Οι Αμερικανοί έχουν μία παροιμία που αποτυπώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πως θα διεξαχθεί η επόμενη εκλογική μάχη στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην Ευρώπη .
Λένε λοιπόν ότι η γεωγραφία καθορίζει το πεπρωμένο μας .
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία λοιπόν , με τη βαθιά πολιτική και κοινωνική πόλωση, το που μένει κανείς αποτυπώνει και το ποιόν ψηφίζει.
Στο Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών αυτό έγινε περισσότερο από ποτέ αισθητό στις εκλογές για τη 12η περιφέρεια.
Πρώτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος , τον οποίο μάλιστα στήριξε προσωπικά ο Ντόναλντ Τραμπ , κινδύνευσε να χάσει την έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων από τον Δημοκρατικό αντίπαλο του Ντάνι Ο Κόνορ.
Θα μου πείτε τι σχέση έχει η γεωγραφία με αυτό ; Έχει και πολύ μεγάλη μάλιστα. Το Οχάιο έχει πολλά προάστια αλλά και πολλές μικρές επαρχιακές κωμοπόλεις και αραιοκατοικημένα χωριά.
Σε αυτές τις ειδικές εκλογές λοιπόν πήγαν να ψηφίσουν κυρίως οι κάτοικοι των προαστίων και του κέντρου . Το αποτέλεσμα ήταν ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος να κερδίσει μεν αλλά με πολύ μικρή διαφορά από τον δημοκρατικό Ο Κόνορ.
Όπως γράφουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς τα πράγματα είναι δύσκολα για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ενόψει των εκλογών για το Κογκρέσο γιατί θα πρέπει είτε να ξανακερδίσουν τους πολίτες των προαστίων είτε να πείσουν τους κατοίκους της επαρχίας να πάνε να ψηφίσουν μαζικά. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανό το ένα από τα δύο σώματα του Κογκρέσου να το κερδίσει το Δημοκρατικό Κόμμα.
Η ίδια εικόνα αποτυπώνεται και στις χώρες της Ευρώπης.
Όταν ο Τραμπ επισκέφτηκε την Πολωνία και εκφώνησε έναν πύρινο εθνικιστικό λόγο στην Πλατεία Κρασίνσκι της Βαρσοβίας το πλήθος πλήθος παραληρούσε από κάτω.
Αν κοιτούσε όμως κανείς πιο προσεκτικά θα παρατηρούσε πως η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήταν από τη Βαρσοβία και τα προάστια της αλλά είχε έρθει , με τα πούλμαν που είχε διαθέσει το κυβερνών κόμμα, από την επαρχία και τις πιο απομονωμένες περιοχές της Πολωνίας .
Οι κάτοικοι της Βαρσοβίας το πιθανότερο είναι ότι θα διαδήλωναν εναντίον και του Τραμπ και της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη .
Στην Τουρκία αναπτύσσεται επίσης η ίδια δυναμική. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στηρίζεται στις ψήφους των κατοίκων από τα βάθη της Ανατολίας και όχι των τουρκικών παραλίων και των μεγάλων πόλεων.
Και στην Ουγγαρία ο ακροδεξιός εθνικιστής πρωθυπουργός Βίκτωρ Όρμπαν είναι ελάχιστα δημοφιλής στη Βουδαπέστη.
Η υπόθεση του Μπρέξιτ και η εκλογική νίκη της ακροδεξιάς τόσο στη Γερμανία όσο και στη Γαλλία οδήγησε στην κινητοποίηση μεγάλης μερίδας των πολιτών που ζει εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων.
Και από τη μία πλευρά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο.
Η σύγχρονη πολιτική διαμορφωνόταν πάντα και από τις διαφορές και τις εντάσεις που υπήρχαν ανάμεσα στις πόλεις και την επαρχία.
Όμως η αστικοποίηση των πληθυσμών έκανε τις πόλεις να γίνουν το κέντρο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής.
Όσοι έμειναν στην επαρχία ένιωσαν περισσότερο από ποτέ πως οι κυβερνήσεις τους τους εγκατέλειψαν στην τύχη τους.
Έρευνα που έκανε το Ινστιτούτο Pew στις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξε πως το που ζεις καθορίζει και κυρίως διαμορφώνει και το πως βλέπεις τον κόσμο.
Όταν ετέθη το ερώτημα αν οι μετανάστες έχουν θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία στις αστικές περιοχές το 62% των λευκών μορφωμένων πολιτών και το 51% των μη λευκών απάντησε θετικά.
Αντίθετα μόνο το 36% των αμόρφωτων λευκών απάντησε ναι.
Δεν ισχύει βέβαια πάντα ο κανόνας που λέει ότι οι αστικές περιοχές και οι μεγάλες πόλεις ψηφίζουν φιλελεύθερα.
Στην Ινδία έχουμε το ακριβώς αντίθετο παράδειγμα . Οι πολίτες της μεσαίας τάξης που ζουν στις πόλεις είναι εκείνοι που κατά κύριο λόγο ψήφισαν και στήριξαν τον ακροδεξιό εθνικιστή πρωθυπουργό
Ναρέντρα Μόντι.
Και στην Αίγυπτο , στη Βραζιλία και στην Ταϊλάνδη είναι η μεσαία , μορφωμένη τάξη εκείνη που στήριξε τα τελευταία πραξικοπήματα ενάντια στο δημοκρατικό καθεστώς.