Υπάρχει η άποψη ότι, αν γίνει η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με την αποχώρηση της Αριστερής Πλατφόρμας και άλλων διαφωνούντων, τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα ανοιχτεί προς το κέντρο επιχειρώντας τη μετεξέλιξη του κυβερνώντος κόμματος σε έναν πολιτικό φορέα ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας. Σε μια τέτοια περίπτωση λέγεται ότι το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να φοβάται και το Ποτάμι να ανησυχεί, δεδομένης της υψηλής δημοτικότητας του πρωθυπουργού. Είναι όμως έτσι;
Κατά τη δική μας ανάλυση ο Αλέξης Τσίπρας ούτε μπορεί ούτε θέλει να γίνει ηγέτης της Κεντροαριστεράς και να εκφράσει τις προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορεί γιατί δεν έχει ευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα και δεν θέλει γιατί στρατηγική του επιδίωξη δεν είναι η άρση των αιτίων της ελληνικής χρεοκοπίας αλλά η επιστροφή στο status quo ante.
Στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός δεν έκανε στροφή στο ρεαλισμό και δεν αποδέχθηκε τις θεμελιώδεις αρχές λειτουργίας της ευρωζώνης. Εκανε απλώς έναν τακτικό ελιγμό για να αποφευχθεί μια εθνική καταστροφή ιστορικών διαστάσεων. Ομως, δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη να γίνουν γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές και δεν υπερασπίζεται τη συμφωνία που έκανε με τους πιστωτές. Αντίθετα, την καταγγέλλει και δεν παίρνει πάνω του ούτε μία από τις μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο – ούτε καν την κατάργηση των πρόωρων συντάξεων.
Επομένως, ο λόγος που η Κεντροαριστερά παραμένει αδύναμη στην πολιτική έκφρασή της δεν είναι η κυριαρχία του Α. Τσίπρα και η βούλησή του να αλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι αιτίες ας αναζητηθούν στα λάθη των άλλων. Το επισημαίνουμε με την ελπίδα ότι θα ανοίξει ένας δημιουργικός και παραγωγικός διάλογος μεταξύ όσων πραγματικά πιστεύουν ότι χωρίς ισχυρή Κεντροαριστερά δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί το εθνικό πολιτικό αδιέξοδο.