Το άρθρο αυτό γράφτηκε στις 14/12/2019.6 μηνες πρινΗ έγκαιρη γραφή σπανίως εκτιμάται στη χώρα μας..Τότε μου έλεγαν ότι είμαι υπερβολικός.Τωρα;Γέμισε η χώρα πολέμαρχους από το κυβερνητικό χώρο αλλά και την πλειοδοσία της όλης αντιπολίτευσης.Συριζα και ΚΙΝΑΛ πιέζουν για δυναμικές απαντήσεις,πολεμικες προσεγγισεις κλπ φληναφήματα.Μόνο ο Νίκος Μπίστης έγραψε ότι ο στρατηγικός στόχος θα έπρεπε να είναι η επανεκκίνηση του διαλόγου.Όλοι οι άλλοι «αγάντα»Να τους δω τι θα λένε αν συμβεί το απευκταίο.Ο Μητσοτάκης προσπαθεί και σωστά να διεθνοποιήσει το πρόβλημα.Οι άλλοι φωνασκούν.Επειδή από τη Κρήτη προέρχεται ας ανατρέξει στις παρακαταθήκες του Ελευθερίου Βενιζέλου και ας κλείσει τα αυτιά στην αφροσύνη.Ίσως δυστυχώς τα όσα έπρεπε να έχουν γίνει και δεν έγιναν λόγω των υπερπατριωτών να μη μπορούν να γίνουν άμεσα λόγω της συγκυρίας στη Τουρκία.Η ένταση είναι βούτυρο στο ψωμί και ίσως στρατηγική επιλογή το Ερντογαν..Ίσως όμως να υπάρχει ακόμα η ευκαιρία.Ισως να μπορούμε να διεκδικήσουμε την ευκαιρία.Όταν η εξωτερική πολιτική σχεδιάζεται με όρους κατευνασμού της υπέρ δεξιάς και ακροδεξιας σου πτέρυγας και όχι με όρους ρεαλισμού και αληθινής στάθμισης του εθνικού συμφέροντος φέρεις ακέραια τη πολιτική ευθύνη για το αποτέλεσμα.Και κάτι τελευταίο.Οι μεγαλύτερες ήττες μπορεί να συμβούν με εθνική συναίνεση των αφρόνων θερμόαιμων που μετά θα λακίσουν.

•Η αχίλλειος πτέρνα της κυβέρνησης της ΝΔ αποδεικνύεται δυστυχώς ότι είναι η εξωτερική πολιτική. Οι αστοχίες, η ανετοιμότητα και η αδυναμία ανάλυσης κυριαρχούν και διαδέχονται η μία την άλλη. Δείχνουν αλλά και είναι δέσμιοι των αντιφάσεων που χαρακτηρίζουν τις φατρίες και τις βαρωνίες της ΝΔ. Είναι κάτι που έγκαιρα, μήνες πριν, είχα σημειώσει με αιχμηρά tweets όταν άκουγα τους υψιπετείς «λεονταρισμούς» του φίλου κατά τα λοιπά Νίκου Δένδια, τις «νομικές» ρητορείες του Προέδρου της Δημοκρατίας, που διακριτικά θα έπρεπε να τον έχουν μαζέψει, και την ανυπόφορη ανοησία του Αντώνη Σαμαρά που μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες ζητούσε να ξανανοίξει το Μακεδονικό, ορεγόμενος, καθώς λένε, το ύπατο αξίωμα. Όταν έβλεπα την έμπειρη ματιά της Ντόρας να πέφτει στο κενό. Όταν τέλος έβλεπα την άκρατη μικροπολιτική εκμετάλλευση να εκπορεύεται από τη «χαιρέκακη» Φώφη . Τι θα κάνετε, αν στείλουν το Γιαβουζ νότια της Κρήτης, ρωτούσε «αθώα». Τι ακριβώς ζητάς Φώφη μου; Να το βυθίσουν;

•Κάπως έτσι, από έλλειψη ρεφλέξ, αδυναμία πειθούς, με ψελλίσματα, αφήσαμε δυναμική για να επανακάμψουν στα Σκόπια οι εθνικιστές του VMRO, να πλανάται το φάντασμα Γκρουέφσκι, να διαταραχθούν οι βαλκανικές ισορροπίες. Όχι εμείς, ο Μακρόν, απαντούν αμήχανα. Ο Μακρόν δεν θα μπορούσε αν είχαμε πολιτική ουσίας. Απλά πράγματα. Θα το είχαμε αποτρέψει. Αλλά η πολιτική μας ήταν δυστυχώς εγκλωβισμένη . Φτάσαμε τώρα να τσακωνόμαστε με τους φυλάρχους της Λιβύης και να ψάχνουμε συμμάχους στη «σωστή»φυλή. Ενώ οι Τούρκοι ετοιμάζουν γραμμή συμπαραγωγής πυραύλων με τους Ρώσους, ο υπουργός Άμυνας σηκώνει αεροπλάνα για να φοβηθούν οι Τούρκοι. Πόσο εκτός τόπου και χρόνου μπορεί να σε οδηγήσει η αδυναμία κατανόησης του τι πράγματι συμβαίνει;

•Υπάρχει έστω και ένας σοβαρός άνθρωπος ο οποίος να πιστεύει ότι μπορεί να αντληθεί έστω και μια σταγόνα πετρελαίου ή ένα κυβικό εκατοστό φυσικού αερίου στην Ελλάδα και την Κύπρο χωρίς να έχει υπάρξει λύση με τους Τούρκους; Είναι δυνατόν σοβαρός άνθρωπος να νομίζει ότι μας προστατεύει το ΝΑΤΟ και η συμμαχία-ποια συμμαχία-με την πιο απρόβλεπτη Αμερική όλων των εποχών; Είναι δυνατόν ακόμα στον πιο εκτυφλωμένο υπερπατριώτη της φακής να νομίζει ότι υπάρχει ανάγκη και αντικειμενική δυνατότητα πολεμικής αναμέτρησης με τους Τούρκους για την ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα και το FIR; Αυτά τα λένε οι άμυαλοι και οι ιδιοτελείς που διαχρονικά δεν νοιάζονται, όταν υποθηκεύονται οι γενιές για πανάκριβα οπλικά συστήματα που λίγο μετά την αγορά τους είναι για πέταμα. Και έχουν στο μεταξύ γίνει εκατομμυριούχοι οι ξύπνιοι εις υγείαν των κορόιδων. Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι η ιστορία αυτή είναι casus belli εδώ και πέντε δεκαετίες. Ότι οι Τούρκοι, όταν απειλούν, το εννοούν. Ότι όταν δημιουργούν κεκτημένα, δεν υποχωρούν. Ότι αδιαφορούν παγερά για τα ψηφίσματα και τις αντιδράσεις. Ότι οι ηγεσίες τους, όλες, τρέφονται από την ένταση. Τίποτα δεν μας δίδαξε το Κυπριακό; Και καλά εμάς. Τους Κύπριους; Τίποτα δεν μας δίδαξαν τα Ίμια;

•Η μόνη λύση που θα τύγχανε της σχεδόν καθολικής αποδοχής είναι η εξής. Από το κόκκινο τηλέφωνο των γενικών επιτελείων Έλληνες και Τούρκοι να συμφωνήσουμε ότι η ΑΟΖ ανήκει στα ψάρια της. Άλλωστε μέχρι τώρα ζούσαμε χωρίς ΑΟΖ και δε νομίζω ότι πολλοί είχαν παρατηρήσει  την έλλειψή της ή ξυπνούσαν το πρωί λέγοντας «πώς θα ζήσουμε χωρίς ΑΟΖ». Όμως έτσι όπως μπερδεύτηκαν τα πράγματα φοβάμαι ότι διαφωνούν τα ψάρια. Ας διαβαστεί επομένως με προσοχή η σημερινή συνέντευξη του Κώστα Σημίτη στα ΝΕΑ. Η λέξη κλειδί είναι Χάγη. Η πολυμελής ή έστω διμερής προσφυγή και ό,τι πει το Δικαστήριο. Θέλει συνυποσχετικό θα πουν πολλοί και οι Τούρκοι δεν το δέχονται. Όμως σ? αυτό για διαφορετικούς λόγους Ρώσοι, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι θα πιέσουν και θα πείσουν. Ας κάνει και κάποια χρήσιμη δουλειά ο Υπουργός των Εξωτερικών αντί να βλέπει φαιδρότητες εκεί που δεν γελάει κανένας. Μέχρι τότε ίσως τα ψάρια δεχτούν να ανακτήσουν τη κυριαρχία στους βυθούς.
Αν δεν τα καταφέρουμε; Δυστυχώς για μια ακόμη φορά παίξαμε και χάσαμε. Πάντως πόλεμο με μόνο σύμμαχο στο κόσμο τον Χαφτάρ δεν διανοούμαι. Εντάξει Κυριάκο; Μας άφησαν κι οι Βούλγαροι στη μοναξιά μας.

•Σε μουσική Μουζάκη  και στίχους Σακελάριου για άλλο θέμα αλλά τους θυμήθηκα:
«Κοίτα ρε τι έπαθα στα καλά καθούμενα/ότι που ησύχασα κι ήμουν ευτυχής/ότι που καθάρισα με τα προηγούμενα/κοιτά ρε τι έπαθα στα καλά καθούμενα…..