Μ/ αρέσουν οι πολιτικοί που μιλάνε με αριθμούς. Δεν αερολογούν. Λένε ένα και ένα κάνει δύο. Ούτε δυόμισι, ούτε δυο στο περίπου. Δυο ακριβώς. Μ/ αρέσει, επίσης, στην πολιτική όχι μόνο η απλή αριθμητική, αλλά και η στοιχειώδης Άλγεβρα. Ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι ίσον ενάμισι εκατομμύριο μετανάστες. Ενάμισι ίσον ενάμισι. Άρα ενάμισι πλην ενάμισι ίσον μηδέν.
Μ αρέσουν, επίσης, οι πολιτικοί, που μιλάνε με ντοκουμέντα. Δυο με δυόμισι δισ. το πρωτογενές πλεόνασμα, άρα -πάντα μετά από αριθμούς ακολουθεί το φωτεινό κι ελπιδοφόρο άρα- το 70%, όπως έχουμε συμφωνήσει με την τρόικα, πάει σε επανόρθωση αδικιών: χαμηλοσυνταξιούχοι, ένστολοι, φάρμακα. Όμως, με την τρόικα είχαν συμφωνήσει το 70% του ε π ι π λ έ ο ν του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος να πάει σε κοινωνική πολιτική. Όχι το 70% ολόκληρου του πλεονάσματος. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Τα χοντρά γράμματα είναι η πανωλεθρία των τροϊκανών πρώτον με το ΦΠΑ στην εστίαση, δεύτερον με το επίδομα θέρμανσης και τρίτον με τις απολύσεις στο δημόσιο. Έχουμε και λέμε με το ΦΠΑ, ή μάλλον ούτε έχουμε, ούτε λένε τίποτα σχετικό. Πανεθνικός στόχος η εστίαση και οι τρεις αρχηγοί της τρικομματικής και οι δύο τώρα και σύμπασα η αντιπολίτευση. Η τρόικα προ του αρραγούς μετώπου λύγισε. «Εντάξει, αλλά δυο μήνες δοκιμαστικά». Το γιατί δεν ακούσαμε απολογισμό, είναι απλό. Διότι όχι μόνο δεν έπεσαν οι τιμές, όχι μόνο τσεπώθηκε η διαφορά, αλλά τώρα που θα επανέλθει το βάρβαρο 23% θα ανέβουν οι τιμές κατά 10% για να απορροφήσουν την… αύξηση.
Στη θέρμανση τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Αν η πηγή μου ακριβολογεί, η τρόικα είπε στους δικούς μας τα εξής: «Είχατε γράψει στον προϋπολογισμό του /12 εκατοντάδες εκατομμύρια, πληρώσατε λιγότερο από το ένα πέμπτο. Μήπως τώρα να είσαστε πιο ρεαλιστές, να κάνετε πιο ελαστικές τις προϋποθέσεις και μήπως αντί να επιδοτείτε την κατανάλωση, να επιδοτούσατε βιοκλιματικά κτήρια και προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας;». Αυτή η πρόταση έγινε το πρωτοσέλιδο για τα κουφώματα. Κουφό; Όχι. Απλώς πολιτική, α λα ελληνικά.
Στις απολύσεις έγινε του Ηλία του 16oυ. Δε με ξέρεις, δε σε ξέρω. Αν ήταν, όπως μας βεβαιώνουν τα κανάλια, η ιστορία να τελείωνε με τους 2.000 της ΕΡΤ, μπορούν να μας πουν πρώτον γιατί η ΠΝΠ έγινε για όλους τους οργανισμούς του Δημοσίου και όλους τους εποπτευόμενους φορείς και όχι μόνο για την ΕΡΤ; Δεύτερον, αν τελειώσαμε με τους 2.000, τότε γιατί διαλύθηκαν οι δημοτικές αστυνομίες, γιατί διώχτηκαν οι σχολικοί φύλακες; Θα μου πείτε ότι τότε το στοίχημα για την κυβέρνηση ήταν η δόση με τα 7,5 δισ. Ενώ τώρα, που έμεινε η ουρά, μπορεί να κερδίσει ο Αδωνις το δικό του στοίχημα. Κανείς δε σκέφτηκε ότι αν κέρδιζε το στοίχημα ο Άδωνις με τον Παμίτη συνδικαλιστή -διαθεσιμότητα ίσον καμία απόλυση – τα μαντάτα θα φτάναν στις Βρυξέλλες;
Με συγχωρείς, αναγνώστη, που ξέφυγα από τον αντιμνημονιακό οίστρο. Συγγνώμη αν προσπαθώ να δω λίγο πιο πέρα από τις επικείμενες κάλπες. Με συμπαθάτε αν δεν μπορώ να καταλάβω πως ενάμισι μείον ενάμισι κάνει μηδέν.