Ακόμη και αν δεν ενδιαφέρεται κανείς για κλασσική μουσική, ακόμη και αν τυχαία παρακολούθησε στην ΕΡΤ-2 την συναυλία, θα πρέπει να αισθάνθηκε την θεία αρμονία τοπίου, ορχήστρας και χορού.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το σημαντικότερο πολιτιστικό κανάλι της Ευρώπης είναι δημιούργημα της Γαλλίας και της Γερμανίας. Η έδρα τής διακρατικής τηλεόρασης είναι το Στρασβούργο, πόλη σύμβολο της Γαλλογερμανικής αντιπαλότητας. Τα πράγματα άλλαξαν μετά τον πόλεμο και την ίδρυση της Ε.Ε. με απόφαση των Κολ-Μιτεράν ως πολιτιστικό κανάλι και άρχισε να εκπέμπει στις δυο γλώσσες.
Με τον καιρό το κανάλι πέρασε και στην πολιτική. Διακριτικά. Τα ντοκιμαντέρ, η ερευνητική δημοσιογραφία για πολιτικά και άλλα θέματα αντικατοπτρίζουν εμφανώς τις βασικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνοψίζονται στην φράση «φιλελεύθερη Δημοκρατία». Σε ορισμένες εκπομπές προσεγγίζουν τα θέματά τους από γεωπολιτική ή ακόμη και γεωστρατηγική σκοπιά.
Συχνά, καθώς θίγει θέματα που ενοχλούν, έχει κατηγορηθεί κατά καιρούς ως ελιτίστικο, αριστερό ή ακόμη και για φιλοεβραϊκό Μέσο. Όμως βρίσκεται με την θεματολογία της αντιμέτωπη με ισχυρά βιομηχανικά λόμπι. Είτε σε σχέση με την ρύπανση του περιβάλλοντος, είτε με αποκαλύψεις για τις βιομηχανίες τροφίμων, είτε για την ερημοποίηση κλπ δεν μασάει τα λόγια της.
Την εποχή της πτώχευσης της χώρας μας τα ρεπορτάζ ήταν καταπέλτης για τον ρόλο των Τραπεζών, του ΔΝΤ κλπ. Για να είμαστε ειλικρινείς πολλές φορές έχει υποπέσει σε λάθη. Αλλά αυτό είναι προσωπική μου άποψη.
Σε αυτά τα πλαίσια πήρε μια πρωτότυπη πρωτοβουλία. Τον εορτασμό του έτους Μπετόβεν ανάθεσε σε εννέα χώρες την εκτέλεσης ζωντανά και στην διάρκεια της ίδιας ημέρας, την εκτέλεση των εννέα συμφωνιών του ιδιοφυούς μουσικού. Αρχίζοντας από την Βόνη, γενέτειράς του, και καταλήγοντας στην Βιέννη όπου έζησε την ζωή του. Είναι γνωστό το πικρό αστείο: «δεν καταλαβαίνουμε πώς οι αυστριακοί κατόρθωσαν να θεωρείται ο Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν Αυστριακός και ο Χίτλερ Γερμανός !!».
Στις οκτώ ώρα Ελλάδος, ήρθε η σειρά της χώρας μας. Σε εμάς έπεσε το λαχείο της εβδόμης Συμφωνίας που ήταν και είναι από τις πιο λαοφιλείς δια μέσω των αιώνων. Το αποτέλεσμα ήταν μια αποθέωση της Αρχαίας Ελλάδας. Με τα ντρόνς να αναβιώνουν το θέατρο και το μοναδικό περιβάλλον των Δελφών, έδωσαν την ευκαιρία στον διάσημο Έλληνα μαέστρο Θεόδωρο Κουρεντζή να δέσει την ορχήστρα, την χορευτική ομάδα με το τοπίο σε ένα ενιαίο σύνολο που έκοβε την ανάσα.
Χωρίς να υποτιμήσουμε τις υπόλοιπες ορχήστρες, η ελληνική συμμετοχή υπήρξε η κορυφαία.
Θα πρέπει να αναφερθούμε και στην συμβολή του Μεγάρου Μουσικής, αλλά και την εντυπωσιακή μαέστρο της Αμερικανίδας ελληνικής καταγωγής κ.Κανελάκη που διηύθυνε την 9η Συμφωνία. Επίσης θυμίζω ότι η «Ωδή στην χαρά» είναι ο επίσημος ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ότι επελέγη ως ύμνος οφείλεται στο γεγονός ότι ο Μπετόβεν ήταν υπέρ του Ναπολέοντα οι δε στίχοι του Φρίντριχ Σίλλερ αναφέρονταν υπέρ της ενότητας των λαών της Ευρώπης. Ήταν τότε που ο Ναπολέων-που γιορτάστηκε εφέτος από την Γαλλική Δημοκρατία- στην πρώτη φάση των πολέμων του κατά των Αυτοκρατοριών ήταν ο εκφραστής του Διαφωτισμού και του φιλελευθερισμού και ενέπνευσε πολλούς στην δημιουργία εθνικών κρατών.
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί γιατί η Ελλάδα δεν προωθεί την δημιουργία ενός παρόμοιου εγχειρήματος στα Βαλκάνια ως αντίδοτο στην Τουρκική διείσδυση στις γείτονες χώρες. Βλέπετε, ο Πολιτισμός μακροπρόθεσμα είναι ένα αποτελεσματικό όπλο αμοιβαίας αναγνώρισης και σεβασμού των ταυτοτικών ιδιομορφιών των εθνών. Ίσως θα ήταν χρήσιμο η Κυβέρνηση και η ΕΡΤ να εξετάσουν το ζήτημα και να το εντάξουν στην μακροχρόνια «στρατηγική πρόβλεψη» της ομάδας Foresight.
Πηγή: www.tanea.gr