Χθες επιχείρησαν να (ξανά)στήσουν συσσίτια «μόνο για Ελληνες» στην Πλατεία Συντάγματος. Τι θα μπορούσε να ακολουθήσει; Σχολεία «μόνο για Ελληνες»; Νοσοκομεία «μόνο για Ελληνες»; Μήπως και τουαλέτες «μόνο για Ελληνες» κατά το πρότυπο της Νοτίου Αφρικής στην εποχή του «Απαρτχάιντ»; Ευτυχώς ο δήμαρχος κ. Γιώργος Καμίνης και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Δένδιας δεν τους το επέτρεψαν. Εκαναν το καθήκον τους.
Και δεν ήταν απλώς η απαγόρευση μιας εκδήλωσης μίσους ή ενός ακόμα επικοινωνιακού χρυσαυγίτικου σόου στο κέντρο της πόλης. Ούτε φυσικά η προστασία της εικόνας του κέντρου της Αθήνας που επιχειρούσαν να προβάλουν οι καθ? ημάς ναζί, εικόνα απελπισίας και εξαθλίωσης. Ηταν πολύ περισσότερο μια προσπάθεια να μπει ένα τέλος στην επιχείρηση των χρυσαυγιτών να εξοικειωθούμε και να φτάσουμε να θεωρούμε περίπου ως φυσικό γεγονός την ιδεολογία του μίσους.
Ο γνωστός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ στο βιβλίο του «Η Σκοτεινή Ηπειρος» έχει δείξει με τον καλύτερο τρόπο πως η άνοδος των ναζί και του αντισημιτισμού διευκολύνθηκε καθώς πάτησε πάνω στις ευρύτατα διαδεδομένες αντιδημοκρατικές και ρατσιστικές ιδεολογικές δοξασίες και προκαταλήψεις στην Ευρώπη του μεσοπολέμου. Το ίδιο κινδυνεύει να συμβεί, αν δεν συμβαίνει ήδη και στη σημερινή Ελλάδα.
Το μίσος για τους μετανάστες δεν το εφηύρε η Χρυσή Αυγή. Αναπτύχθηκε σταδιακά όλα αυτά τα τελευταία χρόνια μέσα από μια τελείως υποκριτική και σχιζοφρενική λογική αντιμετώπισής τους: είναι καλοί για να μαζεύουν τις ελιές μας, είναι καλοί για να προσέχουν τους παππούδες στα χωριά, είναι καλοί ακόμα και για να ανατρέφουν τα παιδιά μας, αλλά μας κλέβουν τις δουλειές, επιβαρύνουν τα σχολεία και τα νοσοκομεία μας και ευθύνονται για την έκρηξη της εγκληματικότητας.
Δεν είναι φυσικά άμοιρο ευθυνών και το κράτος ή μάλλον οι κυβερνήσεις. Για πολλά χρόνια απλώς έκλειναν τα μάτια στο πρόβλημα. Ουσιαστικά δεν είχαν πολιτική και σε καμιά στιγμή δεν φρόντισαν να ορίσουν και βέβαια να επιβάλουν με ρεαλιστικό αλλά και αποτελεσματικό τρόπο τη νομιμότητα. Επέτρεψαν έτσι να φουντώσει ο ακροδεξιός λόγος, αλλά και να βγουν στην επιφάνεια εγκληματικά στοιχεία που θέλουν να επιβάλουν τον δικό τους νόμο!
Απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση η μοναδική απάντηση είναι η μηδενική ανοχή στην παρανομία. Κι αν μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες για το κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί μια -όχι και πολύ κρυφά- ναζιστική οργάνωση εγκληματική, και να τεθεί εκτός νόμου, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά κάθε βίαιη πράξη όπως η χθεσινή επίθεση στον δήμαρχο της Αθήνας.
Ο κ. Καμίνης βέβαια είχε πρόσφατα δεχθεί επίθεση και από «αντιεξουσιαστές» κι ίσως δικαιολογημένα να διστάζει να ζητήσει την παρέμβαση της δικαιοσύνης. Θα προτιμούσε τέτοιου είδους προβλήματα να αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Ομως πρέπει να καταλάβουμε ότι κάθε ανοχή τούς αποθρασύνει.
Και κάτι ακόμα όμως. Στο βίντεο όπου αστυνομικοί απομακρύνουν τον χρυσαυγίτη βουλευτή, ακούγονται καθαρά να του λένε, ενώ ακόμα προσπαθούν να τον συγκρατήσουν, «άσ? το κάτω το όπλο». Φαντάζομαι ότι θα του αφαιρεθεί η άδεια οπλοφορίας. Οπως και από όλους τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής που επανειλημμένα έχουν δείξει με τον πιο δημόσιο τρόπο την άρρωστη λατρεία τους στη βία. Αν ήταν πολίτες, δεν θα τους άφηναν ούτε σφεντόνα. Οχι όπλα για να φιγουράρουν στους οπαδούς τους και να απειλούν τους αντιπάλους τους!
Υ.Γ. «Επικοινωνιακή» χαρακτήρισε την απαγόρευση του συσσιτίου ο ΣΥΡΙΖΑ από τον κ. Καμίνη. Μωραίνει κύριος…