Η σύμβαση που υπογράφτηκε για την ανάπλαση του «πύργου του Πειραιά», που ο σκελετός του χάσκει επί δεκαετίες στο κέντρο της πόλης συμβολίζοντας τη διαχρονική αδιαφορία της πολιτείας και την ανικανότητα των διαδοχικών δημοτικών αρχών, αποτελεί μια απτή απόδειξη των δυνατοτήτων που ξεπηδούν όταν υπάρχει ειλικρινής βούληση για την επίλυση ακόμα και των κατοχυρωμένων, στη συνείδηση των πολιτών, «άλυτων προβλημάτων». Είναι μια ελπιδοφόρα εξέλιξη για όσους πιστεύουν στη δυναμική και την αποτελεσματικότητα των συναινετικών διαδικασιών.Όταν η προτεραιότητα ξεπερνάει τις μικροκομματικές και άλλες σκοπιμότητες και δίνει χώρο στα πραγματικά προβλήματα, τότε μπορούν να γίνουν ακόμα και «θαύματα».
Τέτοιοι «πύργοι» υπάρχουν πολλοί ακόμα στη χώρα όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο, όπως η ανάπλαση του Ελληνικού που εγκαινιάστηκε πρόσφατα, αλλά και σε θεσμικό-πολιτικό επίπεδο. Πύργοι που απαιτούσαν - οι περισσότεροι εξακολουθούν να απαιτούν - ευρύτερες συναινέσεις για την αντιμετώπιση εκκρεμμοτήτων που αφορούν στον εκσυγχρονισμό της χώρας. Εκκρεμμότητες όπως ο χωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, η κατάργηση του πελατειακού κράτους, η πάταξη της γραφειοκρατίας, η αντίσταση στα συντεχνιακά συμφέροντα, η θεσμοθέτηση της αξιοκρατίας, της διαφάνειας κ.α. που η επίλυσή τους θα οδηγήσει στην ορθολογικότερη οργάνωση της κοινωνίας και της χώρας.
Η απόσταση που χωρίζει σημαντικό μέρος της κοινωνίας από την κοινή λογική παραμένει χαώδης. Ακόμα και σήμερα, περισσότερο από το ένα τρίτο των πολιτών πιστεύει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ότι «μας ψεκάζουν», ενώ η θεωρία, σύμφωνα με την οποία είμαστε τα θύματα μιας διαρκούς παγκόσμιας συνωμοσίας, καλά κρατεί. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις κατά της «σατανικής» νέας τεχνολογίας και γενικά εναντίον κάθε προσπάθειας εκσυγχρονισμού, είναι χαρακτηριστικές. Στη διάρκεια της μεγάλης υγειονομικής κρίσης η συνωμοσιολογία γνώρισε νέα έξαρση. Οι απόψεις ότι «κορωνοϊός δεν υπήρξε ποτέ» ή ότι «είναι δημιούργημα που αποσκοπεί στην εξασφάλιση του κοινωνικού ελέγχου» ακούγονται όλο και πιο συχνά, περιβεβλημένες φυσικά με τη δέουσα φημολογία και «εγκυρότητα».
Η ορθολογική διαχείριση της συγκυρίας προϋποθέτει την υπεύθυνη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος της χώρας που κάθε άλλο παρά επαληθεύτηκε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Το διαδοχικό αντιμνημονιακό αμόκ των πολιτικών δυνάμεων - με εξαίρεση τη σοσιαλδημοκρατία που έδειξε πολιτική ωριμότητα - οδήγησε φυσιολογικά στην διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που έχτισαν στις πλατείες των αγανακτισμένων τη λαϊκιστική συμμαχία τους. Οι ιδεοληψίες, τα συμφέροντα, η επιχείρηση ελέγχου των επικοινωνιακών μέσων, η πάσει θυσία κατασυκοφάντηση των πολιτικών αντιπάλων γύρισαν τη χώρα πολλά χρόνια πίσω. Οι πρόσφατες καταιγιστικές αποκαλύψεις είναι ενδεικτικές των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν.
Ο κίνδυνος του λαϊκισμού συνεχίζει να απειλεί τη χώρα με πισωγύρισμα και το πολιτικό σύστημα με πλήρη απαξίωση. Η Ελλάδα χρειάζεται, περισσότερο από ποτέ, ένα ισχυρό μέτωπο πολιτικών δυνάμεων κατά του λαϊκισμού. Η επικράτηση των δυνάμεων αυτών στην κυβέρνηση αλλά και του Κινήματος Αλλαγής στην αντιπολίτευση θα συντελέσει στη δημιουργία ενός νέου κλίματος όπου κάθε πλευρά θα συμβάλλει με τις δικές της αξίες, θέσεις και προτάσεις ώστε να κτιστεί επιτελλους ο πύργος της προόδου και της ανάπτυξης.
Πηγή: www.tanea.gr