Όσο πλησιάζουμε στις εθνικές εκλογές τόσο πιο επίκαιρο καθίσταται το ερώτημα: «θα αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες το Κίνημα Αλλαγής;». Δηλαδή, θα δείξει το ΚΙΝΑΛ υπό την προεδρεία της Φώφης Γεννηματά την ίδια ωριμότητα και υπευθυνότητα, που έδειξε το ΠΑΣΟΚ υπό την προεδρεία του Βαγγέλη Βενιζέλου το 2012; Όλοι πλέον έχουμε πεισθεί ότι εάν το ΠΑΣΟΚ δεν δεχόταν το 2012 την συμμετοχή σε κυβέρνηση υπό την πρωθυπουργία του προέδρου του πρώτου κόμματος, η χώρα θα είχε συρθεί σε τρίτη εκλογική δοκιμασία με συνέπεια την σχεδόν βεβαία χρεοκοπία και την έξοδο από την ευρωζώνη.
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, αλλά φλέγον ακόμη και για την ίδια την αξιοπιστία και υπόσταση του Κινήματος Αλλαγής. Διότι η διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε και στον πλέον καλόπιστο ότι η καταστροφή της χώρας πρέπει να σταματήσει και η χώρα να επανέλθει σε ρυθμούς βαθέων μεταρρυθμίσεων με φιλελευθεροποίηση της οικονομίας, μείωση των φόρων και των εισφορών, αλλαγή του συνταξιοδοτικού νόμου, προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, πίστη στην Αριστεία – Αξιολόγηση – Αξιοκρατία και αναμόρφωση του Εκπαιδευτικού Συστήματος στα πρότυπα των μεταρρυθμίσεων της περιόδου 2009-2011.
¨Ένα σημείο, που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας είναι ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα ανωτέρω φλέγοντα θέματα βρίσκονται σε διαμετρικά αντίθετη θέση με αυτές τόσο της ΝΔ όσο και του ΚΙΝΑΛ. Κατά συνέπεια, ακόμη και αν η ΝΔ έχει αυτοδυναμία στην επόμενη Βουλή, θα χρειαστεί υπεράνθρωπη προσπάθεια προκειμένου να σχηματισθεί μία πλειοψηφία στην κοινωνία, η οποία θα αποδεχθεί, θα συμφωνήσει και θα συμμετάσχει στην προσπάθεια υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων. Και στην προσπάθεια αυτή όλοι οφείλουν να πάρουν θέση είτε με την μεταρρύθμιση και την πρόοδο είτε με την αλλοπρόσαλλη και καταστροφική πολιτική, που βιώνουμε από το 2015 έως σήμερα.
Το Κίνημα Αλλαγής είχε τρεις και μόνον τρεις επιλογές.
(α) Η συνεργασία με την ΝΔ το 2012 στοίχισε στο ΠΑΣΟΚ την μείωση των εκλογικών ποσοστών του. Την ευθύνη έχουν οι πολίτες, οι οποίοι καλούνται να δώσουν στο ΚΙΝΑΛ μεγάλη δύναμη, ώστε να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Επομένως, εάν είναι τρίτο κόμμα και η ΝΔ δεν έχει αυτοδυναμία, θα πάρουν την τρίτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και θα απαιτήσουν από τα δύο πρώτα κόμματα να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση. Εάν δεν δεχθούν, ας πάμε σε νέες εκλογές με την απλή αναλογική.
(β) Ως προοδευτικό κόμμα να επιδιώξει την ευρύτερη συμμαχία με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού το κόμμα αυτό ανήκει στον προοδευτικό χώρο.
(γ) Να αποφασίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας ότι δεν είναι προοδευτικό κόμμα, δεν σέβεται τις αξίες και τους θεσμούς της Δημοκρατίας και, επομένως, θα πρέπει να υπάρξει μία κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας των δημοκρατικών κομμάτων, βάσει μιας εκ των προτέρων συμφωνηθείσας προγραμματικής συμφωνίας, αποκλειομένου του ΣΥΡΙΖΑ. Εν κατακλείδι, να δηλώσει το ΚΙΝΑΛ ότι θα διασφαλίσει την κυβερνησιμότητα της χώρας, βάσει προγραμματικής συμφωνίας.
Η πρώτη λύση εκφράζεται από την ηγετική ομάδα του ΚΙΝΑΛ και από την πλειονότητα των βουλευτών του. Η δεύτερη εκφράζεται τακτικά από έναν πολύ μικρό αριθμό στελεχών, ενώ μετά την «Γέφυρα» αποσιωπάται από όλους. Τέλος, η τρίτη λύση εκφράζεται από μία μικρή ομάδα με πυρήνα τον Βαγγέλη Βενιζέλο.
Μόλις χθες ολοκληρώθηκε το ιδρυτικό συνέδριο του ΚΙΝΑΛ και η απόφασή του, μετά από πρόταση της προέδρου Φ. Γεννηματά ήταν καθαρή και μη επιδεχόμενη παρερμηνειών και μπορεί να εκφραστεί ως ακολούθως: Μη αυτοδυναμία της ΝΔ, μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αισθητή άνοδος του ΚΙΝΑΛ, μη αποδοχή συνεργασίας με το πρώτο κόμμα και, τέλος, αξιοποίηση της τρίτης εντολής με στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης της ευρύτερης δυνατής κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και λαϊκής νομιμοποίησης με αυξημένο κύρος και δυνατότητα διαρθρωτικών αλλαγών με βάση το «Σχέδιο Ελλάδα» του ΚΙΝΑΛ. Μάλιστα, η Φ. Γεννηματά τόνισε στην ομιλία της ότι «μόνον έτσι έχει νόημα η δική μας συμμετοχή». Στο ερώτημα δε τι θα γίνει αν οι πολίτες δεν φέρουν με την ψήφο τους το ΚΙΝΑΛ στην τρίτη θέση η απάντηση είναι «ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους» και «οποιαδήποτε αλλαγή θέσης προϋποθέτει απόφαση Συνεδρίου». Κατά συνέπεια, εάν η ΝΔ δεν έχει αυτοδυναμία και εάν το ΚΙΝΑΛ δεν βρεθεί στην τρίτη θέση ή εάν δεν είναι εφικτή η συνεργασία των δύο πρώτων κομμάτων, τότε ας πάμε σε επαναληπτικές εκλογές με απλή αναλογική, αφού αλλαγή της θέσης του μπορεί να αποφασισθεί μόνον μετά από σύγκλιση έκτακτου συνεδρίου. Με απλά λόγια, η Φώφη Γεννηματά δεν τόλμησε να κάνει το αποφασιστικό βήμα και να προτείνει με μία φράση αυτό που ανέμεναν οι προοδευτικοί πολίτες, που βλέπουν το χάος να έρχεται σε περίπτωση μη στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ: «Θα διασφαλίσουμε την κυβερνησιμότητα της χώρας, βάσει προγραμματικής συμφωνίας με τις δημοκρατικές δυνάμεις, από τις αποίες αποκλείεται ο ΣΥΡΙΖΑ».
Η απόφαση του συνεδρίου του ΚΙΝΑΛ μας βγάζει πλέον από ένα μεγάλο δίλημμα και αδυνατίζει το σενάριο ενίσχυσής του, προκειμένου να επιβάλει, μέσω μιας προγραμματικής συμφωνίας, μεταρρυθμιστικές θέσεις, που εκφράζει τόσο το ΚΙΝΑΛ όσο και η ΝΔ. Διότι οι προοδευτικοί πολίτες επιθυμούν να υπάρξει στιβαρή κυβέρνηση με μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Εξ άλλου, ο πρόεδρος της ΝΔ έχει αποδείξει ότι επιδιώκει συναινέσεις και έχει καθαρά φιλοευρωπαϊκή και μεταρρυθμιστική ατζέντα. Μετά από αυτή την απόφαση του συνεδρίου, μόνη λύση πλέον είναι η επίτευξη αυτοδυναμίας της ΝΔ, προκειμένου να μην εισέλθει σε χαοτικές περιπέτειες η χώρα και να μην περιέλθει σε δύσκολη θέση το ΚΙΝΑΛ.