Στις 27 Δεκεμβρίου 1944 ,έγινε σύσκεψη στο Υπουργείο Εξωτερικών μεταξύ των πολιτικών κομμάτων με αντικείμενο την κατάπαυση του πυρός στους δρόμους της Αθήνας .Την προηγουμένη είχε γίνει στον ίδιο χώρο σύσκεψη στην οποία συμμετείχε και ο Τσώρτσιλ .Στη σύσκεψη της 27ης Δεκεμβρίου – και ενώ η στρατιωτική ήττα του ΕΛΑΣ ήταν πλέον βεβαία – οι πολιτικοί που εκπροσωπούσαν τα αστικά κόμματα ,ζήτησαν από τον Σιάντο και τον επίσης παρευρισκόμενο Παρτσαλίδη να τους πουν τι ζητούν ώστε επι τέλους να σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Ο Σιάντος τότε ζήτησε το 40 -50 % των υπουργείων και απαραιτήτως τα υπουργεία Εσωτερικών και Δικαιοσύνης και τα υφυπουργεία Αμυνας και Εξωτερικών .Η συζήτηση διακόπηκε εν μέσω αντεγκλήσεων λόγω των παράλογων αυτών απαιτήσεων του ΚΚΕ ,και δεν επαναλήφθηκε. Στις 5 Ιανουαρίου ο ΕΛΑΣ εγκατέλειπε ηττημένος την Αθήνα .Πολλά χρόνια αργότερα , στη δεκαετία του 70 , ο Μ Παρτσαλίδης αποκάλυψε πως η ηγεσία του ΚΚΕ εκτίμησε την επισκεψη του Τσώρτσιλ ως πράξη αδυναμίας που έγινε κάτω από την πίεση της βρετανικής κοινής γνώμης και των συνδικάτων . Ως εκ τούτου θα εδέχετο τις προτάσεις της Αριστερας. Όμως ο Βρετανος πρωθυπουργός ήρθε στην Αθήνα για να γνωρίσει προσωπικά τον υποψήφιο Αντιβασιλέα Δαμασκηνό και να δείξει στην κοινη γνώμη της χώρας του , έμπρακτα ,το ενδιαφέρον του για την Ελλάδα .Παρέμεινε πιστός στο αρχικό του δόγμα ‘’ πρώτα νίκη ,μετά ειρήνη’’.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι μια εσφαλμένη εκτίμηση της κατάστασης οδήγησε σε μιαν ολοκληρωτική ήττα που θα μπορούσε να είχε περιορισθεί ως προς την έκταση της, αν γινόταν άλλες προσεγγίσεις της πραγματικότητας..Και κυρίως αν λαμβανόταν υπ’ όψιν από το ΚΚΕ ο στρατιωτικός συσχετισμός των δυνάμεων έτσι όπως είχε διαμορφωθεί τις τελευταίες μέρες.Είναι γνωστό πως η ανίχνευση των προθέσεων του αντιπάλου και η ορθή ανάγνωση του συσχετισμού των δυνάμεων αποτελούν την πεμπτουσία της πολιτικής.Απαιτούν ικανότητες ανάλυσης και σύνθεσης των δεδομένων καθώς και της πρόσληψης του γενικότερου πλαισίου εντος του οποίου κινούνται τα δρώντα υποκείμενα. Η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ τότε ,φάνηκε πως δεν είχε αυτές τις ικανότητες και ηττήθηκε.( ευτυχώς).
Σήμερα 70 χρόνια μετά ,οι πολιτικοί απόγονοι αυτών των ανθρώπων κινδυνεύουν να υποπέσουν ακριβώς στα ίδια λάθη.Η ηγεσία του Σύριζα αδυνατεί να αναλύσει τον συσχετισμό των δυνάμεων που υφίσταται μεταξύ της χώρας μας και των δανειστών της..Αδυνατεί να δεί πως όλα τα όπλα ( πολιτικά ,οικονομικά , νομικά ) βρίσκονται στην πλευρά τους .Και ευτυχώς που εκτός από δανειστές είναι και εταίροι μας.Πρόθεση τους δεν είναι να μας καταστρέψουν ούτε να μας εξαθλιώσουν .Προσπαθούν να φέρουν την οργάνωση της κοινωνίας μας κοντά στο ευρωπαικό επίπεδο ,γιατί δυστυχώς μας χωρίζει απόσταση μεγάλη. Ετσι επιζητούν τη συνεργασία μας στην από κοινού χάραξη των στόχων. Αλλά το πολιτικό προσωπικό της χώρας φαίνεται κατώτερο των περιστάσεων αθετώντας συμφωνίες και θέτοντας λάθος στόχους ,παραγνωρίζοντας πλήρως πως οι αστοχίες του προκαλούν ζημίες στο κοινωνικό σώμα και την οργή των εταίρων χάρη στη συμπαράσταση των οποίων επιβιώνουμε.
Αρα η επιλογή της ρήξης από το Σύριζα θα μετατρέψει τους εταίρους μας σε άτεγκτους δανειστές ,έτοιμους να ενεργοποιήσουν το οπλοστάσιο τους.Δεν κατανοούν οι του Σύριζα ότι η αναμέτρηση είναι άνιση και θα μας συντρίψει ,ενώ μόνον η συνεργασία και η συνενόηση θα μας οδηγήσουν σε μιαν αργή ,δύσκολη αλλά σταθερή ανάκαμψη.Απλή λογική που φαίνεται ότι λείπει. Η υφέρπουσα άποψη πως η ‘’ελληνική εξέγερση ‘’ θα είναι το φυτίλι που θα ανατρέψει τις ευρωπαικές ισορροπίες ή θα πυροδοτήσει ανάλογες εξεγέρσεις στον ευρωπαικό Νότο –εκτός από το γνωστό βολονταρισμό της μαρξιστικής αριστεράς –προδίδει παντελή άγνοια του διεθνούς πλαισίου εντός του οποίου κινείται η χώρα μας. Προφανώς τα γνωστικά εργαλεία που διαθέτει η ηγεσία του Σύριζα για να προσεγγίσει αυτήν την κατάσταση είναι ανεπαρκή.Η ταξική ανάλυση δεν τα ερμηνεύει όλα .Και κυρίως όταν είναι ο μοναδικός οδηγός για χάραξη στρατηγικής και τακτικών στόχων, παράγει απλοικές πολιτικές και τυχοδιωκτικούς στόχους. Η Ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιες συμπεριφορές που οδήγησαν σε συντριβή τα υποκείμενα τους.
Προς τα εκεί οδηγεί και η απόφαση του Σύριζα για επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών γιατί δεν εξηγεί με τι όπλα θα το ζητήσει και θα το επιβάλει, τη στιγμή που εμείς προσερχόμαστε στη διαπραγμάτευση άοπλοι και οι δανειστές μας πάνοπλοι.Για μια ακόμα φορά η Αριστερά διαβάζει λάθος τον συσχετισμό των δυνάμεων ή τον αγνοεί, ωθούμενη αταβιστικά από το δόγμα ‘’ εάν κάτι θέλουν οι κομμουνιστές, το πετυχαίνουν’’.Η αδιέξοδη και αφελής σκέψη της κινδυνεύει να εγκλωβίσει μια χώρα ,που με θυσίες πέτυχε τη θεαματική βελτίωση κάποιων οικονομικών δεικτών ,και που εξαιτίας της Αριστεράς πιθανόν να βρεθεί ξανά στο σημείο μηδέν.
Τις λάθος εκτιμήσεις και επιλογές της ηγεσίας του ΚΚΕ το 1944 ,δεν τις πλήρωσαν μόνον οι κομμουνιστές αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός.Σήμερα ,70 χρόνια μετά ,σε μια επαναφορά της Ιστορίας , υπάρχει ο κίνδυνος την εσφαλμένη πρόσληψη της διεθνούς κατάστασης και του συσχετισμού των δυνάμεων από την ηγεσία του Σύριζα ,να την πληρώσει και πάλι ο ελληνικός λαός.