Η προσπάθεια ενότητας της κεντροαριστεράς άρχισε το 2013 με την πρωτοβουλία των 58, συνεχίστηκε με την ΕΛΙΑ και την ομόφωνη απόφαση του Συνεδρίου 2015 του ΠΑΣΟΚ για οργάνωση ιδρυτικού συνεδρίου ενός νέου και ενιαίου κόμματος και είχε ως σταθμό τη δημιουργία των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία (ΚΠΣ) και την συμπόρευσή τους με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ στην συγκρότηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ). Στόχος της ίδρυσης των ΚΠΣ και της ΔΗΣΥ ήταν η εκλογική παρουσία τον Σεπτέμβριο 2015 και στη συνέχεια η σύνταξη του οδικού χάρτη, που θα μας οδηγούσε σε ένα ενωτικό ιδρυτικό συνέδριο του νέου, ενιαίου, μεταρρυθμιστικού και προοδευτικού κόμματος.
Για λόγους ιστορικούς και μόνον αναφέρω ότι αμέσως μετά τις εκλογές συγκροτήθηκε μία 25μελής Επιτροπή Ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, την οποία ανέλαβε να συντονίσει ο Γιάννης Μανιάτης και στην οποία συμμετείχε και ο υπογράφων. Η επιτροπή αυτή συνεδρίασε μία και μόνη φορά στις 7 Οκτωβρίου 2015 στις 6:00 μμ στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ και έκτοτε διαλύθηκε με απόφαση της κας Γεννηματά, όπως με διαβεβαίωσε ο συντονιστής της.
Μετά από πιέσεις μηνών, πρωτίστως από τις ΚΠΣ, αλλά και από βουλευτές της ΔΗΣΥ, η Φ. Γεννηματά και ο Σ. Θεοδωράκης ανακοινώνουν την συγκρότηση Επιτροπής Διαλόγου για τις Μεταρρυθμίσεις με την συμμετοχή ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΠΣ, του κόμματος «Το Ποτάμι», του «ΔΙΚΤΥΟΥ για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη» και προσωπικοτήτων. Σε αυτήν προσεκλήθη και το ΚΙΔΗΣΟ, το οποίο όμως αρνήθηκε την συμμετοχή, αναφέροντας ότι κορμός της κεντροαριστεράς πρέπει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η κα Γεννηματά μάλιστα ανακοίνωσε στις 16 Απριλίου 2016 ότι στόχος μας είναι η ενιαιοποίηση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας με οργάνωση ιδρυτικού συνεδρίου και εκλογή αρχηγού από την βάση.
Έκτοτε, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και πολιτικοί αιώνες παρήλθαν. Η κατάσταση άλλαξε άρδην και η αισιοδοξία παρέδωσε τη θέση της στην απαισιοδοξία. Οι συνομιλίες της ΔΗΣΥ με «Το Ποτάμι» διεκόπησαν, παρά τις εργώδεις προσπάθειες των ΚΠΣ για το αντίθετο. Στις 12/1/2017 η κα Γεννηματά, χωρίς προτέρα απόφαση του Συντονιστικού οργάνου της ΔΗΣΥ ή έστω γνωστοποίηση, συναντήθηκε με τον Γιώργο Παπανδρέου και ανακοίνωσε την προσχώρηση του ΚΙΔΗΣΟ στην ΔΗΣΥ ως τέταρτης συνιστώσας. Με άρθρο μου στην Μεταρρύθμιση με τίτλο «Η οριστική συριζοποίηση του ΠΑΣΟΚ» στις 14/1/2017 έγραψα: «Τι φέρνει, λοιπόν, η νέα «ενότητα» με τον διασπαστή Γ. Παπανδρέου, ο οποίος ηγείται ενός κόμματος που δεν ανιχνεύεται καν στις δημοσκοπήσεις; Στο τελικό αποτέλεσμα δεν αποκλείεται να αφαιρέσει, όταν ο κόσμος καταλάβει πλήρως την «συριζοποίηση» του ΠΑΣΟΚ και την αποκοπή του από το αντιλαϊκιστικό, μεταρρυθμιστικό τμήμα της εκλογικής του βάσης». Ακριβώς το ίδιο συνέβη προ μηνός, όταν μία ομάδα υπό την επωνυμία ΕΔΕΜ αποτέλεσε με πρόσκληση της κας Γεννηματά την πέμπτη συνιστώσα της ΔΗΣΥ.
Στο ερώτημα «η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται για την ενότητα του προοδευτικού χώρου και για την υλοποίηση της απόφασης του Συνεδρίου του 2015 του ΠΑΣΟΚ;» η απάντηση είναι πλέον σαφής και είναι ΟΧΙ. Στην πρόταση της πρωτοβουλίας «Ώρα Αποφάσεων» για οργάνωση ιδρυτικού συνεδρίου, εκλογή αρχηγού από τη βάση και στη συνέχεια αυτοδιάλυση των συμμετεχόντων κομμάτων, δηλαδή την υλοποίηση της απόφασης του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, το τελευταίο, μέσω της προέδρου του και όχι της ΚΠΕ, απάντησε στις 6/2/2017 με έναν επαρμένο και απαξιωτικό τρόπο, αναφέροντας μεταξύ άλλων «Προσκλήσεις προς κοινοβουλευτικά κόμματα, από μεμονωμένα πρόσωπα, «προσωπικότητες» χωρίς κοινωνική αναφορά, που θέτουν μάλιστα όρους και προϋποθέσεις άμεσης διάλυσης τους, πέραν του ότι αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας και της θρασύτητας είναι απαράδεκτες, ελιτίστικες και διασπαστικές».
Προ μηνός υπήρξε πρωτοβουλία των ΚΠΣ από κοινού με τους ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς, εκλογικού συμμάχου του Ποταμιού, η οποία προσκάλεσε όλα τα κόμματα και κινήσεις του χώρου για το αυτονόητο. Το ΠΑΣΟΚ, όπως και το ΚΙΔΗΣΟ, αρνήθηκαν να απαντήσουν, απαξιώνοντας τόσο τον εταίρο τους στη ΔΗΣΥ όσο και την απόφαση του συνεδρίου του κόμματός τους. Η πρωτοβουλία «Ώρα Αποφάσεων» απάντησε θετικά, αναφέροντας μάλιστα ότι αποδέχεται την ένταξή της στην ΔΗΣΥ, υπό την προϋπόθεση ότι θα οργανωθεί ενωτικό ιδρυτικό συνέδριο και εκλογή αρχηγού από τη βάση.
Η οριστικοποίηση, μάλιστα, της εσωστρέφειας ήλθε στην συνάντηση των συνιστωσών της ΔΗΣΥ στις 9/3/2017, όπου όλοι πλην των εκπροσώπων των ΚΠΣ αρνήθηκαν συζήτηση για ιδρυτικό συνέδριο τον Ιούνιο 2017 και ιδιαίτερα συζήτηση για εκλογή αρχηγού από τη βάση, ενώ έδειξαν πλήρη αδιαλλαξία στη διευκόλυνση προσέγγισης των ΚΠΣ με τους εκτός ΔΗΣΥ ευρισκομένους.
Και τώρα, τι κάνουμε; ¨Όπως τελικώς αποδεικνύεται, η λογική και ο οραματισμός ενός καλλίτερου μέλλοντος για τη χώρα έχουν αντιπάλους όχι μόνο στην εθνολαϊκιστική κυβερνώσα ομάδα και στην συντηρητική λαϊκή δεξιά. Έχει πολιτικούς αντιπάλους ακόμη και στις τάξεις του ενδιάμεσου χώρου. Και είναι όλοι εκείνοι, που επί δεκαετίες έχτισαν σταδιοδρομίες, βασιζόμενοι στην ενασχόλησή τους με τον συνδικαλισμό και τους κομματικούς μηχανισμούς. Έτσι, με τόσο απλό τρόπο χάθηκε η «Άνοιξη της Σοσιαλδημοκρατίας» στη χώρα, δηλαδή η μοναδική ευκαιρία δημιουργίας του Προοδευτικού Πόλου.
Ένα εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον οι άνθρωποι, που προσβλέπουν σε ένα καλλίτερο μέλλον, που θέλουν να προσφέρουν στη χώρα τους, που επιθυμούν να προτάξουν τις έννοιες της αριστείας, της αξιολόγησης, της ευγενούς άμιλλας, της καινοτομίας και της μόρφωσης, είναι αρκετοί, προκειμένου να συντονίσουν τους βηματισμούς τους για να αλλάξουν την καταστροφική πορεία, που ακολουθεί η χώρα. Πολύ δύσκολο ερώτημα με ακόμη δυσκολότερη απάντηση. Έχει, επομένως, μέλλον αυτή η χώρα; Μπορούμε να αλλάξουμε μία φθίνουσα πορεία, που ακολουθεί η κοινωνία; Αν βέβαια δεχθούμε παθητικά τη μοίρα μας και την αποτυχία μας, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η χώρα δεν έχει μέλλον.
Ακόμη μία προσπάθεια άρχισε με καλούς οιωνούς προ τριμήνου. Ας ελπίσουμε ότι αυτή θα τελεσφορήσει και δεν θα ακολουθήσει τη φθίνουσα πορεία των προηγουμένων. Τους λόγους, για τους οποίους είμαι αισιόδοξος, θα τους αναλύσω σε επόμενο άρθρο μου. Προσώρας, δηλώνω παρών στην προσπάθεια της Πρωτοβουλίας «Ώρα Αποφάσεων για το Νέο, Ενωμένο Προοδευτικό Κίνημα». Σεβόμενος δε τον εαυτό μου και την μέχρι σήμερα πορεία μου, αποχωρώ από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και, κατά συνέπεια, από τις Κινήσεις Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία. Εκεί συνάντησα εξαίρετους ανθρώπους, με τους περισσότερους εκ των οποίων συμφωνώ στην πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί. Ακόμη και εκείνους, με τους οποίους διαφωνώ, θα συνεχίσω να τους εκτιμώ. Όμως, δεν μπορώ πλέον να είμαι, μέσω των ΚΠΣ, μέλος της ΔΗΣΥ.
Οι εκφρασμένες πλέον προθέσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για απεμπόληση της απόφασης του συνεδρίου του κόμματός τους για οργάνωση ιδρυτικού συνεδρίου του νέου, ενιαίου και ενωτικού κόμματος με εκλογή αρχηγού από την βάση, αλλά και η άρνηση δήλωσης ότι η ΔΗΣΥ θα διασφαλίσει με υπευθυνότητα τη διακυβέρνηση της χώρας στην μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή, επιστεγάστηκαν από την προχθεσινή συνέντευξη του Μανόλη Όθωνα, διευθυντή του πολιτικού γραφείου της κας Γεννηματά στον Γ. Κουβαρά (Action24). Σε αυτήν δήλωσε απερίφραστα ότι μετά τις εκλογές θα πρέπει να συνεργαστούν τα δύο πρώτα κόμματα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ΔΗΣΥ ή το ΠΑΣΟΚ δεν θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των εκλογών. Σε αυτήν την ανευθυνότητα δεν μπορώ να είμαι συμμέτοχος.