Ενώ πληθαίνουν οι φήμες, οι εκτιμήσεις και οι ενδείξεις ότι διάφορα κόμματα, ειδικά εκείνα που διεκδικούν την εξουσία, αλλά και άλλα, ζυμώνονται για να κατεβάσουν δικούς τους (!) υποψηφίους δημάρχους στην Αθήνα στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, ο σημερινός δήμαρχος ανακοίνωσε ουσιαστικά την υποψηφιότητά του. Εμμεσα, αλλά με σαφήνεια, τονίζοντας ότι «δεν είναι περαστικός από τον δήμο», διατηρώντας το ίδιο χαμηλό προφίλ που τον χαρακτηρίζει σε όλη τη διάρκεια της δημόσιας θητείας του.
Η διατήρηση ακριβώς χαμηλού προφίλ θεωρείται μειονέκτημα σε μία κοινωνία που είναι εθισμένη στις κραυγές και στις πομπώδεις παρουσίες. Οντως δεν είναι τόσο επικοινωνιακός, όπως, ας πούμε, ο Γιάννης Μπουτάρης (για να αναφερθούμε σε έναν άλλον και με κοινές αντιλήψεις, επιτυχημένο δήμαρχο) ο Γιώργος Καμίνης. Είναι όμως ουσιαστικός και με θετικό έργο σε έναν αντικειμενικά πολύ δύσκολο δήμο, ο δήμαρχος Αθηναίων.
Χωρίς φανφάρες και μεγαλοστομίες, ο δήμος της Αθήνας καταφέρνει να λειτουργεί με επάρκεια σε αυτήν τη μεγάλη κρίση που βιώνουν οι Ελληνες, με πολύ λιγότερο προσωπικό -που, ούτως ή άλλως, δεν διακρινόταν για τις επιδόσεις του- και αυξημένες υποχρεώσεις. Οσοι διαθέτουν στοιχειώδη γνώση και παρατηρητικότητα γνωρίζουν πολύ καλά ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια η τοπική αυτοδιοίκηση διατηρούσε τα πρωτεία στη διαφθορά και στην ανικανότητα. Το έλεγαν πάντα οι ετήσιες εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και το τονίζει συνεχώς με κάθε ευκαιρία ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιτζής. Ο Δήμος Αθηναίων δεν αποτελούσε εξαίρεση και οι δημότες θα πρέπει να το θυμούνται.
Ο Γιώργος Καμίνης πήρε στα χέρια του έναν δήμο με τεράστια προβλήματα και ένα δημοτικό συμβούλιο που αρχίζει με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τελειώνει στη «Χρυσή Αυγή», τουτέστιν δυσκολότερα χειρίσιμο από τη σημερινή Βουλή, που όλοι ξέρουμε ποια εικόνα παρουσιάζει. Παρέλαβε επίσης ένα κέντρο γκετοποιημένο, μία πόλη με προβλήματα καθαριότητας, έναν μηχανισμό πολυδάπανο, διεφθαρμένο και ανίκανο και σε όλα αυτά προστέθηκαν τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα της κρίσης, που ποικίλλουν από τις χιλιάδες των αναξιοπαθούντων ώς τις καθημερινές διαδηλώσεις. Δεν παραδίδει μία πόλη – κούκλα, και, άλλωστε, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο, χωρίς την καθημερινή υποστήριξη του κρατικού μηχανισμού στον τομέα της τήρησης του νόμου και της τάξης και δίχως να αλλάξουν εμπεδωμένες συνήθειες και νοοτροπίες σε κόμματα και πληθυσμό.
Ωστόσο, στην πρώτη θητεία του ο Γιώργος Καμίνης κατόρθωσε να μειώσει αισθητά τις δαπάνες του Δήμου, ανταποκρινόμενος στη μείωση των εσόδων και στις ανάγκες των καιρών, να περιστείλει τη διαφθορά, να δημιουργήσει ένα μεγάλο δίκτυο προστασίας των αναξιοπαθούντων, μοιράζοντας χιλιάδες γεύματα την ημέρα, να προσφέρει κάποια θαλπωρή στους αστέγους, να εξασφαλίσει κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ενωση, να βελτιώσει την εικόνα της πόλης από πλευράς καθαριότητας και να ορθώσει με περισσή αξιοπρέπεια το ανάστημά του απέναντι στον λαϊκισμό, αλλά και στις ναζιστικές μεθόδους της «Χρυσής Αυγής». Ακόμη και το γκετοποιημένο κέντρο «καθάρισε» σε έναν βαθμό, με τη δραστηριοποίηση βεβαίως της Αστυνομίας, αλλά και χάρις στις δικές του πιέσεις. Αυτά μπορούσε, αυτά έκανε σε μία θητεία, και όσοι θεωρούν ότι θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα, ή λαϊκίζουν συνειδητά, ή αγνοούν την πραγματικότητα.
Ασφαλώς, η Αθήνα δεν μετατράπηκε σε πόλη – υπόδειγμα με δήμαρχο τον Γιώργο Καμίνη. Κατ’ αρχήν δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο τα δομικά της προβλήματα, ακόμη και αν ο δήμαρχός της είναι θαυματοποιός εξαιρετικού γούστου και καλλιέπειας με διεθνή αναγνώριση. Το ζητούμενο ήταν και παραμένει να είναι βιώσιμη και αυτό δεν είναι εύκολο. Δεν είναι εύκολο μία πόλη τέτοιου μεγέθους να είναι βιώσιμη, όταν δεν το επιθυμούν και δεν νιώθουν κάποια υπερηφάνεια γι’ αυτήν οι δημότες της. Οταν τα κτίριά της είναι γεμάτα από κακόγουστο γκράφιτι, όταν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της πιστεύει ότι είναι δικαίωμά του να κολλά ανακοινώσεις, αγγελίες και προκηρύξεις σε όποιον τοίχο, κολώνα ή σήμα της τροχαίας «γουστάρει», όταν τα κόμματα και οι οργανώσεις, κυρίως της Αριστεράς δυστυχώς, πρωτοστατούν στη ρύπανση του αστικού περιβάλλοντος με αφίσες, συνθήματα και κουρελαρία των πανό, όταν παράγει άπειρα σκουπίδια και τα βγάζει έξω από το σπίτι του, έχοντας την απαίτηση από τις υπηρεσίες του δήμου να τα μαζέψουν καθημερινά (στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις η αποκομιδή των σκουπιδιών γίνεται καθορισμένες μέρες), όταν το κέντρο παραλύει επίσης σε καθημερινή βάση, όταν η λαθρομετανάστευση παραμένει τεράστιο πρόβλημα, όταν, όταν, όταν…
Ο Γιώργος Καμίνης δηλώνει ανεξάρτητος. Τα κόμματα όμως θέλουν δήμαρχο με δική τους σφραγίδα, αδιαφορώντας για προσόντα, επιδόσεις και προβλήματα. Αρκεί να είναι «δικός τους», πειθήνιος και εκμεταλλεύσιμος επικοινωνιακά. Δίχως να αντιλαμβάνονται ότι παραμονεύει στη γωνία και η «Χρυσή Αυγή» με υποψήφιο τον Ηλία Κασιδιάρη. Δεν ξέρουμε πώς θα συμπεριφερθούν οι δημότες ψηφοφόροι. Η Αθήνα πάντως έχει δήμαρχο που απέδειξε ότι αξίζει να στηριχθεί.