Όσο απομακρύνονται οι μέρες της καραντίνας τόσο περισσότερο ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ανακτά τις παραδοσιακές του συνήθειες. Το σύνθημα «τηρούμε τα μέτρα για να μείνουμε ασφαλείς» εξελίσσεται σε «κάνουμε πως τηρούμε τα μέτρα για να μη φάμε πρόστιμο». Νέες επιτροπές «ειδικών» έχουν στηθεί στα ΜΜΕ, στα κόμματα και στα καφενεία ενώ οι επιτροπές συνωμοσιολόγων συνεχίζουν κανονικά τις «στοιχειοθετημένες» αναλύσεις τους.

Ο ιερέας της Εορδαίας - δικαιωμένος πλέον κι από την ανοχή της πολιτείας - δεν είναι μόνος του. Ούτε και η ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μοναδική πηγή κινδύνων διάδοσης της πανδημίας. Οι «εκκλησίες των Δήμων», οι ναοί της διασκέδασης, οι ιεροί τόποι των κάθε λογής καλοκαιρινών συνωστισμών απειλούν όλο και πιο πολύ με μια - εκδικητική αυτή τη φορά -  επιστροφή του κορωνοϊού.

Όλοι μιλούν για τον κίνδυνο της οικονομικής «πανδημίας» που έχει ήδη ενσκύψει και που οι επιπτώσεις της προβλέπονται ανυπολόγιστες. Αντιλαμβάνονται άραγε, όσοι περιφρονούν επιδεικτικά τα μέτρα ασφαλείας, ότι αποτελούν οι ίδιοι την μεγαλύτερη απειλή για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας, για τη δική τους οικονομική επιβίωση;