Όπως είναι προφανές το ανήλικο τεκνο των Μαζιώτη Ρούπα βρισκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Αλλα ας εξετάσουμε τελικά ποιος ευθύνεται για αυτό. Οι γονείς του όλο αυτό το διάστημα επέλεξαν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, όντας οι ίδιοι σε καθεστώς πλήρους παρανομίας να μεγαλώνουν τον γιό τους κάτω από τις συνθήκες αυτές. Στερώντας του φαντάζομαι ολοκληρωτικά όλες εκείνες τις δυνατότητες που έχουν τα παιδιά της ηλικίας του, δηλαδή της κοινωνικότητας της συντροφικότητας του παιχνιδιού με τα άλλα παιδιά, της εκπαίδευσης, της σωστής διαπαιδαγώγησης, της απόκτησης δεξιοτήτων, στοιχείων που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ενός παιδιού και την διαμόρφωση της ψυχικής ισορροπίας του σε αυτή την ηλικία. Τι χαρακτήρα χτίζει και τι βιώματα θα κουβαλάει ενα αγοράκι που τα πρώτα εξι χρόνια της ζωής του ζει πραγματικά κυνηγημένο και αποκλεισμενο απο παντού επειδή αυτό το επέλεξε η ίδια του η μάνα? Γιατί άραγε όλο αυτό το διάστημα η κα Ρούπα δεν σκέφτηκε ποτέ να παραδώσει τον γιό της στα χέρια της μητέρας της και της αδελφής της.Και τι θα έκανε άραγε αν η σύλληψη της αργούσε ακόμη, ή αν δεν συλλαμβανόταν ποτέ? Πως σκόπευε πραγματι να μεγαλώσει τον γιό της, σε ποιο σχολείο θα τον έγγραφε, και με ποιό τρόπο ως τίνος παιδί θα τον παρουσίαζε εκεί? Τι μάνα είναι είναι τελικά η κα Ρούπα ειλικρινά αναρωτιέμαι…

Είναι λοιπόν πασίδηλο ότι για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο παρόν και τυχόν στο μέλλον ο ανήλικος γιός της κας Ρούπα, δεν ευθύνεται η οργανωμένη Πολιτεία που έχει αναλάβει την προσωρινή επιμέλεια του παιδιού της, μεχρι να αποφασίσει αν θα αναθέσει την οριστική επιμέλεια στους συγγενείς της.

Την ευθύνη για τον γολγοθά ενός μικρού αγοριού που δεν φταίει σε τίποτα, την έχει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ η ίδια του η μάνα και ο πατέρας του από κοινού, οι οποίοι δεν εκτίμησαν, δεν υπολόγισαν ποτέ στα πλαίσια των ιδεολογικών εμμονών τους όλα τα παραπάνω .Εβαλαν με λίγα λόγια τις ιδεολογικές τους ονειρώξεις προς εξυπηρέτηση της «Επανάστασης» ΤΟΥΣ πάνω από το ίδιο τους το παιδί.

Ο πρώτος που θα τους κρίνει για αυτό, αν έπραξαν σωστα ή λάθος, δεν θα είμαστε εμείς οι βολεμένοι μικροαστοί αλλά ο ίδιος τους ο γιος σαν φτάσει η ώρα που δεν είναι πολύ μακριά!
Ας μη «απεργούν» λοιπόν γιατί εκτίθενται ακόμα περισσότερο!