Ο κυρίαρχος λαός ψήφισε. Για να’ μαστε πιό ακριβείς, ξεσπασε το θυμό του, την οργή του, την αγανάκτησή του και μάλιστα – σε μεγάλο βαθμό – με ακραίο, ντροπιαστικό για τη δημοκρατία μας τρόπο.

Η άλλη μέρα, που περιμέναμε με αγωνία, είναι πραγματικά μια άλλη μέρα, ένα διαφορετικό πολιτικό σκηνικό σε μια χώρα που, εδώ και καιρό, είναι μια άλλη χώρα…

Και τώρα; Τώρα πρέπει όλοι μας – τα κόμματα και οι ηγεσίες τους πριν απ’ όλα – ν’ αποφασίσουμε με υπευθυνότητα και ψυχραιμία ποιό είναι το μέλλον που θέλουμε για τον τόπο μας.

Θέλουμε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή Ελλάδα, που θα αξιοποιήσει την αλλαγή του ευρωπαϊκού κλίματος που ξεκίνησε ήδη από τη Γαλλία και θα προσπαθήσει να διαπραγματευτεί με τους δανειστές μας μια νέα, ρεαλιστική δανειακή συμβαση που θα συνδυάσει την υλοποίησή της με τη δυνατότητα ν’ ανακουφιστεί ο λαός και να βγει η χώρα μας απο την κρίση;

Ή θα διαλέξουμε τον δρόμο της καταγγελίας και της μονομερούς παραγραφής του χρέους, τον δρόμο, ουσιαστικα, της εξόδου απο την Ευτρώπη και το ευρώ, τον δρόμο της πτώχευσης και της απομόνωσης;

Η διαδικασία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, που ξεκινάει σήμερα, σ’ αυτο ακριβώς το ερώτημα καλείται ν’ απαντήσει και όχι σε μιά τυπική – και απολίτικη – συμπλήρωση του αριθμού 151.

Ο πρόεδρος της ΝΔ, παραζαλισμένος από το απρόσμενο γι αυτόν σοκ της λαϊκής ετυμηγορίας, στις εκλογές που ο ίδιος προκάλεσε ζητώντας αυτοδυναμία, δεν φάνηκε να συνειδητοποιεί την κατάσταση, σε αντίθεση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, που έδειξε να αποδέχεται ότι τίποτα δεν είναι πια το ίδιο για το κόμμα του.

Όπως, ωστόσο δήλωσε, ο Φώτης Κουβέλης, θα πρέπει όλοι να αποδεχτούν το γεγονός ότι το δικομματικό σκηνικό της μεταπολίτευσης δεν υπάρχει πιά και ότι η πολιτική που μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο καταδικάστηκε οριστικά και δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Η αλλαγή πολιτικής στη κατευθυνση μιάς προοδευτικής διεξόδου είναι το ζητούμενο.

Γιατι αλλοιώς, εκτός απο το να τιμωρήσουμε τους υπεύθυνους, θα έχουμε καταφέρει και να αυτοτιμωρηθούμε!