Οι Γάλλοι προσέρχονται από το πρωί στις κάλπες του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών. Οι πρώτες επίσημες εκτιμήσεις για το ποιός η ποιά θα βρεθεί εντός του Μεγάρου των Ηλυσίων Πεδίων τα επόμενα πέντε χρόνια θα δημοσιοποιηθούν με το κλείσιμο και της τελευταίες κάλπης στις 21.00 ώρα Ελλάδας. Στις περισσότερες γαλλικές εκλογικές περιφέρειες οι κάλπες κλείνουν στις 20.00 ώρα Ελλάδας, αλλά στις οκτώ μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας κλείνουν στις 21.00.

Οι μεγάλες γαλλικές εφημερίδες καλούν τους αναγνώστες τους να ψηφίσουν Μακρόν

Αρκετά μέσα ενημέρωσης της Γαλλίας κάλεσαν το κοινό τους να ψηφίσουν τον απερχόμενο πρόεδρο της Γαλλίας, τον Εμανουέλ Μακρόν, στον σημερινό αποφασιστικό δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.

Η εφημερίδα Le Parisien κάλεσε τους αναγνώστες της να μην «επιδεινώσουν την παγκόσμια κρίση» ψηφίζοντας «μια λαϊκίστρια υποψήφια». Η νίκη της κυρίας Λεπέν θα σήμαινε το ακριβώς αντίθετο από την εθνική ενότητα που είναι απαραίτητη το τρέχον διάστημα, επιχειρηματολόγησε η εφημερίδα, προσθέτοντας ότι εάν εκλεγεί πρόεδρος η υποψήφια της άκρας δεξιάς η Γαλλία θα μετατραπεί σε αναξιόπιστο εταίρο.

Οι  εφημερίδες Le Monde και Le Figaro προειδοποίησαν και οι δύο στα κύρια άρθρα τους εναντίον του εφησυχασμού λόγω του προβαδίσματος του αρχηγού του κράτους στις δημοσκοπήσεις. «Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να συμβάλετε να προληφθεί η έλευση στην εξουσία της υποψήφιας της άκρας δεξιάς, της Μαρίν Λεπέν: να ψηφίσετε τον αντίπαλό της, τον Εμανουέλ Μακρόν», τόνισε η Μοντ, προσθέτοντας πως κάνει αυτή την παραίνεση παρά τα σφάλματα του απερχόμενου προέδρου και τις ευθύνες που του αναλογούν κατ’ αυτή για την ενίσχυση της δεξιάς και της άκρας δεξιάς στη Γαλλία.

Η αποχή «δεν είναι επ’ ουδενί χρήσιμη για να σωθεί η χώρα μας από το χείρον», πρόσθεσε το κύριο άρθρο της Μοντ.

Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών εμφανίζουν τον απερχόμενο και υποψήφιο για επανεκλογή πρόεδρο Μακρόν μεταξύ 53,5% και 57,5%, δηλαδή κατά πάσα πιθανότητα νικητή των προεδρικών εκλογών, αλλά με ποσοστό σαφώς μικρότερο από το 66% που έλαβε το 2017, με αντίπαλο πάλι την Μαριν Λεπέν. Από την άλλη η Μαριν Λεπέν, κληρονόμος του ακροδεξιού κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας της Ζαν Μαρί πριν από 50 χρόνια, ναι μεν ηττάται για τρίτη φορά στην καριέρα της, πλην όμως φαίνεται να ανεβάζει τα ποσοστά της γαλλικής ακροδεξιάς σε πρωτοφανή επίπεδα. Το 2002 ο πατέρας της είχε λάβει 5 έκατ. ψήφους, το 2017 έλαβε η ίδια 10 εκατ. ψήφους και σήμερα μάλλον θα κινηθεί περί τα 15 εκατ ψήφους.

Σύμφωνα με το Ipsos(22/4) σε δείγμα 12129 ατομων(η μεγαλύτερη δημοσκόπηση που διενεργήθηκε κατά την διάρκεια του β γύρου),και την αποχή υπολογισμένη στο 26,5%,ο Μακρον προηγείται με 13 μοναδες διαφορα(56,5-43,5).Στην προηγούμενη δημοσκόπηση της 10/4, σε δείγμα 2000 ατόμων,ο Μακρον προηγείτο με 54-46.Ενω, στην τελευταία  μεγάλη δημοσκόπηση (2-4/4),σε δείγμα 12600 ατόμων( η δημοσκόπηση αυτή ήταν η μεγαλύτερη πριν  από την διεξαγωγή του α γύρου)ο Μακρον προηγείτο και πάλι με 54-46.

Ως προς τον Εconomist,την 23/4 ,το προβάδισμα Μακρόν ανιχνεύοταν στο 12%(56-44).

Με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών και τις δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν, η Μαριν Λεπέν θα είχε κάποιες ελπίδες να επικρατήσει στις σημερινές εκλογές αν οι ψηφοφόροι στον πρώτο γύρο του αριστερού υποψήφιου Ζαν Λικ Μελανσόν προτιμήσουν μαζικά την αποχή, αν πολλοί ψηφοφόροι του Μακρόν στον πρώτο γύρο, θεωρώντας τη νίκη εξασφαλισμένη, επιλέξουν και αυτοί την αποχή και αν, τέλος, πολλοί από αυτούς που δεν ψήφισαν στον πρώτο γύρο, προσέλθουν στον δεύτερο για να ψηφίσουν μαζικά Λεπέν. Το ενδεχόμενο να συμβούν όλα αυτά ταυτοχρόνως δεν φαίνεται πιθανό. Ο Μελανσόν, ο οποίος το βράδυ του πρώτου γύρου ζήτησε επιτακτικά από τους ψηφοφόρους του να μην δώσουν «ούτε μια ψήφο στην Λεπέν», στις 19 Απριλίου τους ζήτησε να μην προτιμήσουν ούτε την αποχή, χωρίς ωστόσο να ταχθεί υπέρ της ψήφου στον Μακρόν. Τούτου δοθέντος ο αριθμός αυτών που θα ψηφίσουν είτε άκυρο είτε λευκό αναμένεται να είναι υψηλός, ξεπερνώντας ενδεχομένως το 11,5% που ήταν το 2017. Αυτό όμως μάλλον είναι υπέρ του Μακρόν που προηγείται, αφού τα άκυρα και τα λευκά ψηφοδέλτια δεν λαμβάνονται υπόψη στην έκδοση του τελικού αποτελέσματος.

Η πιθανολογούμενη επικράτηση του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία, μια χώρα με πυρηνική δύναμη και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αναμένεται να γίνει διεθνώς δεκτή με ανακούφιση, κυρίως δε στο επίπεδο της ΕΕ, η οποία σε περίπτωση επικράτησης της Λεπέν θα εισέλθει σε αχαρτογράφητα νερά. Η ακροδεξιά υποψήφια απέφυγε σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία να κάνει λόγο για αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ, πλην όμως οι αντιλήψεις της για την «Ευρώπη των Εθνών» που επιθυμεί δεν δείχνουν συμβατές προς το υπάρχον ευρωπαικό οικοδόμημα.

Τέλος, η Γαλλία ναι μεν θα γνωρίζει σήμερα το βράδυ τον ή την ένοικο του Μεγάρου των Ηλυσίων Πεδίων για την ερχόμενη πενταετία, αλλά δεν θα έχει σαφή εικόνα για την κυβέρνηση και τον ή την πρωθυπουργό της. Αυτά θα κριθούν εν πολλοίς στις προβλεπόμενες για τον Ιούνιο βουλευτικές εκλογές, που θα γίνουν επίσης σε δυο γύρους και όπου στον πρώτο γύρο, ανά περιφέρεια, λαμβάνουν μέρος οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων, ενώ στον δεύτερο, αν κανείς δεν έχει συγκεντρώσει το 50% συν ένα, εισέρχονται οι δύο πρώτοι σε ψήφους. Το ενδεχόμενο να επικρατήσει στις βουλευτικές το κόμμα του Μακρόν «Εμπρός Γαλλία», εκμεταλλευόμενο τη δυναμική της νίκης στις προεδρικές εκλογές δεν αποκλείεται. Ίσως, όμως, να αποδειχθεί δυσκολότερο σε σχέση με το παρελθόν αφού σήμερα υπάρχει στη χώρα ένα πρωτόγνωρο πολιτικό σκηνικό, με τρία κόμματα που κινούνται πάνω από το 20% και πολλά άλλα που κινούνται κάτω από το 10%.

Στη Γαλλία ο πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει τον πρωθυπουργό και στη συνέχεια, όπως ορίζει το Σύνταγμα, «μαζί ορίζουν τη σύνθεση της κυβέρνησης».

Ο αρχηγός του κράτους προεδρεύει επίσης του Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο συγκεντρώνει όλα τα μέλη της κυβέρνησης κάθε εβδομάδα για να συζητήσουν σχέδια νόμων και διαταγμάτων. Με άλλα λόγια θα πρέπει να οριστεί μια κυβέρνηση που για να μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά θα πρέπει να έχει την εμπιστοσύνη της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Τα τελευταία εξήντα χρόνια μόνο ο Μιτεράν και ο Σιράκ κατάφεραν να επανεκλεγούν, έχοντας όμως υποχρεωθεί στη διάρκεια της πρώτης τους θητείας να «συγκατοικήσουν» στην εξουσία, ελλείψει κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με πρωθυπουργό πολιτικό τους αντίπαλο. Ο Μακρόν απέφυγε αυτή τη συγκατοίκηση κατά την πρώτη του θητεία στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Θα την αποφύγει και στη δεύτερη θητεία του αν εκλεγεί;