Πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότητας μία θλιβερή ιστορία με πρωταγωνιστές μονάδες του ΑΠΘ. Σύμφωνα με προχθεσινό ρεπορτάζ της εφημερίδας “Θεσσαλονίκη” “…το ΣΔΟΕ ολοκλήρωσε πριν από μερικές ημέρες τις πολύμηνες έρευνες τις οποίες διεξήγαγε σχετικά με υποθέσεις οικονομικής διαχείρισης στο ΑΠΘ έπειτα από μπαράζ αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων στον Τύπο”. Κατά το ρεπορτάζ “…το πόρισμα του ΣΔΟΕ διαπιστώνει αξιόποινες πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, καθώς από την έρευνα την οποία διεξήγαγε προέκυψε ότι η Εταιρεία Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του ΑΠΘ και κατά συνέπεια το Πανεπιστήμιο ζημιώθηκε οικονομικά κατά εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ”. Στις 21 Μαρτίου 2011 ο γράφων σε εκτενές μήνυμά του στο “Διάλογο”, το ηλεκτρονικό βήμα που παρακολουθούν 1.600 καθηγητές του ΑΠΘ, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι “…η σύγκλητος του ΑΠΘ πρέπει να αποφασίσει αυτοβούλως ένα ‘Διαύγεια ΑΠΘ’ και να αναρτά εκεί όλες τις κινήσεις: α) από το τμήμα του τακτικού προϋπολογισμού που διαχειρίζεται η πρυτανεία και β) από τα έσοδα της Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας. Ειδικά η τελευταία ως “γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνον να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια””. Τρεις ημέρες μετά, στις 24 Μαρτίου 2011, η σύγκλητος, αντιδρώντας θετικά στην παραπάνω έκκληση, σε επίσημη ανακοίνωσή της αναφέρει μεταξύ άλλων: “Οι πρυτανικές αρχές στο πλαίσιο της μέγιστης δυνατής διαφάνειας ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να δημοσιοποιούνται στο εξής όλες οι οικονομικές πράξεις και της Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του ΑΠΘ στο διαδίκτυο κατ’ αναλογία του συστήματος ‘Διαύγεια’…”. Δυστυχώς η δημόσια αυτή δέσμευση δεν υλοποιήθηκε ποτέ, άγνωστο γιατί. Ίσως, αν είχε εισακουστεί η έκκληση του γράφοντος, τα θλιβερά αυτά φαινόμενα να είχαν αποφευχθεί. Ο νόμος 4009/2011, ο λεγόμενος νόμος Διαμαντοπούλου, προβλέπει την υποχρεωτική ίδρυση ΝΠΙΔ, που θα ενοποιεί και θα διαχειρίζεται με απόλυτη διαφάνεια και με θεσμοθετημένη λογοδοσία όλους τους πόρους ενός ΑΕΙ, συμπεριλαμβανομένων φυσικά εκείνων της Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας. Οι πρυτάνεις της χώρας εδώ και δύο χρόνια καθυστερούν με πάσης φύσεως δικαιολογίες τις διαδικασίες συγκρότησης των ΝΠΙΔ. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες μάλιστα η 74η σύνοδος των πρυτάνεων (sic) εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο βάλλει ευθέως κατά των ΝΠΙΔ. Στην πραγματικότητα οι πρυτάνεις ζήτησαν την επιστροφή στην ερασιτεχνική, αδιαφανή, πελατειακή και ρουσφετολογική οικονομική διαχείριση, αρκεί να συνεχίσουν να την ασκούν αυτοί. Ο γράφων δεν ισχυρίζεται ότι οι πρυτάνεις της χώρας ασκούν πλημμελώς την οικονομική διαχείριση. Αντίθετα στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι έντιμοι άνθρωποι, που όμως δεν έχουν την κατάλληλη γνώση, για να διαχειριστούν τα πολύπλοκα οικονομικά των ελληνικών ΑΕΙ. Το πρόβλημα είναι το παρωχημένο θεσμικό πλαίσιο, που ο 4009 προβλέπει ρητά να αλλάξει. Από την εποχή που ήταν μία οικογένεια που διαχειρίζονταν το “νοικοκυριό της”, κάθε πανεπιστήμιο έχει μετατραπεί σήμερα σε οργανισμό που διαχειρίζεται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ του φορολογούμενου (και δοκιμαζόμενου) πολίτη. Αν αληθεύουν όσα αναφέρονται στο ρεπορτάζ, είναι ακόμη πιο επείγουσα η ανάγκη να προχωρήσει άμεσα η ίδρυση του ΝΠΙΔ. Το λόγο έχει το Συμβούλιο του ΑΠΘ.