Το τρίτο μνημόνιο είναι βαρύτερο ή ελαφρύτερο από το πρώτο; Να ένα ερώτημα κενό νοήματος. Γιατί βέβαια δεν έχουμε να επιλέξουμε. Το τρίτο προστίθεται στα άλλα δύο και γι’ αυτό ο λογαριασμός γίνεται βαρύτερος. Αστε που συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Στο πρώτο έπρεπε να καλύψουμε 24 δισεκατομμύρια πρωτογενές έλλειμμα. Στο τρίτο είχαμε πρωτογενές πλεόνασμα 600 περίπου εκατομμυρίων. Κι όμως τέτοιου είδους ισχυρισμοί έχουν μπει στην προεκλογική αντιπαράθεση μαζί με, τι άλλο, την περιβόητη υπόσχεση των εταίρων για ελάφρυνση του χρέους. Η μέγιστη διαπραγματευτική επιτυχία σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα. Το ότι θα πρέπει να προηγηθεί η αξιολόγηση για τα «προαπαιτούμενα» είναι μια μικρή, οδυνηρή, λεπτομέρεια. Το κύριο είναι να καταλάβουμε τι πραγματικά «πετύχαμε».

Τον Ιούνιο λοιπόν, λίγο πριν από την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν επικαλεστεί την έκθεση του ΔΝΤ για το χρέος που υποστήριζε ότι δεν είναι βιώσιμο και χρειάζεται κούρεμα. Ηταν μια δικαίωση των ελληνικών θέσεων η οποία, όπως υποστήριζαν, δικαιολογούσε τον ισχυρισμό του κ. Βαρουφάκη ότι δεν θα υπογράψει καμία συμφωνία που δεν θα έδινε οριστική λύση στο χρηματοδοτικό μας πρόβλημα. Ως συνήθως, είχαν διαβάσει τη μισή έκθεση. Εγραφε λοιπόν το ΔΝΤ ότι τον Μάιο του 2014 το χρέος ήταν σε «βιώσιμη αν και ιδιαίτερα αβέβαιη τροχιά». «Αν το πρόγραμμα είχε εφαρμοστεί, συνέχιζε, δεν θα χρειαζόταν πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους» όπως προβλεπόταν «στα πλαίσια της συμφωνίας του 2012». Υπογραμμιζόταν μάλιστα ότι η δυναμική του χρέους το 2014 είχε βελτιωθεί για μια σειρά λόγους, ανάμεσά τους και το ότι χρειάστηκαν 11 δισεκατομμύρια λιγότερα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Τα περίφημα 11 δισεκατομμύρια που ανοήτως επέστρεψε ο κ. Βαρουφάκης επιτείνοντας την ασφυξία της οικονομίας.

Αυτά το 2014. Γιατί το 2015 «πολύ σημαντικές αλλαγές πολιτικής και των προοπτικών από την αρχή του έτους οδήγησαν σε μια πολύ σημαντική αύξηση των χρηματοδοτικών αναγκών». Πόση; Το ΔΝΤ υπολόγιζε ότι θα έπρεπε να μας δανείσει η Ευρώπη άλλα 36 δισεκατομμύρια, γεγονός που θα είχε σαν αποτέλεσμα να παραμείνει το χρέος στο 150% του ΑΕΠ το 2020 καθιστώντας αναγκαίο ένα κούρεμα κατά 30%! Αυτά τον Ιούνιο. Γιατί τον Ιούλιο, μετά το κλείσιμο των τραπεζών, σε έκτακτη έκθεση του ΔΝΤ οι εκτιμήσεις για το χρέος εκτινάχτηκαν στο 200% την επόμενη διετία και στο 170% το 2020. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει ότι αυτό που παρουσιάζεται ως επιτυχία στην πραγματικότητα είναι το καταστροφικό αποτέλεσμα της πολιτικής Τσίπρα- Βαρουφάκη. Πετύχαμε την υπόσχεση για ελάφρυνση, όπως προβλεπόταν και στη συμφωνία του 2012, καθιστώντας μόνοι μας το χρέος μη βιώσιμο. Η κυβέρνηση μας πέταξε στη θάλασσα και τώρα πανηγυρίζει γιατί μας έσωσε από πνιγμό.