Η «αιωνιότητα» των λαών, και πως αυτό εκδραματίστηκε στη Μεσόγειο!

25 Απρ 2021

ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΦΡΑΤΗ.                                                                                     

Ο ευρύτερος Μεσογειακός χώρος , που οριοθετείται από τα στα στενά του Γιβραλτάρ στα δυτικά , ως και τη Μεσοποταμία του Τίγρη και του Ευφράτη στα ανατολικά ,υπήρξε η περιοχή όπου γεννήθηκαν και άνθισαν οι πρώτοι πολιτισμοί της ανθρωπότητας . Οι πολιτισμοί αυτοί  , που μετρούν ως και 5.000  χρόνια ,είναι εκείνοι που δημιούργησαν τις βάσεις για τις επιστήμες αλλά  και για τις καλές τέχνες. Πολλοί περισσότεροι από τους πολιτισμούς υπήρξαν οι λαοί που εμφανίστηκαν στον ζωτικό αυτό χώρο , όπου διέγραψαν ή και διαγράφουν ακόμη  τον ιστορικό τους κύκλο.  Ο κύκλος αυτός  για άλλους διήρκεσε μερικούς αιώνες και για άλλους μερικές χιλιετίες και για κάποιους διαρκεί ακόμη .                                                                                                                          

Οι λαοί που η διάρκεια της ύπαρξής τους ήταν πεπερασμένη και μετά πέρασαν στην αφάνεια ή και εξαφανίστηκαν εντελώς ήταν πολλοί . Οι λόγοι που τους οδήγησαν στον αφανισμό , ήταν κυρίως οι σκληρές αντιπαραθέσεις και οι συγκρούσεις που είχαν με άλλους ισχυρότερους λαούς οι οποίοι και τους αφομοίωσαν . 


Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ ΛΑΩΝ  ΤΗΣ 2ΗΣ π.Χ.  ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ                                                                                        

Από τους αρχαιότερους λαούς που εμφανίστηκαν στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου με σχετική χρονική σειρά εμφάνισης είναι  :                                                                                                

Oι αρχαίοι Αιγύπτιοι στον χώρο της σημερινής Αιγύπτου από τα παράλια της Μεσογείου ως και την αρχαία Νουβία κατά μήκος του Γαλάζιου και Λευκού  Νείλου.

Οι αρχαίοι Λίβυοι στο χώρο της σημερινής Λιβύης  .                                                                                           

Οι Ακκάδες στο χώρο της Μεσοπταμίας                                                                                                      

Οι Ασσύριοι στο χώρο της βόρειας Μεσοποταμίας.                                                                                 

Οι Σουμέριοι στο χώρο της νότιας Μεσοποταμίας.                                                                                   

Οι Βαβυλώνιοι στο χώρο της νότιας Μεσοποταμίας.                                                                                

Οι Μινωϊτες στην  Κρήτη .                                                                                                                                  

Οι Φοίνικες στο χώρο της Συροπαλαιστίνης.                                                                                         

Οι Λαοί της θάλασσας όπως ονοματίστηκαν από τους αρχαίους Αιγυπτίους.


ΟΙ ΝΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ .                                                                                                                  Τ


Η μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας .Το μεγαλείο της Αρχαίας Αιγύπτου!


Την περίοδο των τελευταίων αιώνων της 2ης π.Χ. χιλιετίας και μετά τη λήξη του Τρωϊκού πολέμου ,το 1200 περίπου π.Χ. ,στη Μεσόγειο ,εξέλειπαν  οι σπουδαίοι πολιτισμοί .              

Τους  αιώνες αυτούς  οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι πολύ αργότερα τους χαρακτήρισαν ως σκοτεινή περίοδο. Επακόλουθο  της πολιτισμικής  αυτής δυσπραγίας , ήταν να αναπτυχθεί μεγάλη αναστάτωση και αναρχία στο Μεσογειακό χώρο που είχε σαν αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν οι επιδρομές και οι πειρατείες. Σε αυτές τις επιδρομές συμμετείχαν ενεργά οι επωνομαζόμενοι  «λαοί της θάλασσας»  οι οποίοι  εμφανίσθηκαν εκείνη  τη περίοδο  στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Δυστυχώς οι λαοί αυτοί από μόνοι τους  δεν άφησαν τα πολιτισμικά τους ίχνη .Οι πληροφορίες μας για αυτούς προέρχονται και μόνο από  από αναγραφές σε παπύρους , καθώς και από  ζωγραφικές παραστάσεις σε  στήλες και τάφους  των Αιγυπτίων Φαραώ της 19ης δυναστείας και κυρίως του Ραμσή του Γ΄.                                                                         

Αναπαριστούνται και περιγράφονται ως επιθετικοί και πολεμοχαρείς  λαοί , προερχόμενοι από νησιά ή και παράκτιες περιοχές και τους οποίους αντιμάχονται οι Αιγύπτιοι πολεμιστές. Ίσως είναι εκείνοι που ενοχοποιούνται και  για την καταστροφή του πλούσιου βασίλειου της Ογκαρίτ στην παράκτια  περιοχή της βόρειας Συρίας ακριβώς απέναντι από τη Κύπρο. Ήταν οι λαοί που ονοματίστηκαν στις εγγραφές των Αιγυπτίων ως:                                                                                                                                                                


Σαρντάνα , Σεκελές , Εκβές ή Αχιγιάβα ,Τερές , Λούκα , Μεσβές , Πελεσέτ , Τζεκέρ ,Ντενυέν , Βεσές και Σερντέν .                                                                                                                   

Είναι άγνωστο στην επιστημονική κοινότητα , που ακριβώς ήταν οι βάσεις τους και οι περιοχές κατοίκησής τους .Το πιο πιθανόν είναι ότι ζούσαν ως «νομάδες  λαοί της θάλασσας» οι οποίοι  μετακινούνταν διαρκώς , αφού η μοναδική τους δραστηριότητα  ήταν η πειρατεία , από όπου εξασφάλιζαν  τα αγαθά για την επιβίωσή τους. Η ακριβής  ιστορική τους διαδρομή ακόμη παραμένει άγνωστη.


ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ 1ΗΣ  π.Χ. ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ .                                                                                                                           

Στα τέλη της 2ης χιλιετίας κάνουν την εμφάνισή τους νέοι  λαοί , αρχής γενομένης από το βόρειο Αιγαίο ,τη Μαύρη θάλασσα ,αλλά και από  ολόκληρη τη Μεσόγειο , όπως :                                       

Οι Σκύθες στις βόρειες ακτές του Εύξεινου Πόντου .                                                                                

Οι Δάκες στα βόρεια Βαλκάνια .                                                                                                                  

Οι Ιλλυριοί στις ακτές της Δαλματίας .                                                                                                         

Οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Μακεδόνες στον Ελλαδικό χώρο .                                                                 

Οι Θράκες και οι Κίκκονες , στις ακτές του  βόρειου Αιγαίου .                                                                  

Στο χώρο της Μικράς Ασίας εμφανίζονται πολλοί λαοί με περιορισμένο γεωγραφικό  χώρο ο καθένας  τους , άλλοι Αρχαιοελληνικής και άλλοι Ασιατικής καταγωγής , όπως :                   

Οι Ίωνες , οι Λυκάονες , οι Πισίδιοι , οι Λύκιοι , οι Αλασγοί , οι Αιολείς , οι Μύσιοι , οι Παμφύλιοι  , οι Τρώες , οι Παφλαγόνες , οι Κάρες , οι Καππαδόκες , οι Βιθύνιοι και οι Κύλικες.                                                                                Οι Ίβηρες ,  στην Ιβηρική χερσόνησο .                                                                                                             

Οι Καρχηδόνιοι ,όντες αποικία των Φοινίκων , στο χώρο της Λιβύης .                                                

Οι Ναβαταίοι , στην Αραβική χερσόνησο ως οι πρόγονοι των Αράβων.                                              

Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι ,ως μια πολυεθνική  οντότητα ,που ξεκίνησαν από την Ιταλική χερσόνησο και τελικά κυριάρχησαν σε ολόκληρη τη παράκτια Μεσόγειο. 

Οι Βυζαντινοί , επίσης  πολυεθνική οντότητα,  οι οποίοι στην πραγματικότητα υπήρξαν η συνέχεια των Ρωμαίων με τη διαφορά ότι είχαν ασπαστεί τον χριστιανισμό.Οι ίδιοι βέβαια  θεωρούσαν τους εαυτούς τους πάντα , Ρωμαίους πολίτες.                                                                                                                                         

Οι Άραβες, που ξεκίνησαν από την Μέκα και τη  Μεδίνα με ιδρυτή του χαλιφάτου τους και  θρησκευτικό τους ηγέτη τον  ίδιο τον Μωάμεθ και που σε διάστημα μερικών αιώνων κυριάρχησαν στην Μεσόγειο .                                                                                                                       

Οι Οθωμανοί , οι οποίοι υπήρξαν η εξέλιξη των Αράβων.Με γεννάρχη τους τον  φύλαρχο Οσμάν , από όπου πήραν και το όνομά τους  εμφανίστηκαν τέλη του 1200 μ.Χ. και οι οποίοι με τις αλλεπάληλες επιδρομές τους ενάντια στις εθνότητες του Βυζαντίου  έφτασαν ώς και τα περίχωρα της Βιέννης.    


H ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΜΙΝΩΪΤΩΝ .                                                                                                                              

Οι Μινωϊτες ήταν ένας  ιδιαίτερα φιλήσυχος λαός , που δημιούργησε έναν από τους πιό λαμπρούς πολιτισμούς της 2ης π.Χ. χιλιετίας .Δεν επεδίωξαν συγκρούσεις και δεν εμφάνισαν  επεκτατική ταχτική προς άλλους λαούς . Αντίθετα ανέπτυξαν πολύ καλές εμπορικές και πολιτιστικές  σχέσεις με τους γείτονές τους , και κυρίως με τους Αιγύπτιους και τους Φοίνικες . Ωστόσο, η θεά τύχη τους επιφύλασσε σκληρή αντιμετώπιση .  Η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης αρχές του 1400 π.Χ.που προκάλεσε κατ΄ αρχήν ένα ισχυρό σεισμό και στη συνέχεια ένα τεράστιο παλιρροιακό κύμμα που έπληξε όλη τη βόρεια Κρήτη, κατέστρεψε το βασίλειο των Μινωϊτών και κυρίως τα βασιλικά κέντρα της Κνωσού , των Μαλίων και της Ζάκρου.  Ήταν τόσο ολοκληρωτική η καταστροφή που υπέστη το βασίλειο των Κρητών , που  πέρασαν πολλά-πολλά  χρόνια ώσπου το νησί  να καταφέρει να ανακάμψει . Εν τέλει αποδείχτηκε πως οι Μινωϊτες πράγματι δεν ήταν στους ευνοούμενους της θεάς !


ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΟΥ ΕΠΕΖΗΣΑΝ.                                                                                                                           

Από το σύνολο των δεκάδων λαών που εμφανίστηκαν και διεδραμάτισαν  ρόλο στον Μεσογειακό χώρο , οι πιο πολλοί αφανίστηκαν ή απορροφήθηκαν από άλλους ισχυρότερους .Οι λαοί που ακόμη και σήμερα παραμένουν στον ιστορικό τους  χώρο  στη Μεσόγειο , και διατηρούν τα κύρια πολιτισμικά τους στοιχεία , όπως τη γλώσσα και τη θρησκεία τους είναι πολύ λιγότεροι από το σύνολο αυτών  που εμφανίστηκαν εκεί , και έζησαν για αιώνες ή και για χιλιετίες .Οι πρώτοι που αφανίστηκαν  και μάλιστα χωρίς  να αφήσουν καθόλου πληροφορίες για τη ιστορική τους διαδρομή ήταν ΄΄οι λαοί της θάλασσας΄΄ . Επίσης όλοι οι επιμέρους λαοί της Μικράς Ασίας , είτε αφανίστηκαν είτε ενσωματώθηκαν  αρχικά στην Οθωμανική αυτοκρατορία και τελικά  στη σημερινή Τουρκία .                                                     

Έν τέλει όμως εκείνοι που διέσωσαν τόσο τα πολιτισμικά τους στοιχεία όσο και τον γεωγραφικό τους χώρο , ήταν :                                                                                                                                                                   

Α . Οι Αιγύπτιοι , που όμως επειδή υπέστησαν πολλές κατακτήσεις από άλλους λαούς , παρέμειναν  μεν στον γεωγραφικό τους  χώρο , όμως  η φυσιογνωμία τους ως λαός διαφοροποιήθηκε αρκετά . Σήμερα πια , μόνο η θρησκευτική κοινότητα των Αιγυπτίων Κοπτών χριστιανών των οποίων ο πληθυσμός  τους ανέρχεται στα 13 περίπου εκατομύρια ( το 12% του πληθυσμού της Αιγύπτου) θεωρούνται πως  είναι οι απόγονοι των Αρχαίων Αιγυπτίων.                                                                                                                                                  

Β. Οι Έλληνες που μαζί με τους Μακεδόνες και τους  Κρήτες , αποτελούν τους απογόνους των Ελληνικών φύλων και των Μινωϊτών .Οι Κρήτες μάλιστα σύμφωνα με τη περιγραφή του Όμηρου στην Οδύσσεια ΄΄ομιλούσαν γλώσσα μεμιγμένη ΄΄ καθόσον αποτελούνταν από Κύδωνες και Ετεόκρητες και Πελασγούς και Αχαιούς  ακόμη και Δωριείς !                                

Γ. Οι Ισραηλίτες , ως οι απόγονοι των αρχαίων Ισραηλιτών , που διατήρησαν την θρησκεία και γλώσσα τους την Εβραϊκή .  Όμως αφού είχαν διασκορπιστεί στα πέρατα του κόσμου εν τέλει μόλις  το 1948 τους δόθηκε ξανά η ευκαιρία , ώστε  κάποιοι τουλάχιστον να καταφέρουν να κατοικήσουν στη γη των προγόνων τους .                                                                                                                                          

Δ.Οι Λατινογενείς λαοί ,όπως οι Ιταλοί , οι Ρουμάνοι και εν μέρει οι Γάλλοι  , ως απόγονοι των αρχαίων Ρωμαίων , χριστιανοί στο θρήσκευμα με λατινογενείς γλώσσες  κατάφεραν να παραμείνουν  στο χώρο των προγόνων τους.                                                                                                                                    

Ε.Οι Ισπανοί , ως οι απόγονοι των αρχαίων Ιβήρων , ναι μεν  παρέμειναν στον χώρο των προγόνων τους αλλά με διαφορετικό θρήσκευμα και γλώσσα .                                                                                         

ΣΤ.Οι Άραβες , οι οποίοι όμως  διαφοροποιούνται  σε  πολλόυς εθνοτικούς  λαούς , όπως οι Μαροκινοί , οι Τυνήσιοι , οι Λίβυοι , οι Σουδανοί , οι Ιορδανοί ,οι Παλαιστίνιοι , οι Λιβανέζοι ,οι Ιορδανοί ,οι Σύριοι , οι Ιρακινοί , και όλοι οι λαοί της Αραβικής χερσονήσου  διατήρησαν μεν κοινή γλώσσα και θρησκεία με τους προγόνους τους , όμως ο καθένας τους έχει το δικό του γεωγραφικό χώρο  και  τα δικά του ίδια πολιτισμικά χαρακτηριστικά.                                                                                                                                   

και Ζ.Οι Τούρκοι ,απο τους νεότερους λαούς  , ως οι απόγονοι των Οθωμανών, διατηρούν μεν  το γεωγραφικό χώρο και τη θρησκεία των προγόνων τους  όμως έχει διαφοροποιηθεί η γλώσσα και η γραφή τους .


Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ .                                                                                                                                        

Από τις παραπάνω  λοιπόν  διηγήσεις γίνεται ολοφάνερο πως η τύχη των λαών της Μεσογείου  με κάθε άλλο παρά με  την αιωνιότητα  σχετίζεται! Αποδεικνύεται ακόμη το πόσον κίνδυνο διέτρεχε ένας λαός  να  χαθεί , όσο μεγάλος και κραταιός και να υπήρξε . 

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα  λαού που αφανίστηκε , ήταν εκείνο  των Καρχηδόνιων , όπου στην ακμή τους είχαν φτάσει  και  προ των πυλών της Ρώμης .                                                

Εάν θα την καταλάμβαναν πιθανόν να κατακτούσαν και ολόκληρη  τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία . Όμως  δυστυχώς για αυτούς ηττήθηκαν  , και έκτοτε  πολύ γρήγορα οι Ρωμαίοι τους αφάνισαν !                                                                                                                                                    

Ομως όσον αφορά τον   Ελληνικό  λαό , που πέραν της  τύχης που οι θεοί  του επεφύλλαξαν ,   αποδείχτηκε  πως  στον ψυχισμό των πολιτών του , υπήρχε και  ένα υπερβατικό στοιχείο . Ήταν εκείνο που τον έκανε να αντέξει στις  σφοδρές επιδρομές εναντίον του «στον ρουν της ιστορίας» , και να καταφέρει  να διατηρήσει αναλλοίωτη  την οντότητά του . Ποιό όμως αλήθεια θα μπορούσε να ήταν αυτό το υπερβατικό στοιχείο !                                                                                                                                

Σίγουρα ήταν  κάποιο  ,που κινούνταν και κινείται  πέραν ( μετά)  των ορίων  της φυσικής ,  και  που πάντα θα παραμένει κρυφό και άγνωστο . Εκείνο όμως που θα διατηρείται σίγουρο και αδιαπραγμάτευτο  στο διηνεκές , είναι η βεβαιότητα για την αιωνιότητα της φήμης των Ελλήνων  !