Δεν ξέρω γιατί, ίσως αυτό που ακούστηκε ότι επί τέλους η πρωθυπουργική σύντροφος Κα Περιστέρα Μπαζιάνα «τακτοποιήθηκε» στο Πολυτεχνείο, είναι που με έκανε να αναρωτηθώ για τα προσόντα της. Και επειδή τα «βιογραφικά» συχνά είναι σαν τις στατιστικές που κρύβουν την πραγματικότητα, είπα κι εγώ να δω την «ουσία». Βάλθηκα λοιπόν να διαβάσω την περιβόητη συνέντευξή της, κάτι που επιμελώς είχα μέχρι τώρα αποφύγει, φοβούμενος ότι θα μοιάζει με ομιλία του Τσίπρα.
Βεβαίως, δεν ήταν εύκολο να διαβαστεί, διότι δεν ήταν καν συνέντευξη! Αφού ο σκηνοθέτης απέφυγε ΟΛΕΣ τις ερωτήσεις, οι οποίες θα υποβάλλονταν σε μία κανονική συνέντευξη. Άσε που επιβεβαιώθηκε ο φόβος μου και έμοιαζε πραγματικά με ομιλία του Τσίπρα οπότε, με τα φρικτά στερεότυπά της, προκαλούσε και ψυχικές διαταραχές …
Επειδή λοιπόν ήταν αδύνατη η ανάγνωση ενός προπαγανδιστικού μονολόγου που εμφανιζόταν εικονικά ως συνέντευξη, για να το κάνω υποφερτό, αποφάσισα να το μετατρέψω εγώ σε πραγματική συνέντευξη. Μπήκα δηλαδή στον κόπο των δημιουργών της συνέντευξης, έστω και αν «αυτοί δεν μπήκαν στον δικό μου», που θα ‘λεγε και ο Σαββόπουλος.
Έτσι, μετά από κάθε «παύση» της Κας Μπαζιάνα, διατύπωσα τις ερωτήσεις, τις οποίες προκαλούσε αναγκαστικά αυτό που μόλις είχε πει, αλλά επιμελώς απέφυγε να θέσει ο λογογράφος της συνέντευξης.  Διαλέγω λοιπόν ελάχιστα τμήματα της αληθινής, μεταξύ μας, «συνέντευξης» που προέκυψε:
– Κα Μπαζιάνα, είπατε: «Κι απέναντί σου οι δανειστές είχαν θέσεις άτεγκτες, ήταν σαν μια τιμωρητική, φασιστική μπότα που προσπαθούσε να σου λιώσει το κεφάλι, να σε πατήσει κάτω…..».

– Ερώτηση: Ποιες συγκεκριμένα ήταν οι άτεγκτες «φασιστικές θέσεις» της Ευρώπης; Και για να σας διευκολύνω. Π.χ. το να εκσυγχρονίσουμε την δημόσια διοίκηση ήταν φασιστική θέση; Το να επιταχύνουμε την απονομή της δικαιοσύνης, ήταν φασιστική θέση; Το να απελευθερωθεί η χώρα από τη δουλεία της στις συντεχνίες και στις ομάδες συμφερόντων, ήταν φασιστική θέση; Το να γίνουν σεβαστές οι ανεξάρτητες αρχές, που ελέγχουν τις ακρότητες της εκτελεστικής εξουσίας, ήταν φασιστική θέση;

– Είπατε: «Το χειρότερο όλων, αυτό που δεν μπορώ να τους συγχωρήσω, είναι η απαίτησή τους να παραιτηθούμε από το δικαίωμα να έχουμε γνώμη πάνω στη μοίρα μας, να παραιτηθούμε από κάθε μάχη για να ορίσουμε το μέλλον μας. Η απαίτηση, μέσα κι έξω, ήταν να υποταχθούμε και μάλιστα γρήγορα».

Ερώτηση: Τι δηλαδή – συγκεκριμένα όμως – σας ζητήθηκε να κάνετε, ώστε να υποταχθείτε και να μην μπορείτε να ορίσετε το μέλλον σας; Από τι συγκεκριμένα σας ζητήθηκε να παραιτηθείτε; Και με ποιες πράξεις – όχι με συνθήματα –  εσείς αποτρέψατε αυτήν την υποταγή που σας ζητήθηκε;

– Είπατε: «Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν σαφές: “Συμφωνείτε με την πρόταση των δανειστών”;».

– Ερώτηση: Επειδή πρόταση των δανειστών δεν υπήρχε, αφού είχε αποσυρθεί, ποια ήταν η πραγματική πρόταση που θέσατε σε δημοψήφισμα; Και σε κάθε περίπτωση, τι – συγκεκριμένα όμως – πέτυχε καλύτερο ο ΣΥΡΙΖΑ με το δημοψήφισμα, σε σχέση με την πρόταση των εταίρων που αποσύρθηκε;

– Είπατε για τον κ. Τσίπρα: «Στηριζόμενος στο κρυστάλλινο “όχι” του ελληνικού λαού, επέστρεψε με μια συμφωνία που ήταν μακριά από αυτό που οραματιζόταν αρχικά”.

– Ερώτηση: Τι οραματιζόταν αρχικά; Και επειδή δεν θεωρούμε ότι είναι παρανοϊκός ώστε να ζει με φαντάσματα, σε ποια πραγματικά δεδομένα στήριζε αυτό που οραματιζόταν;

– Είπατε, πάλι για τον κ. Τσίπρα: «Έκανε έναν συμβιβασμό, όχι όμως ταπεινωτικό.  Έναν συμβιβασμό που πίστευε ότι είχε μια προοπτική: Να οδηγήσει τελικά στο τέλος της ηγεμονίας των ισχυρών, στο τέλος της παράλογης λιτότητας».

– Ερώτηση: Για να οδηγήσει ο συμβιβασμός σας «στο τέλος της ηγεμονίας των ισχυρών» και επί πλέον στο «τέλος της λιτότητας», είναι προφανές πως αυτός κόστισε στη χώρα πολύ λιγότερα, από  τον συμβιβασμό που πρότεινε η προηγούμενη κυβέρνηση με το γνωστό “email Χαρδούβελη”. Το οποίο μάλιστα, ακριβώς επειδή κόστιζε πολλά, κοντά στο ένα δις ευρώ, το είχατε καταγγείλει σχεδόν ως προδοτικό, αφού έτσι συνέχιζε τη «γενοκτονία». Πόσο λοιπόν λιγότερα στοίχισε ο συμβιβασμός του κ. Τσίπρα, από αυτόν που προτάθηκε με το προδοτικό “email Χαρδούβελη”;

– Είπατε: «Δεν ξέρω τι νόημα θα είχε αν είχαμε αυτοκτονήσει συλλογικά..»
– Ερώτηση: Το αν έχει «νόημα» ή όχι η αυτοκτονία, είναι φιλοσοφικό ζήτημα.  Όμως, το τι θα μας οδηγούσε στην συλλογική αυτοκτονία, είναι πολιτικό. Πώς λοιπόν θα αυτοκτονούσαμε συλλογικά, όπως λέτε; Μήπως εφαρμόζοντας τα συνθήματά σας; Επίσης, τι σας έκανε να καταλάβετε αυτό που ήδη είχε καταλάβει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας; Ότι δηλαδή αν εφαρμόζατε τα συνθήματά σας, θα οδηγούσατε τη χώρα σε συλλογική αυτοκτονία;
– Είπατε: «Ποια “δημοκρατία” των ισχυρών μπορεί να αγνοήσει την επιλογή ενός λαού να ακολουθήσει άλλο δρόμο και να δικαιολογήσει το πραξικόπημα σε βάρος του»;
– Ερώτηση: Ποιο είναι το πραξικόπημα που έγινε εις βάρος του λαού; Ποιος το έκανε και με ποιον τρόπο; Και με δεδομένο ότι, παρά το πραξικόπημα  είστε στην εξουσία,  πώς καταφέρατε να ανατρέψετε τους πραξικοπηματίες;
– Είπατε: «Πράγματι. Ξαναμπήκαν στην αριστερή φρασεολογία λέξεις όπως προδοσία, ψέματα, ρεφορμισμός».

– Ερώτηση: Θα συμφωνήσετε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, για να λένε κακές λέξεις, όπως  οι πρώην σύντροφοί σας Λαφαζάνης και Κωνσταντοπούλου, που σας απευθύνουν τις μομφές για «προδοσία, ψέματα και ρεφορμισμό». Και ότι ακριβώς επειδή δεν είναι όλοι ίδιοι, ουδείς διακήρυξε δείχνοντάς σας,  «ή εμείς ή αυτοί», ουδείς σας απείλησε με το εμφυλιοπολεμικό «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», ουδείς  σας απηύθυνε την εμφυλιοπολεμική μομφή «αυτοί που μας κυβερνάνε δεν είναι Έλληνες», ούτε τέλος σας είπαν Τσολάκογλου και Γερμανοτσολιάδες, όπως αποκαλούσατε εσείς τους αντιπάλους σας. Όταν λοιπόν, με τις παραπάνω εκδηλώσεις σας, εσείς είχατε επαναφέρει στον πολιτικό ανταγωνισμό το εμφυλιοπολεμικό ήθος, γιατί στη συνέχεια διαμαρτύρεστε για πολύ πιο ανώδυνες μομφές που σας προσάπτουν οι πρώην σύντροφοί σας;

– Είπατε: «Για ένα, όμως, είμαι απολύτως σίγουρη: Ότι η επιλογή της άτακτης σύγκρουσης θα έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους».

– Ερώτηση: Με δεδομένο ότι εσείς είχατε υποσχεθεί την «άτακτη σύγκρουση» με την οποία, όπως είχατε δεσμευτεί, θα κάνατε μέχρι και τις αγορές να χορεύουν, το ότι η υπόσχεσή σας αυτή «θα έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους», πότε το καταλάβατε;

– Είπατε: «Οι φτωχοί τα είχαν ήδη χάσει όλα. Οι πλούσιοι είχαν βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Και, σε περίπτωση κατάρρευσης, περίμεναν να πέσουν σαν όρνια να αγοράσουν μισοτιμής…».
– Ερώτηση: Όταν δηλαδή οι «εχθροί του λαού» (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση Παπαδήμου και στη συνέχεια οι Σαμαροβενιζέλοι, όπως τους λέγατε) προσπαθούσαν να αποτρέψουν την άτακτη χρεωκοπία, με συνέπεια, ακριβώς γι’ αυτό, να τους αποκαλείτε προδότες και γερμανοτσολιάδες, γνωρίζατε ποιόν εξυπηρετούσατε;
– Είπατε: «Θέλω να πω ότι η διαλεκτική της ζωής σε καλεί να διαπραγματευτείς επί τόπου ζητήματα που δεν μπορούσες να σταθμίσεις από πριν. Ο Τσίπρας μέσα σ’ αυτή τη δίνη δεν άλλαξε τον χάρτη των αξιών του, δεν τάχτηκε υπέρ των ισχυρών. Είναι πάντα με την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου».

– Ερώτηση: Με ποιόν τρόπο είναι ο κ. Τσίπρας «με την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου», όπως λέτε, όταν δεν ξέρει καν τι θα πει άνθρωπος του μόχθου; Όταν δηλαδή έχει τέτοια άγνοια, ώστε να πιστεύει ότι οι «άνθρωποι του μόχθου» είναι ανίκανοι ακόμη και να μαζεύουν σκουπίδια και ότι μόνον οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αυτήν την ικανότητα;

– Είπατε: «Φαίνεται ότι οι επιλογές που ακολουθήθηκαν είχαν έναν στόχο: την αποδέσμευση από την επιτροπεία και τον σταδιακό τερματισμό της λιτότητας. Περιμένω ως πολίτης να το δω να γίνεται πράξη».

– Ερώτηση: Ποια συγκεκριμένη επιλογή σας είχε στόχο την αποδέσμευση από την επιτροπεία ή το τέλος της λιτότητας; Ας πούμε, η δέσμευση όλης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, είναι αποδέσμευση;

Και πώς είναι «τερματισμός της λιτότητας», το να συμφωνείς και να ψηφίζεις τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση της φορολογίας με το τέχνασμα της μείωσης του αφορολογήτου, επειδή και μόνο έκανες την ατιμία να συμφωνήσεις την εφαρμογή τους στην θητεία της επόμενης κυβέρνησης;

– Είπατε: «Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αξία η απαξίωση του κοινωνικού συνόλου, η προκλητική αγνόησή του, με την αποφυγή της νόμιμης φορολόγησης»;

– Ερώτηση: Αφού θεωρείτε  «απαξίωση του κοινωνικού συνόλου» την «αποφυγή της νόμιμης φορολόγησης», τότε γιατί στηρίξατε το «Κίνημα Δεν Πληρώνω», που επεδίωκε ρητά την αποφυγή της νόμιμης φορολόγησης; Γιατί επίσης ο κ. Τσίπρας, προκειμένου να νομιμοποιήσει την μαζική αποφυγή της νόμιμης φορολόγησης και να πείσει τους πολίτες να μην πληρώσουν και αυτοί τους φόρους τους, δήλωνε δημόσια ότι, παρ’ ότι είναι ιδιοκτήτης ακινήτου, αρνείται να πληρώσει τους νόμιμους φόρους που του αντιστοιχούσαν;
Είπατε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήρε την εξουσία».
Ερώτηση: Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση περιορίζεται αυστηρά στις αρμοδιότητες που προβλέπει το Σύνταγμα, σε αντίθεση με καθεστώτα τύπου Κάστρο, όπου δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί, τι υποκρύπτει ο υπαινιγμός σας ότι θέλετε και την «εξουσία»;
– Είπατε ότι θα θέλατε να συναντήσετε: «Κάποιον που δεν ζει πια, δεν πρόλαβα να τον συναντήσω. Τον Φιντέλ Κάστρο».

– Ερώτηση: Για ποιο λόγο; Μήπως επειδή σας γοητεύει το γεγονός ότι δεν είχε μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την «εξουσία» – όπως είπατε ότι θέλετε και εσείς –  κάτι που του επέτρεψε να έχει όλους τους διαφωνούντες φυλακή; Μήπως γιατί πέτυχε να κάνει την Κούβα έναν απέραντο οίκο ανοχής, με την καθήλωσή της στην φτώχεια;  Μήπως επειδή, σαν να ήταν κληρονομικός βασιλιάς, άφησε κληρονομιά την εξουσία στον αδελφό του; Μήπως τέλος επειδή, εκμεταλλευόμενος την απόλυτη εξουσία του, χρησιμοποιούσε και  τις γυναίκες ως αντικείμενα και σεξουαλικά εργαλεία;