που πρωταγωνίστησαν πολλά χρόνια πριν με αποτέλεσμα να δημιουργείται η αίσθηση ότι πρόκειται για υπόθεση ΠΑΣΟΚ plus με τους όρους της αρχηγού. Είναι προφανές ότι αν κυριαρχήσει αυτή η λογική ο νέος φορέας θα είναι καθαρός αλλά μικρός, αφού δεν θα μπορεί να απευθυνθεί σε κοινωνικές δυνάμεις εκτός κομματικού σωλήνα.
-Εάν το εγχείρημα παραμείνει τόσο κλειστό, το πιθανότερο είναι από τις επόμενες εκλογές θα προκύψει μια κοινοβουλευτική ομάδα που θα παραπέμπει σε εκείνη του 2012, αμιγώς ΠΑΣΟΚική με ελάχιστες εξαιρέσεις (ένας από το Ποτάμι, ένας από τη ΔΗΜΑΡ, ένας από το ΚΙΔΗΣΟ ή στην καλύτερη περίπτωση δύο). Η αντιμετώπιση του Ν. Ανδρουλάκη από την Χαριλάου Τρικούπη είναι μάλλον τιμωρητική, κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Γ. Μανιάτη που δεν στήριξε τη Φ. Γεννηματά στον β γύρο, ενώ κανένα ενδιαφέρον δεν εκδηλώνεται για την πολιτική παρουσία του Γιώργου Καμίνη με την υποψηφιότητα του οποίου άνοιξε το παιχνίδι και διευρύνθηκε το πεδίο ενδιαφέροντος για την κεντροαριστερά.
-Ο σεβασμός από την Χ. Τρικούπη προς τον Στ. Θεοδωράκη, επειδή είναι αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος και επομένως απολύτως αναγκαίος συνοδοιπόρος, δεν αρκεί για να δημιουργηθεί η εντύπωση συγκρότησης μιας πραγματικά νέας παράταξης που δεν θα καθορίζεται από τους μηχανισμούς και την κουλτούρα του παλιού, μικρού, ανθεκτικού και επίμονου ΠΑΣΟΚ.
-Ως προς την πολιτική ενοποίηση του χώρου καταγράφεται έντονη αμφιθυμία. Στο σκοπιανό έγινε μια προοδευτική επιλογή γιατί συνέπεσαν στην ίδια θέση το Ποτάμι, η ΔΗΜΑΡ και ο Γιώργος Παπανδρέου που τάχθηκαν υπέρ μιας λύσης σύνθετης ονομασίας χωρίς ετεροκαθορισμό από τη στάση των ΑΝΕΛ, όπως προέκρινε η ΝΔ. Στο θέμα της αλλαγής του πλαισίου για την προκήρυξη απεργιών, όμως, η Δημοκρατική Συμπαράταξη ακολουθεί το ΚΚΕ στην απόρριψη του 50%+1, ενώ το Ποτάμι δείχνει μεταρρυθμιστική συνέπεια υποστηρίζοντας την αλλαγή.
Οι πρώτες ενδείξεις για τη συγκρότηση της νέας κεντροαριστεράς δεν είναι ενθαρρυντικές με την έννοια ότι δεν επιδεικνύεται βούληση για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος – νέου ως προς το στελεχιακό του δυναμικό, την επικοινωνία, την αισθητική, τις ιδέες, τη νοοτροπία, τελικά ως προς την ηθική του.
Είναι νωρίς για οριστικά συμπεράσματα και αργά για άλλα λάθη.