Έχει διαφημιστεί με τον πλέον θορυβώδη τρόπο από την κυβέρνηση η κατάθεση νομοσχεδίου για την αδειοδότηση και τη λειτουργία των καναλιών. Η συνθηματολογία είναι επιθετική προς την ολιγαρχία και προς κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία επιχειρούν να εμφανίσουν ως συνδεδεμένα με επιχειρηματικά και μιντιακά κέντρα.
Είναι αυτονόητο ότι η φλυαρία δεν βοηθά σε τέτοιου είδους ζητήματα και, αντίθετα, δημιουργεί την αίσθηση επικοινωνιακού αντιπερισπασμού σε μια συγκυρία στην οποία το προβαλλόμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ «ηθικό πλεονέκτημα» του ακυρώνεται από συμπεριφορές υπουργών του. Είναι επίσης προφανές ότι ζητούμενο δεν πρέπει να είναι το ξεδίψασμα του απελπισμένου κοινού με το αίμα κάποιων μεγαλοσχημόνων, αλλά η εμπέδωση κανόνων διαφάνειας και δικαιοσύνης στο χώρο των ΜΜΕ. Και φυσικά, θα ήταν παράλογο και καταστροφικό να μη δοθεί έμφαση στην ενίσχυση της απασχόλησης όταν η ανεργία κινείται σε εφιαλτικά επίπεδα.
Επομένως, η κυβέρνηση θα κριθεί θετικά για τις προθέσεις της, εφόσον αποδειχθούν ανυστερόβουλες, για την αποτελεσματικότητά της και για την ουσία της ρύθμισης, εφόσον πραγματικά δημιουργηθεί ένα νέο, πιο φωτεινό τοπίο στα ΜΜΕ – όχι για την αντιδιαπλεκόμενη ρητορεία της ούτε για τις διχαστικές κατασκευές της.