Φιλοξενούμε στην Ελλάδα περίπου ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ξένους. Οι περισσότεροι έχουν χαρτιά (το απέδειξε και η ανεκδιήγητη επιχείρηση «Ξένιος Ζευς»), οι άλλοι, οι πιο πρόσφατοι, όχι. Ορισμένοι είναι σίγουρα πολιτικοί πρόσφυγες κι ας κάνουν οι αρχές το αδύνατο δυνατό για να μην το αναγνωρίσουν. Οι άλλοι, είναι οικονομικοί πρόσφυγες. Εδώ και μερικά χρόνια, για τους περισσότερους που φτάνουν ως τα μέρη μας με κίνδυνο της ζωής τους, η Ελλάδα δεν είναι σκοπός, είναι πέρασμα για τη Δυτική Ευρώπη. Εμείς, στην Πάτρα, στην Ηγουμενίτσα και στα αεροδρόμια, παίζουμε το ρόλο του συνοριοφύλακα των εταίρων μας. Όπως η Γαλλία, σε σχέση με τη Βρετανία.
Από τους ξένους, ενταγμένους και μη, που τους εκμεταλλεύονται τόσο
συχνά κάθε λογής ελληνορθόδοξα αφεντικά, που τους δέρνουν συχνά ή και τους μαχαιρώνουν οι χρυσαυγίτες, που τους βρίζουν τόσοι (δυστυχώς) συμπατριώτες μας, πολλοί είναι μουσουλμάνοι. Από την Αφρική, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία (κυρίως), αλλά και από βαλκανικές χώρες. Οι όσοι πιστοί, και στη δυστυχία τους δεν είναι λίγοι, προσεύχονται σε υπόγεια ή σε πλατείες, γιατί με διάφορα αισχρά τερτίπια οι αρχές μας κατάφεραν να εμποδίσουν ως τώρα την ανέγερση τζαμιών.
Προχθές, στην Ομόνοια, μουσουλμάνοι διαδήλωσαν για να καταδικάσουν τους «βέβηλους» του γνωστού (αισχρού) φιλμ. Πρέπει να ήταν όλοι μαζί κάπου δύο έως τρεις χιλιάδες. Αν σκεφτεί κανείς το τι τραβάνε, το πώς ζουν, την τραγική μοίρα της προσφυγιάς σε αφιλόξενους και όλο και περισσότερο εχθρικούς τόπους, λίγοι ήταν. Λειτούργησαν όμως σαν καμπάνα κινδύνου: και αύριο;
Η Πολιτεία δεν έχει, προφανές είναι αυτό, ακριβή γνώση για το τι ακριβώς συμβαίνει στις τάξεις τους και δεν έχει εγκαθιδρύσει, όπως αλλού, ένα συστηματικό, φιλικό διάλογο με τους θρησκευτικούς και λαϊκούς εκπροσώπους τους. Ταυτόχρονα, σιωπηρά, αφήνει τις χώρες που χρηματοδοτούν τις πιο ακραίες μουσουλμανικές τάσεις, με κάποια εξαίρεση για την Αλ Κάιντα, που απειλεί και αυτές, όπως το Κατάρ και η Σαουδαραβία, να δρουν ανάμεσά τους. Και όπως «ελπίζουμε», αλλά ως τώρα χωρίς αποτέλεσμα, ότι θα μας φιλέψουν με τα πετροδόλαρά τους, κάνουμε τα στραβά μάτια.
Η μετανάστευση είναι πλούτος. Χάρη σε αυτήν προχωρήσαμε στην οικοδομή, τα δημόσια έργα και τη γεωργία, τα τριάντα τελευταία χρόνια. Και χάρη σε αυτή θα ορθοποδήσουμε ξανά, μόλις βγούμε από την κρίση. Σύμφωνα με τις μελέτες του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ευρώπη θα χρειαστεί μέσα στην προσεχή δεκαετία, πάνω από σαράντα εκατομμύρια μετανάστες, απαραίτητους ακόμα και για τη διάσωση των ασφαλιστικών συστημάτων της και βεβαίως πρώτα για την
οικονομική της ανάπτυξη. Επί πλέον, ήδη σήμερα, η «δεύτερη γενιά» που τόσο ηλίθια σπρώχνουμε προς την ανομία, γιατί δεν της αναγνωρίζουμε την ελληνική ιθαγένεια, περιλαμβάνει νέους με ταλέντο και γνώσεις, πολύτιμους για τη χώρα. Αλλά αυτό, μόνο αν είσαι Σαμαράς δεν το καταλαβαίνεις, ή κάνεις πώς δεν το γνωρίζεις.
Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε μεταναστευτική πολιτική. Έχουμε μόνο
αστυνομικές επιχειρήσεις. Κανένας δεν έχει ιδέα για το πόσους μετανάστες χρειαζόμαστε, για το τι πρέπει ακριβώς να διαπραγματευτούμε με Ευρωπαίους και Τούρκους, για το πώς πρέπει να εντάξουμε πραγματικά (και όχι ιμπεριαλιστικά να αφομοιώσομε) όσους θέλουν να ζήσουν και να προκόψουν έντιμα και νόμιμα εδώ.
Αυτά και πολλά άλλα θα έπρεπε το αποδέλοιπο ΠαΣοΚ και η ΔημΑρ να τα υποστηρίξουν με επιμονή και πάθος στην κυβέρνηση που μετέχουν.